Σαββατόβραδο και έξοδος στο Βοξ για Χατζηγιάννη και Γλυκερία. Ήμουν χαρούμενη με την όλη κατάσταση και ανυπομονούσα να αρχήσει το πρόγραμμα.

Βγαίνουν και οι δύο. Γίνεται χαμός στο μαγαζί! Τραγουδάνε ντουέτο και μετά ξαναμπαίνουν για να βγουν αυτοί οι άφωνοι που καλύπτουν το χρόνο. Βγαίνει η Γλυκερία και ο κόσμος την αποθεώνει! Ο κόσμος ξεσηκώνεται και ανεβαίνει στα τραπέζια. Με το που βγαίνει ο Χατζηγιάννης μας επαναφέρει στον κανονικό κόσμο! Αφού είπε 3 φορές το "Πιο πολύ" και άλλες 2 το "Χέρια ψηλά" ξαναμπήκε για να ξαναβγεί η Γλυκερία και να ξανανεβούμε στα τραπέζια.

Και αφού όλοι πλέον συνειδητοποιήσαμε πως το πρόγραμμα δεν μπορούσε να συνδεθεί, ακούσαμε το "Της γυναίκας η καρδιά", "Αλίμονο σ' αυτούς που δεν αγάπησαν..." και στο καπάκι το "Μόνος μου"! Ε, τι να άλλο να πω!! Άλλο περίμενα να δω και άλλο μου προέκυψε! Ο Χατζηγιάννης ήταν για τα κοριτσάκια που φώναζαν στο πατάρι και η Γλυκερία για να ξεσηκώνει το μαγαζί!

Ειλικρινά άκουγα τρελά Χατζηγιάννη, αλλά θεωρώ πως αυτή η συνεργασία με απογοήτευσε! Χαραμίστηκαν και οι δύο!

Συγγνώμη σε αυτούς που το ευχαριστήθηκαν!