Καιρό είχα να γράψω εδώ... και το σημερινό email ήρθε πάνω στην ώρα!

Ο δημιουργός είναι άγνωστος, αλλά μάλλον δεν θα είναι για πολύ,
αφού έχει κάνει πραγματικά πολύ καλή δουλειά!

Φυσικά, τα πρόσωπα και οι καταστάσεις που περιγράφονται
είναι φανταστικά, και οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα
και καταστάσεις της επικαιρότητας είναι μόνο συμπτωματική.

Διαβάστε κι απολαύστε!
(είναι μεγαλούτσικο, αλλά αξίζει!!!)

Ένα σενάριο που θα γίνει ταινία από τα στούντιο του Βρώμυγουντ

Αποφάσισα να γυρίσω μια ταινία εμπνεόμενος

από το κλίμα υψηλού πολιτισμού που κυριαρχεί

αυτές τις μέρες στη χώρα μας.

Το σενάριο που ακολουθεί εννοείται ότι δεν

προστατεύεται από κόπιράιτ.

Ήταν μια φορά κι έναν καιρό μια χώρα που τη λέγαν Αγελλάδα και είχε πρωθυπουργό τον Κότα Κοτάκη. Ο Κότας Κοτάκης πήρε την προεδρία του κόμματός του κληρονομιά, και αφού είχε αντίπαλο έναν άλλον κληρονόμο, τον Γιωτάκη Γιωταπέντε, ήθελε δεν ήθελε, πήρε και την πρωθυπουργία. Είχε όμως ένα «κουσούρι», όπως λένε οι άγιοι πατέρες της εκκλησίας. Το κουσούρι αυτό ήταν γνωστό στον κύκλο του αλλά δεν μπορούσε να γίνει ανεκτό από το χριστεπώνυμο πλήθος. Έτσι παντρεύτηκε την Νανάσα και έκανε (ω!!! τι σύμπτωση) δίδυμα.

Όλα πήγαιναν καλά και ζούσαν αυτοί καλά κι εμείς χειρότερα. Ο Κότας Κοτάκης είχε κι ένα δεξί χέρι τον Ψευδωρή Ψευτόπουλο που έκανε μια φοβερή εφεύρεση. Σου λέει, οι Αγέλληνες τα χάπατα δεν ψηφίζουν κόμμα, πρόγραμμα, πολιτική, ψηφίζουν αρχηγό. ’ρα τι πρέπει να γίνεται; Να υπάρχει υπεράνω όλων προστασία στον πρωθυπουργό. Κοτάκης ubber alles. Όποιος πάει να χτυπήσει τον πρωθυπουργό (συνειδητά ή κατά λάθος), θα αποθάνει ή θα αυτοκτονείται (κυριολεκτικά ή μεταφορικά).

Κι έτσι όλα τα κανάλια, τα ΜΜΕ, και το σύστημα εξουσίας, αποφάσισε να μην χτυπήσει ποτέ τον αρχηγό. Διότι ο αρχηγός είχε ικανότητες μεγαλύτερες από τον Γιωτάκη Γιωταπέντε, και ήταν ικανός να κυβερνήσει. Είχε σπουδάσει θεατρολογία, μίλαγε με σοβαρό ύφος, είχε εκφραστικές ρυτίδες στην κούτρα του και όταν έβαζε το χέρι (με την παλάμη στο εσωτερικό) πάνω στην καρδιά του, λιγώνονταν οι θείτσες στο χωριό μου. Με την μπάσα του φωνή μίλαγε για «όοοολους τους Αγέλληνες και όοοολες τις Αγελληνίδες» και οι μακάκες που τον ακούγαμε τον πιστεύαμε.

