Και ενώ χθες το βράδυ έβρεχε ασταμάτητα, εγώ έκανα τον εξής διασκεδαστικά τρελό συνειρμό...

Πότε θα βρέξει κανά γιαούρτι μήπως και δούμε καμιά άσπρη μέρα??

Και το κεφάλι μου είχε κολλήσει σ'αυτή την γελοία σκέψη όλο το βράδυ. θα μου πείτε παραλογίζομαι. Και θα σας πω, έχετε δίκιο. Αλλά και η ζωή μου στο παράλογο έχει αρχίσει να τείνει τον τελευταίο καιρό. Έχω αρχίσει να εμπιστεύομαι μόνο το ανορθόδοξο πλέον.

Κοιμάμαι ξημερώματα, ξυπνάω μεσημέρι. Ήλιο έχω να δω κάτι μέρες. Δουλειά δεν έχω. Η κολλητή μου μετακομίζει πενήντα χιλιόμετρα απο εδώ. Είμαι φρεσκοχωρισμένη. Η διάθεσή μου έχει τα σκαμπανεβάσματά της. Χτες έμεινα απο βενζίνη(πως τα κατάφερα!). Και ο χρόνος περνάει αργά και βασανιστικά χωρίς να γίνεται τίποτα.Μιά συνήθεια όλα.

 Τώρα έχω να τρέξω σε συνέντευξη για δουλειά(όχι και πολύ αξιόπιστη). Το βράδυ πάλι δουλεύω(βοήθεια!!). Το ξενύχτι με έχει λιώσει και το αλκοόλ ακόμα κυλάει στο αίμα μου απο χθές(ένεκα τα γενέθλια μιας φίλης). Και εγώ σκέφτομαι οτι μόνο ένα γιαούρτι μπορει να με σώσει.

Λέτε να βρέξει να μην πάρω ομπρέλλα??