Έπιασα μια πεταλούδα μια φορά. Προσεκτικά την κράτησα στα χέρια μου. Φοβόμουν, δεν ήθελα να της κάνω κακό. Γαλάζια θαρρώ ήταν τα φτερά της. Η ομορφιά της μαγική, χάριζε στα μάτια μου χιλιάδες παραμυθένιες εικόνες. Την άγγιξα, και ένιωσα το απαλό της φτερούγισμα  στα ακροδάχτυλά μου. Ένα γλυκό γαργάλημα σ'όλο μου το κορμί. Μια ζήλεια φώλιασε στην ψυχή μου. Την θέλησα δική μου, σε μένα μόνο να χαρίζει τις χορευτικές της φιγούρες. Στ'αλήθεια και τι δεν θα έδινα, για ένα χορό μαζί της...

Σαν πεταλούδα είδα τον εαυτό μου να κάνει κύκλους στον ουρανό. Φτάνω ψηλά, νιώθω τον αέρα να με ξυπνάει.Τα φτερά μου άσπρα, με απογειώνουν και νιώθω απόλυτα ελεύθερη. Πετάμε μαζί, απο λουλούδι σε λουλούδι. Γυρίζουμε απο πλανήτη σε πλανήτη. Κάθε τόσο σ'αγγίζω και μ'αγγίζεις. Ξέρεις τι θέλω...ξέρω τι ψάχνεις. Και σ'ακολουθώ, ταξίδεψέ με εκεί που θες. Πάρε με μακριά, δώσε μου όσα έχεις. Και τώρα χάρισέ μου εκείνον τον χορό...έναν μοναδικό. Ψηλά με πετάς. Κοίτα κάποιοι κοιτάνε. Μην δίνεις σημασία. Είσαι  δικός μου και εγώ μόνο δικιά σου..για πάντα..για τώρα..

Μέσα σε γυάλα θέλησα να την βάλω, εκείνη την μικρή μου μπλέ πεταλούδα. Μα ένιωσα τον τρόμο της στα δάχτυλά μου. Δεν ήθελε να μείνει στην φυλακή μου, όσο αγάπη και αν της έδειχνα. Την άφησα να φύγει και εκείνη στάθηκε για λίγο ακόμα στο χέρι μου. Μου χάρισε λίγα λεπτά και ύστερα πέταξε μακριά μου. Κράτησα για μένα εκείνο τον χορό..Κλείνω τα μάτια και πετάμε μαζί..εκεί που ξέρουμε και οι δύο..