Έτσι για αλλαγή, σήμερα ας μην γραψω τίποτα πάλι για ανεμογεννήτριες. Ας αμπελοφιλοσοφήσουμε λιγάκι, χρειάζεται να γίνεται και αυτό που και που.

Σημερα λοιπόν θα μιλήσουμε για τα 2 Μ της καθημερινότητας μας. Η καλύτερα, θα ρίξουμε ορισμένες σπόρπιες σκέψεις επί του θέματος, επειδή είναι τόσο εκτεταμένο που δεν υπάρχει περίπτωση να βγει κάποιο αναλυτικό συμπέρασμα.

Αφορμή για τα σημερινά γραφόμενα στάθηκε ένα μήνυμα μιας φίλης μου ( ονόματα δεν λέμε, υπολήψεις δεν θίγουμε! :-) ) Τί έλεγε αυτό το μήνυμα? Μερικές φράσεις που συχνά όλοι μας τις έχουμε πει, και πολλές φορές ακόμα τις έχουμε ακούσει. " Ο καιρός μουντός, λίγη μοναξιά δίπλα μου, με έχει πίασει μελαγχολία" (εντάξει, δεν τα είπε έτσι ακριβώς, αλλά ποιητική αδεία τα παραφράζω για να τα χρησιμοποιήσω σαν εφαλτηριο για το θέμα μου). :-)

Μελαγχολία λοιπόν. Μπαίνω στον πειρασμό να ανοίξω κανένα λεξικό όρων να παραθέσω κανέναν ορισμο, αλλά δεν θα το κάνω. ¨Αλλωστε, όλοι μας κάποτε το έχουμε νιώσει αυτό το συναίσθημα και ξέρουμε πολύ καλά πως δεν περιγράφεται εύκολα. Και στις περισσότερες των περιπτώσεων, η μελαγχολία καλεί και την φίλη της τη μοναξιά ή/και το αντίστροφο. (Κάτι σαν εθιμοτυπική επίσκεψη δηλαδή). Παραθέτω των εξής (φανταστικό προφανώς) διάλογο:

Μοναξιά: Ελα φινενάδα τι γίνεται? Εχεις σχέδια για το βράδυ?

Μελαγχολία: Ε, όλο και κάτι εχω, έχω πέραση βλέπεις (τρομάρα της!). Για πες ομως...

Μοναξιά: Να μωρέ, λέω να περάσω σήμερα απο τον/την τάδε (το όνομα προφανώς δεν έχει σημασία. Εϊναι ο καθένας απο εμάς)

Μελαγχολία: Χμ.... καλή ιδέα μου ακούγεται. Να πάμε. Τι να βάλω? (Μην φαντάζεστε φυσικά ότι εννοεί φούστα ή παντελόνι. Εννοεί μέτρια δόση, μεγάλη δόση, σουπερ κατάθλιψη ή και παίρνω το ξυραφάκι και κόβω τις φλέβες μου!)

Μοναξια: ...... (η απάντηση ποικίλει)

Και καπως έτσι, δίχως να μας ρωτήσουν ποτέ, τσουπ! έρχονται και στρογγυλοκάθονται δίπλα μας! Οι αγενέστατες! Και δεν φτάνει που έρχονται ακάλεστες, κάθονται και με τις ώρες, μην πω μερικές φορές και με τις μέρες! Βρε αμάν καλή μου της λες, αντε ξεκουμπίσου από εδώ, τίποτα αυτές! Βρε ουστ λες, δεν χαμπαριάζουν με τίποτα. Αρχίζεις εσύ να επιστρατευεις όλα σου τα κόλπα. 1. Αρχικά καπνίζεις σαν φουγάρο (εάν είσαι καπνιστής) μπας και τις πειράξει ο καπνός και ξεκουμπιστούν. Σπάνια πιάνει το κόλπο (ειναι και συνηθισμένες οι ατιμες τόσα χρόνια, δεν καταλαβαίνουν τίποτα). 2. Συνεχίζεις βάζοντας κανένα ποτό ή ακόμα χειρότερα πίνοντας τα σε κανά κατεστραμμένο μπαρ. Ακόμα χειρότερα, αντί να της πειράξει το αλκοολ, κάθονται και παραγγέλνουν οι γαϊδούρες σφηνάκια και το γιορτάζουν!  3. Προσπαθείς να τις αγνοήσεις, και κάθεσαι και χαζεύεις έξω από το παράθυρο σου. Τίποτα αυτές, συνήθως στέλνουν MMS στην φιλενάδα τους τη Βροχή, σκοτεινιάζει ο ουρανός και αρχίζουν να πέφτουν οι πρώτες στάλες! 4. Προσπαθείς να τις αγνοήσεις, βάζοντας ένα dvd στη τηλεόραση. Αγενέστατες αυτές, σου παίρνουν το τηλεκοντρολ από το χέρι και βάζουν να παίζει εκείνη τη ταινία που πάντα σε κανει να δακρύσεις. 5. Πάς να βάλεις λίγο μουσική να ξεχαστείς, και αμέσως αυτοβαπτίζονται dj και βάζουν να παίξει ότι πιο λυπητερό υπάρχει στη cd-θήκη σου. 6. Πας να χαζέψεις καμιά φωτογραφία σε κανά άλμπουμ, και αμέσως σου βάζουν μπροστα σου τις φωτογραφίες από κείνο το καλοκαίρι που δεν θα ξαναρθει ποτέ, ή απο κείνη την αγάπη που σε είχε κάνει να πονέσεις πριν τόσα χρόνια και που ακόμα (παρότι δεν το παραδέχεσαι) σε ενοχλεί.

Τι κάνεις λοιπόν τότε? Μία λύση είναι να βρεθείς με αγαπημένους φίλους, να βγεις, να μιλήσεις, να διασκεδάσεις. Τότε (επειδή έχουν ένα κόμπλεξ κατωτερότητας με τους χαρούμενους ανθρώπους) μπορεί και να φύγουν. Σε άλλες περιπτώσεις όμως ακόμα και τότε για κάποιον περίεργο λόγο παραμένουν εκεί και σου βγάζουν επιδεικτικά την γλώσσα. Μην ανησυχείτε, επαναλαμβάνετε τα ανωτέρω εις διπλουν, τριπλουν και γενικότερα πολλαπλούν και κάποια στιγμή θα ξεκουμπιστούν (άλλωστε, είναι και πολυάσχολα κορίτσια, εχουν να πάνε μετά και για after!)

Κάπου εδώ θα σταματήσω. Μου φαίνεται πως πρέπει να πιάσω το τηλέφωνο και να πάρω κανέναν φίλο να βγούμε. Βλέπετε, τόσες μέρες πηγμένος με τη δουλειά και το άγχος, δεν είχα προσέξει την μία από τις δύο φιλενάδες που έχει καθίσει δίπλα μου και ήδη γραφει sms στο κινητό της για να καλέσει και την άλλη. Και μετά, αντε να τις κάνεις να φύγουν! Σας συνιστώ, σε όσους και όσες έχουν αρχίσει να βλέπουν υποπτες κινήσεις γύρω τους, να κάνουν το ίδιο! Καλό σας βράδυ! :-)