Έτσι το σύστημα αποφάσισε να οδηγήσει το λεωφορείο της Αγελλάδος ο Κότας Κοτάκης. Και τον στηρίζαν όλοι. Μέχρι και οι εκδότες που παραδοσιακά στηρίζαν το άλλο κόμμα, είχαν ένα δίκτυ προστασίας και σιωπής για τον Κότα. Μέχρι και ο τιβι σταρ Λαλάκης Φουστόπουλος ήταν αυτής της γραμμής Ψευτόπουλου. Ο Λαλάκης έκανε σκληρή κριτική στην δεξιά, και ξεφτίλιζε τους υπουργούς της δεξιάς και τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης Γιωταπέντε, αλλά όλως τυχαίως ποτέ δεν έκανε κριτική στον Κοτάκη, Και ακόμη πιο τυχαίο ήταν ότι τον αποκαλούσε «ηθική μυγοσκοτώστρα» που σκοτώνει τις ανήθικες μύγες, που δεν προκάνει μεν να τις εξοντώσει όλες, αλλά πάντως
είναι ηθική.

Κι έτσι όλα ήταν καλά.

Έλα όμως που ζούμε σε έναν κόσμο που ο πλούσιος θέλει να γίνει πλουσιότερος και ο ιμπεριαλιστής ιμπεριαλιστότερος και ο ισχυρός ισχυρότερος; Και τι καλύτερο από το έχεις έναν Κοτάκη που να του κουνάς κάθε τρεις και λίγο το κουσούρι του και να τον έχεις σούζα; Κι έτσι αποφάσισαν κάποιοι ιμπεριαλιστές που μένουν κοντά στην πλατεία Μαβίλη να παρακολουθούν ένα κάρο τηλέφωνα και ανάμεσα σε αυτά και το τηλέφωνο του Κοτάκη. Η υπόθεση αυτή αποκαλύφθηκε κάποια στιγμή, αλλά από τη μια η δικαιοσύνη δεν μπόρεσε να βρει ποιοι είναι οι ιμπεριαλιστές που μένουν κοντά στην πλατεία Μαβίλη, από την άλλη έγιναν κάτι περίεργες αυτοκτονίες (σπάει κάθε ρεκόρ στις αυτοκτονίες αυτή η κυβέρνηση), από την τρίτη αυτοί που κάναν τις υποκλοπές κάτι θα μάθανε και ως γνωστόν ο γνωρίζων ποτέ δεν μπαίνει φυλακή διότι είναι και εν δυνάμει εκβιαστής, και έτσι η υπόθεση αυτή μπήκε στο αρχείο.

Όμως υπήρχε κι ένας ευτραφής φίλος του Κοτάκη, ο Χίκος Χαζόπουλος, που ήταν άνθρωπος του πολιτισμού και αγάπαγε και την αρχαία Αγελλάδα. Είναι γνωστόν ότι στην Αρχαία Αγελλάδα υπήρχε ένα πολύ ερωτικό κλίμα ανάμεσα σε άντρες και γυναίκες, ανάμεσα σε άντρες και άντρες, αλλά και ανάμεσα σε άντρες και παιδιά. Και ως γνήσιος θαυμαστής της Αρχαίας Αγελλάδας, ο Χαζόπουλος, υπό τη μέθη της εξουσίας το έριξε λίγο έξω. Τι λίγο δηλαδή, η αλήθεια είναι ότι του 'δωσε και κατάλαβε. Από ότι φαίνεται γλεντοκόπησε με αρκετό κόσμο.

Και κάπου πάνω σε μια έξαψη του ξέφυγε του ανθρώπου ότι η Νανάσα γλεντά κι αυτή λίγο παραπάνω από όσο αρμόζει στο comme il faut της πρωθυπουργικής εστίας, ο δε Κοτάκης είναι λιγάκι μπινές, δηλαδή και το λαμβάνει και το κομίζει. Υπήρξαν μάλιστα αναφορές ότι οι παρεκτροπές δεν ήταν μόνο ηθικά κολάσιμες αλλά και ποινικά κολάσιμες (στη σημερινή Αγελλάδα, διότι στην Αρχαία Αγελλάδα αυτές οι παρεκτροπές δεν ήταν κολάσιμες).

