Νομίζω οτι αν πάω απο κάτι τώρα εδώ κοντά, θα είναι οι αϋπνίες μου και το πολύ τσιγάρο. Γιατί καπνίζω όταν δεν κοιμάμαι...και αφού δεν κοιμάμαι καπνίζω. ΄Εχω δοκιμάσει τα πάντα αλλά δεν γίνεται τίποτα. Η λύση χαμομήλι δεν είχε κανένα αποτέλεσμα. Το γύρισα σε πιο σκληρά ποτά μήπως και ζαλιστώ και πέσω αναίσθητη...τίποτα. Παπάριασα στο μπάνιο κανά μισάωρο μήπως και χαλαρώσει το σώμα και πέσω σαν πουλάκι....τίποτα και αυτό. Μου βγήκαν τα μάτια σε έναν  μαραθώνιο παρακολούθησης dvdιών... καμία θετική εξέλιξη. Αποβλακώθηκα στο internet μέχρι εξαντλητικής πτώσεως...ούτε και αυτό δούλεψε. Το έπαιξα η καλή νοικοκυρά είναι δούλα και κυρά..άκυρη προσπάθεια. Μόνο σίδερο δεν αποπειράθηκα να βάλω...λέτε να βοηθούσε(το μισώ!!!!!!)? Έχω αρχίσει να καλοβλέπω εκείνα τα χαπάκια- τα πως τα λένε-(μου διαφεύγει τώρα)μήπως και ξεραθώ. Στο τέλος φοβάμαι μήπως χάσω και την έμπνευσή μου, και δεν μπορώ τουλάχιστον να γράφω τις άρες-μάρες μου να περνάει η ώρα. Τεσπά, το μάτι παραμένει γαρίδα...και ακόμα πιο μεγάλο απ'της κυρίας. Και έχω φρικάρει...ψάχνω λύσεις στο πρόβλημα. Βοηθήστε γιατί χανόμαστε παιδιά...

Υ.Γ. Α ρε όλοι κοιμάστε και σε λίγο θα ξυπνήσετε και εγώ ακόμα το παλεύω να νυστάξω!!