Δευτέρα σήμερα , έχω κοιμηθεί μόλις 2 ώρες και όμως αισθάνομαι τόσο γεμάτη από το Σαββατοκύριακο μου, που δεν με πειράζει…

Πώς γίνεται να συνδυάσεις την μελαγχολία και την θλίψη με κάτι όμορφο?

Αν εξαιρέσουμε το γεγονός ότι μπορεί να γίνεις δημιουργικός μέσα απ’ αυτά τα δυο συναισθήματα , μέχρι τώρα δεν έβρισκα άλλο λόγω για να βάλω δίπλα τους την λέξη «όμορφο».

Λοιπόν , εγώ είχα ένα όμορφο μελαγχολικό και θλιμμένο Σαββατοκύριακο χωρίς να είναι δημιουργικό για μένα , εκτός και αν η συζήτηση και το να «ανακαλύψεις» ανθρώπους θεωρείται δημιουργικό!

Ιδιαίτερα η χθεσινή μου μέρα ήταν έντονα μελαγχολική και θλιμμένη , οι λόγοι πολλοί αλλά ούτε πρωτοφανείς είναι για μένα , ούτε επί του παρόντος για το Blog!

Ξύπνησα στις 14:00 μια και είχα κοιμηθεί στις 07:30 αφού απ’ το Blue Note δεν φεύγουμε ποτέ πριν ξημερώσει!

Η διάθεση μου δεν ήταν και στα καλύτερα της , λίγο το ξενύχτι , λίγο η μουσική της περασμένης νύχτας που με έριξε λιγάκι(εξαιτίας των λόγων που δεν αναφέρω παραπάνω!) ήρθαν και δέσανε για να συνεχίσει με τον ίδιο ρυθμό και η Κυριακή μου.

Αφού έκανα κάποιες δουλίτσες , έφτιαξα ζεστό καφέ και έβαλα να δω ένα dvd χαλαρά και ήσυχα…Τελειώνοντας η ταινία , μια και δεν είχα όρεξη (έτσι νόμιζα τουλάχιστον!) να κάνω κάτι άλλο σκέφτηκα να βάλω και μια δεύτερη ,(ανιαρό ακούγεται ε? Ναι και είναι…πάντως γενικά δεν συνηθίζω να βλέπω την μια ταινία μετά την άλλη!) μέχρι την στιγμή που χτύπησε το τηλέφωνο!

Ήταν ένας φίλος και μου πρότεινε να πάμε για καφεδάκι, πρόταση την οποία φυσικά και αποδέχτηκα μια και προσπαθούσαμε να βρεθούμε γι’ αυτόν τον καφέ αρκετό καιρό!

Αυτό το ήσυχο απόγευμα στο Θησείο εξελίχθηκε σε μια ζεστή , μελαγχολική και όμορφη βραδιά στο σπίτι μου , με παρέα 8 ατόμων, live μουσική (μια και οι υπόλοιποι της παρέας φρόντισαν να έρθουν εξοπλισμένοι με τις κιθάρες τους) και με την διάθεση μας να ανεβοκατεβαίνει!

Όπως πολλοί γνωρίζετε η δύναμη της μουσικής και των στίχων είναι τόσο μεγάλη που όσο εύκολα μπορούν να σε απογειώσουν άλλο τόσο εύκολα μπορούν να σε προσγειώσουν!

Όλο το βράδυ "μιλούσαμε" με τραγούδια (κάτι που προσωπικά το κάνω πολύ συχνά) και λίγο πολύ μέσα από αυτή την διαδικασία γνωρίζεις τους άλλους και όσα νιώθουν χωρίς να χρειάζεται να ανταλλάξεις ούτε μια κουβέντα , όσο παράξενο ενδεχομένως να ακούγεται αυτό…

Βασίλη , Αναστάση, Γιώργο (x2!), Μάκη , Κωνσταντίνε , Βίκυ , Λένα , ελπίζω να οργανώσουμε ξανά τέτοιες όμορφες βραδιές γιατί προσφέρουν στιγμές που δεν αντικαθιστώνται με τίποτα και πρέπει να επαναλαμβάνονται…

Καλή Εβδομάδα σε όλους!