Ο Χαζόπουλος τα είπε αυτά και αυτά καταγράφτηκαν από μια συμβασιούχα του, που είδε και απόειδε τα εργασιακά της αδιέξοδα και αποφάσισε να βιντεοσκοπήσει τη «συνέντευξη» που έδινε με τον γενικό (όπως θα ξέρετε η συνέντευξη έχει αντικαταστήσει το ΑΣΕΠ). Και μια και δυό παίρνει σβάρνα τα κανάλια και βρίσκει άλλους μπινέδες, δημοσιογράφους αυτή τη φορά και αρχίζει να προβάλει το βίντεο της πεοσυνέντευξης.

Όλα θα ήταν άντερ κοντρόλ αφού με την γραμμή του Ψευτόπουλου, η εκδοτο-καναλαρχο-δημοσιογραφο-άρχουσα τάξη στηρίζει Κοττάκη. Δεν πειράζει που κάνει ότι κάνει, αφού η νέα διακυβέρνηση κάνει πλουσιότερους τους πλούσιους. ’λλωστε τόσοι και τόσοι μεγάλοι της ιστορίας δεν θα διαβούν την πόρτα του Παραδείσου λόγω ηθικού βίου, τι πειράζει ένας ακόμη;

Έλα όμως που ο Χαζόπουλος, πέρα από θαυμαστής της Αρχαίας Αγελλάδας, ήταν και θαυμαστής της Αρχαίας Γιαπωνίας, όπου οι άνθρωποι άμα κάνουν καμιά μακακία αυτοκτονούν; Και έτσι με το που έμαθε ότι όσα σούρνει στον κολλητό του κυκλοφορούν στα κανάλια κι έχει γίνει βούκινο, πήδηξε από τον τέταρτο όροφο του φτωχικού του σε μια φτωχική γειτονιά της Αθήνας. Και εκεί που η ιστορία θα τέλειωνε με μια παραίτηση του Χαζόπουλου και άντε να κάναμε λίγο χάζι το βυζί του Χαζόπουλου και το βυζί της συμβασιούχας στο ντιβιντι όταν θα έβγαινε στην τιβί, το πράγμα παρεκτράπη.

Και έτσι άρχισε να γίνεται της πουτάνας το κάγκελο.

Υπήρχαν και δύο δημοσιογράφοι, πολύ έντιμοι άνθρωποι και ηθικά στοιχεία, που είναι Δημοσιογράφοι και όχι δημοσιογράφοι (αν δεν καταλαβαίνετε τι διαφορά κάνει ένα κεφαλαίο γράμμα είστε ανίκανοι να κατανοήσετε το σενάριό μου) που έχουν όνομα στην πιάτσα ότι κάνουν πραγματική και μαχητική Δημοσιογραφία και έχουν βγάλει κι ένα κάρο νοματαίους να πηδιούνται ον κάμερα.

Τους δημοσιογράφους τους λέγαν Μέμο Μαυρολεφτιάδη και Κάκη Ηθικοηθικόπουλο. Τα αρχικά τους σχημάτιζαν τη λέξη Μέκα που έδωσε το όνομά της στην εφημερίδα τους, καθώς ήταν η Μέκα της δημοσιογραφίας (.συγνώμη της Δημοσιογραφίας).

Ο Μέμος είχε την ταινία της συνέντευξης (μπορεί να είχε κι άλλες ταινίες με συνεντεύξεις) και πήγε να κάνει μπίζνες με την κυβέρνηση. Ο Μέμος θεωρητικά ήταν με το ΧΑΣΟΚ, το κόμμα του Γιωταπέντε, και χτύπαγε την κυβέρνηση και ειδικά τον υπουργό επικρατείας Ψευτόπουλο. Έγραφε συνέχεια στη Μέκα της Δημοσιογραφίας για το πόσο πουλημένος ήταν ο Ψευτόπουλος, για την πανάκριβη βίλα που έχτιζε στο Παπανδρίτι κλπ. Και μάλιστα του έβγαλε στη φόρα τη στενότατη σχέση που είχε ο Ψευτόπουλος με τον έμπορο όπλων κύριο Μητεράκη.

