O Νazım Hikmet θεωρείται από της πιο σημαντικές φιγούρες στην Τουρκία όσο και διεθνώς και τα έργα του έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες από 50 γλώσσες. Γεννήθηκε το 1902 στην Θεσαλλονίκη σε μια οικογενεια της ανώτερης τάξης. Το 1917 γίνεται δεκτός στη Ναυτική ακαδημια αλλά μετά από κάποια χρόνια αφήνει αυτό το στάδιο πίσω του και αφοσιώνεται στην ποίηση, ενώ επίσης διδάσκει για ένα χρονκό διάστημα. Παράλληλα, μέσα από τα ερεθίσματα του ενδιαφέρεται όλο και περισσότερο για την Ρωσική επανάσταση.

 Αποφασίζει να πάει στη Μόσχα για μια καλύτερη εκπαίδευση. Περνά τα σύνορα και από το 1922 εως το 1924 φοιτά στο Κομμουνιστικό Πανεπιστήμια στη Μόσχα. Στο κομμουνιστικό Πανεπιστήμιο, αν και ξέρει μια πιο κλασσική μοορφή γραψίματος, μετά από κάποιο διάστημα του κάνει εντύπωση η ελεύθερη γραφή και γράφει αναρίθμητα ποιήματα με αυτό τον τρόπο γραφής. Αφού έμαθε ρώσσικα , άρχισε να διαβάζει νεαρούς Ρώσσους ποιητές, που με τον τρόπο τους αποκύρησσαν τις αξίες του παρελθόντος μέσα από το επαναστατικό περιβάλλον. Ο Ναζιμ Χικμετ σκόπευε να γυρίσει ατην πατρίδα του μετά την αποφοίτηση τοθ από το Κομμουνιστικό πανεπιστήμιο το 1923. το 1924 περνά από τα σύνορα πάλι στην πατρίδα του και αρχίζει να δουλεύει. Μερικά από τα ποιήματα του έχουν τυπωθεί.

 Όταν καταλαβαίνει ότι παρακολουθείται από την αστυνομία, πηγαίνει στην Σμύρνη. Το 1925, εξαιτίας μιας επανάστασης του Sheikh Said, υπάρχει νόμος για απαγόρευση της κυκλοφορίας και πολλές εφημερίδες και περιοδικά λογοκρίνονται ή κλείνουν και πολλοί συγγραφείς συλαμβάνονται. Ο Ναζιμ Χικμετ καταδικάζεται σε 15 χρόνια φυλάκισης. Έτσι, ξανα-αποδρά από τη Σμύρνη στην Κωνσταντινούπολη και από εκεί στην Σοβιετική Ένωση. Οταν μαθαίνει ότι έχει δοθεί αμνηστία λόγω της επετείου της Δημοκρατίας το 1926, κάνει αίτηση στο προξενείο της Τουρκίας για να αποκτήσει διαβατήριο και να επιστρέψει στην Τουρκία νόμιμα πλέον. Όχι μόνο η αίτηση του δεν λαμβάνεται υπόψην αλλά καταδικάζεται σε τρεις μήνες φυλάκιση για συμμετοχή σε παράνομο κόμμα. Περίμενε ενάμιση χρόνο και κατά τη διάρκεια της περιόδου αυτής εκδίδει το πρώτο του βιβλίο "Güneşi Içenlerin Türküsü" (Τραγούδι αυτών που πίνουν απ’τον ήλιο).

Προσπαθεί να περάσει τα σύνορα με τον Λαζ Ισμαϊλ αλλά συλλαμβάνεται και μετά από διάφορες διαδικασίες πηγαίνει στην ’γκυρα. Εκεί μετά από κάποιο χρονικά διάστημα καταδικάζεται από την αρχή με γεγονότα που συσχετίζονταν και με την πρώτη 15χρονη καταδίκη! Παρόλα αυτά, ο Ναζιμ Χικμετ και ο Λαζ Ισμαϊλ αθωώνονται. Ο Ναζιμ Χικμετ αρχίζει να δουλεύει σε ένα περιοδικό και λίγο αργότερα εκδίδει το νέο του βιβλίο “835 Satır”. Λίγο αργότερα το έργο αυτό ακολουθεί το “Jokond ile SI-YA-U”, το “Varan 3” και μετά από ένα χρόνο το “1+1=1”. Για το έργο του οδηγείται για ακόμη μια φορά στο δικαστήριο. Γίνεται αναβολή της δίκης, πράγμα το οποίο τραβά περισσότερο το ενδιαφέρον αλλά στο τέλος ο Ναζιμ Χικμετ ξανα-αθωώνεται.

