Κοίτα ένα μεγάλο κόκκινο μπαλόνι...η χαρά μου είναι. Φούσκωσε καλά, άστο ψηλά να φύγει. ’φησέ το να δούμε, θα αγγίξει τα σύννεφα? Μαζί του να πετάξει στα αστέρια και η χαρά μου. Θέλω να την ζήσω, να την χορτάσω θέλω. Ξέχασέ  το να πλανιέται εκεί πάνω όσο αντέχει. Με κάνει να χαμογελάω. Θέλω να το φτάσω, να αρχίσω παιχνίδια μαζί του. Κοίτα, χρωμάτισε στον ουρανό λουλούδια. ’στο, να δούμε πόσο θα κρατήσει το ταξίδι του. Πηγαίνω και εγώ παρέα. Δες, πάνω απο θάλασσες περνάει. Ζωγράφισε με κόκκινα χρώματα τα κύμματα.  Και σαν θα πάρει μοιραία το δρόμο της επιστροφής, μαζί του θα προσγειωθεί και η χαρά μου. Ξεφούσκωσε, δεν το βλέπεις? Ένα μικρό του κομμάτι..ό,τι απέμεινε απο το κόκκινο μπαλόνι μου..μα όμως τόσες γλυκιές αναμνήσεις απο την χαρά μου..

Κοίτα ένα μικρό μαύρο μπαλόνι...η λύπη μου είναι. Μην το αφήσεις να φύγει ψηλά. Να πάρε μια βελόνα...τρύπησέ το! Μαζί θα σπάσουν και οι μαύρες σκέψεις μου...μικρά μαύρα κρυστάλλινα κομματάκια. Μην τ'αγγίζεις, θα τα σκουπίσει ο αέρας..

Κοίτα ψηλά στον ουρανό ένα άσπρο μπαλόνι....από κάποιο χέρι θα γλίστρησε...