Ξαφνικά και όλως τυχαίως, η Μέκα από εκεί που ήταν με το ΧΑΣΟΚ και την κεντροαριστερά, το γύρισε το τσάμικο και άρχιζε να στηρίζει την Νέα Σεξοκρατία, το κόμμα του Κοτάκη. Δηλαδή όχι να στηρίζει την Νέα Σεξοκρατία συνολικά, αλλά τον αρχηγό ειδικά. Και δώστου αποκαλύψεις για τους υπουργούς του Κοτάκη, και δώστου χέσιμο στους υπουργούς του Κοτάκη, αλλά και δώστου λιβάνισμα στον ίδιο τον Κοτάκη. Και καλά, ο Κάκης ήταν από το 2000 γνωστός υποστηρικτής του Κοτάκη, τώρα το αυτό συνέβη και με τον πιο Χασόκο και από τους Χασόκους Μέμο Μαυρολεφτιάδη.

Ρόλο σε αυτή τη στροφή έπαιξε και ο εφοπλιστής Καζινίδης που ήταν δεξιός και φίλος του Κοτάκη και είχε και κάτι καζίνα στη Θεσσαλονίκη για να ξεσκάνε οι καρντάσηδες φίλοι του αρχηγού. Μάλιστα, ο Μέμος με τον Κάκη είχαν φτάσει κοντά στο σημείο να πουλήσουν την Μέκα της Δημοσιογραφίας στον εφοπλιστή Καζινίδη.

Εν πάσει περιπτώσει, όταν πήδηξε ο Χαζόπουλος (όχι τη συμβασιούχα, αλλά το κάγκελο της βεράντας), το θέμα πήρε άλλη έκταση.

Κυκλοφόρησε στην πιάτσα ότι το ντιβιντι το έδωσε ο Μέμος στην κυβέρνηση γιατί η κυβέρνηση είχε ανακαλύψει κάτι ψιλά ευρόπουλα που του τα βρήκαν μαύρα, και ο Μέμος έδωσε το ντιβιντι είτε για αντάλλαγμα ώστε να μην τον στείλουν στον Κορυδαλλό, είτε για να ισοφαρίσει.

Η κυβέρνηση με τον διευθυντή του γραφείου τύπου του Κοτάκη, τον Ζάννη Οκταβιανό που πήρε το ντι βι ντι, πήγαινε στην αρχή να τον καλύψει τον Μέμο, διότι αλλιώς τι να πει; Ότι μας την έδωσε ο Μέμος την ταινία, πηγαίνετε βρείτε τον να σας πει τι λέει ο Χαζόπουλος για τον Κοτάκη;

Αλλά πήρε έκταση η μπόχα του βόθρου, και αναγκάστηκε να διαρρεύσει ο Οκταβιανός το όνομα και να το πει και στον εισαγγελέα.

Και έτσι ξεκίνησε ο Μέμος να πετάει σπόντες στην κυβέρνηση ότι άμα τον στριμώξουν θα πει τα ακατονόμαστα, ενώ η κυβέρνηση που κράταγε τον Μέμο από τα καρύδια (με τα ψιλά ευρώπουλα που του τα βρήκαν μαύρα), έστειλε τον Σπαθά να πει στον Κάκη να πει στον Μέμο να μην μιλήσει για το ζήτημα γιατί θα τον στείλουν μέσα για διακίνηση μαύρου χρήματος.

Ξέχασα να σας πω ποιος είναι ο Σπαθάς. Είναι κολλητός φίλος του Κοτάκη που ήταν κολλητός φίλος του Χαζόπουλου, που ήταν κολλητός φίλος του Οκταβιανού, που ήταν κολλητός φίλος του Αρχαγγέλου (ο Αρχάγγελος όπως λέει και το όνομά του είναι ο διευθυντής του Πρωθυπουργικού Γραφείου και φύλακας ’γγελος του Κοτάκη) που όλοι αυτοί συμμετέχουν στη στενή ομάδα Κοτάκη μαζί και με τον Ψευτόπουλο. Αυτή όλη η ομάδα (ίσως κι άλλοι που μου διαφεύγουν) κάθε πρωί βρίσκονται και πίνουν καφέ στο πρωθυπουργικό Μέγαρο Βρωμίμου.

