Σήμερα το πρωί ο επιλοχίας του σπιτιού (κοινως, η μητέρα μου), επειδη ειχε χτυπήσει λίγο στο χέρι, με επιστρατευσε να πεταχτούμε μεχρι την λαϊκή αγορά για να την βοηθησω στο κουβάλημα. Σαν καλό φανταράκι και εγω - συνηθισμένο στην εκτέλεση αγγαριών- την ακολούθησα.

ΚΑι αφου πηραμε τα μαρουλάκια, τις μελιτζανες, τα φασολάκια και τις πατατες (ε ρε μανα, τι τα ηθελες 10 κιλά πατάτες? Λόχο θα ταίσεις? ) περάσαμε μπρόστα απο ενα πάγκο με κατι αχλάδια-κοντουλες, ξέρετε, αυτα τα μικρά ωραία αχλαδάκια.

Οταν το μάτι μου έπεσε στην τιμή, ομολογώ πως τα εχασα! 4,90 ευρώ το κιλο! Δηλαδή, αν κάνουμε αναγωγή στις παλιές μας τις δραχμούλες, μιλάμε για 1700 δραχμες! Μα καλά, μπριζόλες αγοράζω?

Θυμηθηκα τον παλιό καιρό, καμιά δεκαετία παλιότερα (ισως και παραπάνω τωρα που το σκέφτομαι) όπου πήγαινα στην λαική με τον πατέρα μου και αγόραζες τα πάντα με 100 και 200 δραχμούλες. Το χιλιάρικο ήτανε εξοπραγματικό χαρτονόμισμα τοτε για τα δεδομένα λαϊκής... και τωρα δεν φτάνει ουτε για 5 αχλαδάκια!

Δεν ειναι τυχαίο που ο κόσμος διαμαρτύρεται και εχει σαλτάρει...

Αυτά προς το παρόν. Επιστρέφω στην δουλειά (ναι,ναι, δεν ξερω αν το μαθατε, αλλά επέστρεψα στην εταιρεία που δουλευα πριν! Ουφ!)

Καλό σας μεσημέρι