Αγαπητοί φίλοι, αγαπητές φίλες,

στον χώρο που όλοι μας φιλοξενούμαστε, μπορούμε να εκφραζόμαστε ελεύθερα, με μια διαφορά όμως. Να έχουμε μια σοβαρότητα στις εκφράσεις μας, για ότι εμπίπτει στην αντίληψή μας, για ότι θέλουμε να διηγηθούμε ή να ασκήσουμε κριτική.

Σίγουρα σε όλους μας συμβαίνουν χιλιάδες πράγματα καλά ή κακά στην ζωή μας. Αν θέλουμε να τα διηγηθούμε εδώ θα πρέπει να έχουμε και τον σωστό τρόπο έκφρασης.

ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ ΟΣΟ ΚΑΙ ΑΝ ΣΑΣ ΦΑΙΝΕΤΕ ΠΑΡΑΞΕΝΟ ΕΧΟΥΝ ΒΑΡΟΣ.

Και στα BLOGS δεν έχουν θέση περιστατικά και ιστορίες που δεν προσφέρουν ή και δεν διδάσκουν. Σόκιν αστεία και ιστορίες, είναι για την παρέα μας. Επιπόλαιες νεανικές συμπεριφορές, πάλι δεν έχουν θέση δημοσιότητας.

Δεν θίγετε ο αναγνώστης από κάτι μη κόσμιο, αλλά ο συντάκτης του θέματος.

Έτσι εγώ όταν σήμερα εξέφρασα ένα σχόλιο σε κάποιο θέμα, δεν το έκανα ούτε από πουριτανισμό, ούτε για λόγους ηθικολογίας.

Το έκανα εντελώς αυθόρμητα και νομίζω πως προσέφερα υπηρεσία καλής συμπεριφοράς στην συντάκτρια του θέματος. ΤΩΡΑ ΑΝ ΑΥΤΗ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ, δεν κάνει καλά.

Το νεαρό της ηλικίας της, της επιτρέπει καποιες επιπόλαιες συμπεριφορές. Γιατί κατά βάθος έχει προτερήματα και καλά στοιχεία στον χαρακτήρα της. Και το ομολογώ αυτό δημόσια.

Φτάνει και αυτή να αναγνωρίζει και στους άλλους κάποια δικαιώματα. Όπως παράδειγμα της κριτικής και της επίκρισης.

ΤΟ ΒΑΡΟΣ ΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ πολλές φορές μας γονατίζει. Και τότε ψάχνουμε για δικαιολογίες.

Άντε γεια.. και αύριο μέρα είναι

ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝΔΡΕΟΠΟΥΛΟΣ

Υ.Γ. ΚΑΙ ΕΓΩ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΤΗΝ ΚΡΙΤΙΚΗ ΣΑΣ και γιατί όχι την επίκρισής σας.