Και όλως τυχαίως τη μέρα που άρχισε να διαρρέει το όνομα του Μέμου, έστειλε ο Σπαθάς (ξέχασα να σας πω, ότι ο Σπαθάς, όπως δηλώνει το όνομά του είναι επικεφαλής της υπηρεσίας που χτυπά αλύπητα τη διαΣπάθιση του μαύρου χρήματος) την κλήση στον Μέμο για το πού βρήκε αυτά τα ψιλά, που ήταν αδήλωτα.

Ο Κάκης επειδή δεν είναι μακάκας και με το που κατάλαβε ότι πάνε να πηδήξουν τον Μέμο, και αφού έτσι κι αλλιώς είχε έτοιμο κόλπο (εφημερίδα) στα σκαριά μαζί με τον Χατζηπαπαράου και τη σύζυγο του Ψευτόπουλου, τη Μάπα Ψεματέα, σου λέει να μην κάτσω κι εγώ να με φάνε, και την κάνει με ψιλά πηδηματάκια.

Όπως διέρρευσε στην πιάτσα, μαθεύτηκε ότι το μεγαλύτερο μέρος από τα πέντε μαύρα μυριάκια του Μέμου, του τα είχε δώσει κάτω από το τραπέζι ο έμπορος όπλων Μητεράκης, κολλητός του Ψευτόπουλου, και μέχρι τότε άγρια δυσφημιζόμενος από την Μέκα της Δημοσιογραφίας. Και έτσι σταμάτησε η Μέκα της Δημοσιογραφίας να τα χώνει στον Ψευτόπουλο και στον Μητεράκη. Και θύμωσε ο Κάκης: Γιατί ρε μεγάλε να τα παίρνει μόνο ο Μέμος, εγώ μακάκας είμαι; Και αποφάσισε να τσακωθούν με τον Μέμο διότι ρίχτηκε στη μοιρασιά.

Στα πλάγια πηδηματάκια που έκανε ο Κάκης, τον βοήθησε και φίλος του βουλευτής από το κόμμα του Κοτάκη που είχε μια έφεση παλιά (πριν γίνει βουλευτής) στα άλματα για αυτό τον λέγαν Σαλτοδήμο. Αυτός ο Σαλτοδήμος πήγε σπίτι του Κάκη και ανέβηκαν στην ταράτσα που είχε και θέα όλο το λεκανοπέδιο, και του είπε ότι ο Σπαθάς ξέρει ότι ο Μέμος έχει το ντιβιντι και άρα θα ξέρει τι λέει ο Χαζόπουλος για τον Κοτάκη, και τον θερμοπαρακαλεί να μην μιλήσει, και αυτός από τη μεριά του θα κάνει ότι ξέχασε το μαύρο φάκελο με τα μαύρα λεφτά του Μέμου. ’λλωστε τι να αποκαλύψει κιόλας στη Δικαιοσύνη; Ότι τα μαύρα λεφτά τα έδωσε στον Μέμο ο Μητεράκης, κολλητός του Ψευτόπουλου;

Και έτσι ξεκίνησε ο Τρωικός Πόλεμος στη Μέκα της Δημοσιογραφίας, ανάμεσα στους δύο κολλητούς τον Μέμο και τον Κάκη.