Τα βιβλία που ακολουθούν είναι: Benerci Kendini Niçin Öldürdü? (Γιατί ο Benerci αντοκτόνησε;) το 1932, Kafatası (Το κρανίο) το 1931-1932, Bir Ölü Evi (Το σπίτι που πενθούν) το 1932-1933  και το  Gece Gelen Telgraf (Το Τηλεγάφημα που ήρθε νύχτα) . Για το τελευταίο του βιβλίο καταδικάζεται και αντί για πέντε χρόνια φυλάκισης, η ποινή του μειώνεται στον ένα χρόνο λόγω γενικής Αμνηστίας. Τελικά εκτίει ένα χρόνο και έξι μήνες φυλάκισης. Παντρεύεται την Piraye Altınoğlu το 1935. Στην Σοβιετική Ένωση έχει παντρευτεί ακόμα δύο φορές αλλά οι γάμοι αυτοί δεν ευημέρησαν. Η νέα του γυναίκα έχει ακόμη δύο παιδιά από τον προηγούμενο της γάμο και τώρα ο Ναζιμ Χικμετ πρέπει να δουλεύει για να συντηρεί τέσσερα άτομα.

Γράφει σε διάφορες εφημερίδες με ψευδώνυμο και ακόμη σενάρια και σκηνοθετεί. Το 1936 εκδίδει το “Simavne Kadısı Oğlu Şeyh Bedreddin Destanı” (το έπος του Sheikh Bedreddin, γιου του Kadhi του Simavne) , ένα ποίημα με το σκέλος βιβλίου και μια επιλεγμένη μετάφραση με τον τίτλο “Ο Φερμανικός φασισμός και ρατσισμός”. Στο τέλος του ίδιου χρόνου οδηγείται με δώδεκα άλλους στο δικαστήριο αλλά και πάλι αθωώνεται. (!!)

Το 1938 κατηγορείται και πάλι αλλά αυτή τη φορά η ποινή του φτάνει τα είκοσι-οκτώ χρόνια και τέσσερις μήνες. Τον Σεμπτέμβρη αυτής της χρονιάς οδηγείται στη φυλακή της Κωνσταντινούπολης. Κατά την διάρκεια των δώδεκα χρόνων που έμεινε στη φυλακή έγραφε συνεχώς ποίηση αν και δεν είχε την ευκαιρία να εκδόσει τα όσα έγραφε. Μετά τον Δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, το 1949 διάφοροι διανοούμενοι προσπαθούν να τον απελευθερώσουν (ανάμεσα τους και ο Pıcasso). Τον Φεβρουάριο του 1950 στέλνονται επιστολές προς τον Πρόεδρο του Κοινοβουλίου, τον υπουργό Εθνικής αμύνης και τον υπουργό δικαιοσύνης. Τον Απρίλιο της ίδιας χρονιάς, ο Ναζιμ Χικμετ κάνει απεργία πείνας την οποία σταματά και ξαναρχίζει. Το 1951, μετά από δώδεκα χρόνια και επτά μήνες φυλάκισης αφήνεται ελεύθερος. Όταν αποφυλακίζεται παίρνει διαζύγιο από τη Piraye και μένει την Münevver Berk την οποία έχει ερωτευθεί κατά τη διάρκεια της παραμονής του ση φυλακή. Αποκτά ένα γιο τον Μάρτη του 1951 τον οποίο ονομάζουν Μεχμετ.

Συνεχίζεται...