Κάποια στιγμή είχα γνωρίσει ένα παλικάρι. Βγαίναμε, διασκεδάζαμε, γελάγαμε, καλά περνούσαμε...στην αρχή(πανάθεμά την, που σε παρασύρει πάντα). Αυτός μες στον ενθουσιασμό. Και να πάμε εκεί, και να κάνουμε εκείνο, και θα δούμε αυτό, και θα σου κάνω το απο τ'άλλο...και εγώ έτσι, και εγώ γιουβέτσι και μπλα...μπλα...μπλα! Αυτά όμως εγώ τα άκουγα βερεσέ. Διότι όπου ακούς πολλά κεράσια, που λέει και η παροιμία, κράτα μικρότερο καλαθάκι!Είμαι γενικότερα και καχύποπτος άνθρωπος, ένα παραπάνω. Είχε τις παραξενιές του λοιπόν αυτός...μάλλον για να το πω σωστά ήταν αλλοπρόσαλλος! Την μια μέρα στα τηλέφωνα και στα μηνύματα, την άλλη δεν τον έβρισκες πουθενά. Η εξαφάνιση σε όλο της το μεγαλείο...ούτε η Νικολούλη δεν θα τον έβρισκε. Μετά εμφανιζόταν απο το πουθενά και ζητούσε και τα ρέστα! Γιατί όλη μέρα ήταν τόσο busy,  που ούτε στην τουαλέτα δεν προλάβαινε να πάει...λέει αυτός, και εγώ αναρωτιέμαι..πάνες ακράτειας φορούσε?

Anyway, κάποιο απόγευμα μου λέει να μην κανονίσω τίποτα για την άλλη μέρα, γιατί ήθελε να βρεθούμε απο νωρίς. Συμφωνώ κλείνει το ραντεβού και έρχεται το επόμενο πρωί...το επόμενο απόγευμα..το επόμενο βράδυ.. και ούτε ένα μήνυμα ούτε ένα γράμμα! Κάνω μια κίνηση, παίρνω ένα τηλέφωνο, απλά για να κανονίσω και εγώ η άμοιρη την νύχτα μου. Τίποτα με κεφαλαία.... δεν το σηκώνει. Στέλνω ένα μήνυμα...δεν απαντάει(σιγά μην απαντούσε). Τεσπά, περνάει το βράδυ, περνάει και η άλλη μέρα...ολόκληρη, και μαντάτα δεν είχαμε. Την τρίτη μέρα χτυπάει το κινητό. Βαριόμουν δεν το σηκώνω. Ξαναπαίρνει...είχε και επιμονή εκτός απο θράσσος! Δεν απαντάω πάλι. Βέβαια με έτρωγε η περιέργεια, να δω τι είχε πάλι σκαρφιστεί να πει σαν δικαιολογία. Την τρίτη φορά λοιπόν το σήκωσα. Έφυγε που λέτε εκτάκτως στο εξωτερικό και δεν προλάβαινε να ειδοποιήσει. Τι να λέμε τώρα..Φαίνεται του είχαν και δεμένα τα χέρια και δεν μπορούσε να στείλει ένα μήνυμα! Και απο εκεί δεν μπορούσες να με πάρεις...ρωτάω εγώ. Δεν είχε roaming λέει(και χαλασμένα καρτοτηλέφωνα μάλλον)....δηλάδη όπως το είπε ακριβώς....έχει roaming στο κινητό του, διότι ταξιδεύει και πολύ(ναι, ναι και απο αυτό έκανε!!) αλλά στην χώρα που πήγε δεν έπιανε. Μάλλον στην Ζιμπάμπουε πρέπει να πήγε...αλλά και εκεί παίζει να έχει roaming.

Το θέμα ήταν άλλο. Την μέρα που υποτίθεται οτι έφυγε, εδώ ήταν πανελλαδική απεργία. Δεν κινιόταν τίποτα..δεν πετούσε τίποτα....όλα νεκρά..εκτός αν είχε πετάξει με αερόστατο. Του λέω λοιπόν...

-Και απο που έφυγες?

-Απο το Βενιζέλος...μου λέει.

-Το γνωστό?...του λέω εγώ.  Ρε συ, απο ό,τι ξέρω εκείνη την μέρα δεν είχε καμία πτήση... Δεν υπήρχε ψυχή στο αεροδρόμιο....εσύ πως τα κατάφερες...πέταξες?

-Εεε τι λες τώρα. Με ιδιωτικό αεροπλάνο πήγα!!!! (ναι, που το είχαν φέρει απο το Κογκό μόνο για σένα)

Το άτομο! Κάτι τέτοιους είναι να τους κρατάς, να σου λένε ανεκδοτάκια σαν αυτά και να σου φτιάχνουν την διάθεση. Ακόμα γελάω. Πάντως Θα μπορούσε να ήταν και επαγγελματίας ψεύτης τώρα που το σκέφτομαι.  Αλλά ρε φίλε σκέψου λίγο....πόσο κουτόχορτο να μασάμε???????