Έτσι η κατάσταση είναι μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα. Ο Κοτάκης και ο Σπαθάς και ο Αρχάγγελος και ο Ψευτόπουλος και ο Οκταβιανός τρέμουν μη μιλήσει ο Μέμος, ο Μέμος τρέμει μην του φορτώσουν εκβιασμό και μαύρο χρήμα, το παλιό εκδοτικό κατεστημένο σου λέει από όλη τη σκατίλα που εκτοξεύεται πέρα δώθε, ας γλιτώσουμε τουλάχιστον από μια ανταγωνίστρια εφημερίδα που είναι η Μέκα της Δημοσιογραφίας, το κόμμα του Γιωτάκη Γιωταπέντε αρμενίζει και ίσως γίνει δύο κόμματα, και το κόμμα της κομουνίστριας Μπεμπέκας στηρίζει Κοτάκη διότι το ζήτημα δεν είναι προσωπικό είναι πολιτικό. Και δεν φταίει η κυβέρνηση Κοτάκη, φταίει ο καπιταλισμός. Αυτή είναι και η γραμμή Ψευτόπουλου άλλωστε: δεν πα να κουρεύεστε, κάντε ότι θέλετε, αλλά μην αγγίζετε τον Κοτάκη. Και από παλιά είχαν πέσει κάτι υπογραφές ανάμεσα στο κόμμα του εθνάρχη Κοτάκη (μπάρμπα του τωρινού) και του κομουνιστή ηγέτη Κλαράκη ότι δεν θα ζορίζονται αναμεταξύ τους. Είχαν συγκυβερνήσει και μια φορά κι έναν καιρό, και ισχύει από τότε η δήλωση του Κλαράκη ότι οι κομουνιστές τιμούν την υπογραφή τους. Εντωμεταξύ ο Ψευτόπουλος που ξέρει ως καλός καπετάνιος να κουμαντάρει τις φουρτούνες σπρώχνει τον πόλεμο Μέμου - Κάκη και τον επιβάλει ως πρώτο ζήτημα στη δημόσια συζήτηση για να φύγει η προσοχή από την μυρωδιά που εκπέμπεται από το Μέγαρο Βρωμίμου. Σε αυτό βοηθάνε και οι άλλοι εκδότες που έχουν χεσμένη τη φωλιά τους.

Επίσης εντωμεταξύ το Μέγαρο Βρωμίμου κάνει δημόσιο διάλογο με τους ντιβιντιγνώστες καθώς κάθε τρεις και λίγο κάτι καινούριο θυμούνται οι στενοί συνεργάτες του Κοτάκη και πάνε και καταθέτουν νέα στοιχεία στον εισαγγελέα. Είναι ανάλογα τι μηνύματα παίρνουν: ’μα λάχει μπορεί αύριο μεθαύριο να θυμηθούν και περισσότερα. Εξαρτάται πόσο θα σφίξουν οι κώλοι (εδώ η έννοια κώλος χρησιμοποιείται μεταφορικώς - η διευκρίνιση είναι απαραίτητη διότι στα ντιβιντιά χρησιμοποιείται κυριολεκτικώς).

Επίσης ξέχασα ότι το σενάριό μου θα περιλαμβάνει και εκδοτικο-δημοσιογραφική ίντριγκα. Καθώς είναι γνωστό ότι οι μεγαλοδημοσιογράφοι ξέρουν όλοι τι περιέχει το ντιβιντι. Και είναι επίσης γνωστό ότι ο Μέμος αποφάσισε ότι είναι ο Μπελογιάννης της Δημοσιογραφίας και ότι τον κυνηγάνε οι παλιοί εκδότες με επικεφαλής τον Μεγαράκη που έχει ανεβοκατεβάσει δεκάδες κυβερνήσεις και αγαπά και τον πολιτισμό. Ο Μεγαράκης με τη σειρά του, μαζί με τον εκδότη του, τον Παπάρη (το όνομά του προκύπτει από το ότι υπήρξε φίλος παπάδων, θεοσεβούμενος, και χρημάτισε και διοικητής των καλογέρων στον ’γιο Πόρο - εκεί όπου η θεοσέβεια συνυπάρχει με πολλούς πόρους), κάνει πόλεμο στον Γιωτάκη Γιωταπέντε και στηρίζει Κοτάκη, όχι επίσημα, αλλά ανεπίσημα. Ξέρετε - τώρα πια θα το έχετε μάθει τον τρόπο, τον στηρίζει τον Κοτάκη με τη γραμμή Ψευτόπουλου: Χτυπάμε τη Νέα Σεξοκρατία, αφήνουμε τον Κότα Κοτάκη ανενόχλητο.

