Ζω σε ένα κόσμο που κυριαρχεί το σκοτάδι.. πολύ παλιά θυμάμαι αμυδρά κάποιο φως, ίσως και κάποια χρώματα αλλά τώρα είναι όλα αναμνήσεις..όχι δεν περιγράφω μια ταινία φαντασίας.. είμαι κάτι πιο κοντινό είμαι τυφλός.. ή μάλλον μπορείς να πεις ότι βλέπω τον κόσμο με διαφορετική ματιά..

Ακούω, αισθάνομαι, πονάω, νιώθω και με την καρδιά μου και με την έννοια της αφής. Είμαι και γω άνθρωπος. Αλήθεια. Και με όλες αυτές τις αισθήσεις που μου έχουν μείνει δεν μοιρολογώ, δεν κλαίω για τα όσα δεν είδα ποτέ μου αλλά τα φτιάχνω με τη φαντασία μου.. Ένα μουσικό όργανο για παράδειγμα το οποίο βγάζει την πιο γλυκιά μελωδία. Είτε μικρό είτε μεγάλο πως μπορεί να έχει μια αποκρουστική μορφή;Και ξέρεις τι; Ίσως είναι καλύτερα έτσι..

 Γιατί κάνουν ένα πολύ μεγάλο λάθος πολλοί άνθρωποι. Πιστεύουν ότι το πόσο άνθρωπος είσαι και τα όσα μπορείς να επιτύχεις στη ζωή σου εξαρτούνται μόνο από τις αισθήσεις σου και τα όσα θα καταφέρεις. Μεγάλο λάθος.. εξαρτούνται από την καρδιά σου. Ναι, είμαι τυφλός. Ε, και; Δεν μειονεκτώ απέναντι σου. Γιατί ακούω προσεκτικά το θροισμα των φύλλων, τη μουρμούρα της θάλασσας, το παιχνίδισμα του αέρα και την ησυχία της νύχτας. Γιατί παίρνω στα χέρια μου την άμμο και μετρώ τον κάθε κόκκο της, μελετώ την υφή του σπιτιού αυτού του τρομαγμένου σαλίγγαρου που κρατώ τώρα στα χέρια μου.. Γιατί μυρίζομαι τα καλούδια που μαγειρεύει η γειτόνισσα, την ’νοιξη και την βροχή, το νωπό χώμα.. Και γεύομαι τη μαγεία του κοσμου.

Αχ, άνθρωπε.. Σταμάτα να ακούς μόνο τις κόρνες το πρωί που πας στη δουλειά και άκουσε ένα ωραίο τραγουδάκι.. Μην αρπάζεις μόνο του λογαριασμούς από το τραπέζι καθώς λες για τις τιμές που είναι στα ύψη. Μην μυρίζεις μόνο καυσαέριο και μη γευεσαι μόνο τα έτοιμα που σου σερβίρουν, φαγητά και μη.Ξύπνα. Σταμάτα για λίγο και κοίταξε γύρω σου τα ωραία που υπάρχουν. Απομνημόνευσε τα πρόσωπα αυτών που αγαπάς και όχι μόνο αυτό αλλά πες τους πόσο σημαντικοί είναι για σένα. ’κου τη μουσική που σε εκφράζει, χόρεψε στη μέση του δρόμου με το τραγούδι που σε τρελαίνει. Και άρπαξε τις ευκαιρίες που θα σε κάνουν πιο ’νθρωπο. Τέλος, μύρισε την ευτυχία..

Ζω σε ένα κόσμο που κυριαρχεί το σκοτάδι. Και όμως βασίζω τις τέσσερις αισθήσεις που μου μείναν σε άλλα πιο σημαντικά. Την καρδιά μου, τους φίλους μου, την ανθρωπιά. Και ίσως φαντάζομαι το κόκκινο ως πράσινο στο μυαλό μου, μετά από τόσα χρόνια ίσως τα έχω μπερδέψει. Και ίσως τα φύλλα που πέφτουν το φθινόπωρο να τα φαντάζομαι ροζ αντί κίτρινα.. Και υπάρχουν τόσα άλλα χρώματα.. Τόση μαγεία στη ζωή..

 ΕΣΥ γιατί τα βλέπεις όλα γκρίζα;;;