Στην Cosmomusica βρέθηκα την Πέμπτη 15 του μηνός, μόνο για περίπου δύο-δυόμισι ώρες. Όμως μέσα σ' αυτό το λίγο χρονικό διάστημα έγιναν τόσο πολλά και ωραία πράγματα που μου φάνηκε σαν να ήταν μια ολόκληρη μέρα!

Μόλις τώρα δημοσιεύθηκε σχετικό άρθρο στον Ορφέα. Στο άρθρο αυτό βρίσκεται το "Cosmomusica" του τίτλου του post μου, και εδώ θα πω σχετικά με το "και..."

Ένα πράγμα που με χαροποίησε ιδιαίτερα, ήταν το γεγονός ότι γνώρισα επιτέλους κάποια παιδιά απ' το MusicHeaven. Δεν θα τους κατονομάσω, επειδή είμαι σίγουρη πως όλο και κάποιον θα ξεχάσω (μαζί με όλα τ' άλλα που ξεχνάω τον τελευταίο καιρό... Εδώ που τα λέμε, πάλι καλά που θυμάμαι ακόμα τ' όνομά μου!!)

Τις ώρες που ήμουν στην έκθεση, ήρθαν ο Νότης Μαυρουδής με την Αναστασία Μουτσάτσου και τον Παναγιώτη Μάργαρη. Από καιρό, μου είχε "καρφωθεί" ότι θα ήθελα να είχαμε στον "Ορφέα" μια συνέντευξη του Νότη Μαυρουδή. Μάλιστα είχα σκεφτεί κάποιες ερωτήσεις που θα ήθελα να υπάρχουν σε μια τέτοια συνέντευξη, και μου ήρθαν στο μυαλό διαβάζωντας το Πάσχα το βιβλίο του Νότη Μαυρουδή "Ηχολογήματα". Στην Cosmomusica, λοιπόν, ήταν λες και συνομότησε ολόκληρο το σύμπαν για να γίνει αυτό το όνειρο πραγματικότητα!

Πήγα να του μιλήσω. Στην αρχή ήμουν πολύ αγχωμένη, χωρίς να υπάρχει κανένας λόγος βέβαια, γιατί ο Νότης Μαυρουδής είναι πολύ φιλικός. Δικό μου είναι το "πρόβλημα"... Εν πάσει περιπτώσει, το άγχος μου έφυγε γρήγορα, όταν αρχίσαμε να μιλάμε. Κατ' αρχάς, μου ήρθε πάρα πολύ καλά το γεγονός ότι τη στιγμή που κάθισα δίπλα του, (αν προσέξετε τη φωτογραφία που υπάρχει στον "Ορφέα" από το περίπτερο της Artway-Τεχνότροπον, φαινόμαστε πλάτη, εγώ και ο Νότης Μαυρουδής, που καθόμαστε σ' έναν καναπέ. χιχι!) σχολίαζε με την Αναστασία Μουτσάτσου την κριτική του Διφώνου για τον δίσκο "Μια νύχτα στους αιώνες". Συγκεκριμένα, έλεγαν για το αρνητικό σχόλιο του Αντ. Μποσκοΐτη για την "Κρίση" (έλεγε ότι αυτό το τραγούδι προέρχεται από έναν "ιερό" δίσκο και θα ήθελε να μην το είχαν "πειράξει", κάτι τέτοιο). Και οι δύο συμφώνησαν στο ότι ήταν καλό που έγινε αυτή η επανεκτέλεση, κι έτσι μπήκα κι εγώ στη συζήτηση, λέγοντας πως διάβασα αυτή την κριτική, συμφώνησα μαζί τους, και του είπα ότι εγώ πρώτα άκουσα την ερμηνεία της Αναστασίας Μουτσάτσου, κι αυτή ήταν η αφορμή για να γνωρίσω και τον δίσκο "Παιδί της γης". Οπότε μετά με ρώτησε πόσον χρονών είμαι (γιατί αυτός ο δίσκος βγήκε 9 χρόνια πριν γεννηθώ!), και τί μπορεί να λένε αυτά τα τραγούδια σ' ένα παιδί της ηλικίας μου. Απ' αυτό προέκυψε και μια πολύ όμορφη αφιέρωση (σε δίσκο που βγήκε 10 χρόνια πριν γεννηθώ, και μάλιστα σε βινύλιο παρακλώ! χεχεχε):

Δεν είναι τέλειο;;

Έτσι λοιπόν, μιλήσαμε για αρκετή ώρα περί μουσικής, και του έκανα πρόταση για συνέντευξη στον Ορφέα. Αύριο λοιπόν θα συναντηθούμε για τη συνέντευξη! Πρέπει να πω πως είναι η πρώτη μου συνέντευξη κι έγω αγχωθεί λιγάκι... Ακόμα δεν το έχω πιστέψει! Εγώ συνέντευξη;; Και μάλιστα απ' τον Νότη Μαυρουδή, που είναι ένας καλλιτέχνης που εκτιμώ πάρα πολύ και θαυμάζω; Αν αυτός δεν είναι ο ορισμός της καλής αρχής, τότε τί είναι μια καλή αρχή;

Ευχηθείτε μου καλή επιτύχία...! :-) :-) :-)