Ο Μεγαράκης και ο Παπάρης καθοδηγούσαν το Μεγκάλο Κανάλι της Αγελλάδας, το Ρέγκα Τσάνελ. Έλα όμως που ένας δημοσιογράφος του Ρέγκα Τσάνελ πιάστηκε και καταγράφτηκε να μιλά για το ντιβιντι; Και από εκεί που όλοι στο Ρέγκα Τσάνελ ορκίζονταν ότι δεν ξέρουν τίποτε για το έγκλημα, αποδείχτηκε ότι τα έχουν ακουστά ή μάλλον ιδωμένα; Ο δημοσιογράφος του Ρέγκα ήταν ο Καλαμπουράκης που έκανε και πολλά καλαμπούρια, αλλά στην προκειμένη περίπτωση την έκατσε τη βάρκα, διότι όταν ο άλλος καθηγητής της δημοσιογραφίας, που τον υπέκλεπτε, ο Κλέφτανος Πίος, τον ρώτησε αν θα βγει το υλικό του ντιβιντι στο Ρέγκα Τσάνελ, ο Καλαμπουράκης με το καλαμπουρτζίδικο ύφος του, απάντησε: «σιγά μην χτυπήσουν τον Κοτάκη, αυτή η πουστάρα ο Μεγαράκης και η άλλη η πουστάρα ο Παπάρης. Θα το θάψουν το ντιβιντι».

Κι έτσι από τη μια πούστηδες και παληκάρια γίνηκαν μαλλιά κουβάρια, από την άλλη το σενάριο κλείνει με τη βεβαιότητα ότι τίποτε δεν θα αποκαλυφτεί διότι ευτυχώς το θέμα πήγε στη δικαιοσύνη. Και από τη στιγμή που ενεπλάκη και το όνομα του Μεγαράκη και του Ρέγκα Τσάνελ, είναι βέβαιον ότι η αλήθεια θα λάμψει, δηλαδή ίσα που θα εμφανιστεί για να εξαφανιστεί πάραυτα ως κεραυνός εν αιθρία και να μπει επιτέλους η πολύκροτη αυτή υπόθεση που τόσο ταλανίζει τον πρωθυπουργό μας τον κύριο Κοτάκη στο αρχείο. Αυτό ζήτησε άλλωστε και η κομουνίστρια Μπεμπέκα αφού είπε «να μπει ΣΤΟΠ στην υπόθεση αυτή». Πληροφορίες -μετά από αυτή την επίδειξη υψηλής αντιπολίτευσης στη Νέα Σεξοκρατία- λένε ότι το Υπουργείο Τύπου του Κοτάκη μπορεί να το αναλάβει ο Κάκης Καΐλης, ινστρούχτορας του πώς μπορείς να λες πολλά για να μην κάνεις τίποτα.

Και ζήσανε όλοι αυτοί καλά και εμείς καλύτερα. Η μόνη περίπτωση να αποκαλυφθεί η αλήθεια είναι να αποφασίσει η καθεστηκυία τάξις πραγμάτων (όπως θα λεγε και ο καθηγητής μου των αρχαίων) ότι ο Κοτάκης είναι καμένο χαρτί και να φέρει την Κόρα να κυβερνήσει την Αγελάδα, κόρη της γνωστής οικογενείας των Σκατοτάκηδων, που έχει προσφέρει πολλές υπηρεσίες σε αυτή την τάξη την καθεστηκυία που λέγαμε πριν, και ακόμη περισσότερες υπηρεσίες έχει προσφέρει σε εκείνους τους ιμπεριαλιστές που μένουν κοντά στην πλατεία Μαβίλη, αλλά που δεν τους βρήκε ποτέ η τιμημένη ελληνική δικαιοσύνη. Τότε και μόνο τότε το σκατό θα βγει στην επιφάνεια και θα απολαύσουμε όλο το θέαμα.

Και έτσι τελειώνει η ταινία μου.