Το πρώτο και βασικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει κανείς με την περίπτωση του Γιώργου Νταλάρα είναι ότι δεν μπορεί να τον κατατάξει σε καμία κατηγορία… Τριάντα πέντε χρόνια πρωταγωνιστής στο ελληνικό τραγούδι (55 προσωπικοί δίσκοι) , έχει ερμηνεύσει τα πάντα. Από ρεμπέτικα και λαϊκά μέχρι Latin και παραδοσιακά λατίνο. Αυτοδίδακτος μουσικός. Tελειομανής. ’νθρωπος με ιδιαίτερο χιούμορ. Συλλέκτης εδώ και χρόνια μουσικών οργάνων και άλλων αντικειμένων. Γεννημένος στην Κοκκινιά, γιος του γνωστού ρεμπέτη Λουκά Νταράλα… Ένας λαϊκός τραγουδιστής.

Όταν πριν από δύο -ή τρία ίσως- χρόνια βρέθηκα στο Ελσίνκι, τη Φιλανδική πρωτεύουσα, για να παρακολουθήσω μια συναυλία του Γιώργου Νταλάρα, μπαίνοντας στην αίθουσα και παρατηρώντας ότι στη μεγάλη του πλειοψηφία το κοινό αποτελούνταν από Φιλανδούς, σκέφτηκα ότι δεν θα ήθελα σε καμία περίπτωση να βρίσκομαι στη θέση του… Να πρέπει να αντιμετωπίσω δηλαδή 2. 000 και βάλε βόρειους, ψυχρούς ακροατές που δεν θα καταλάβαιναν γρι από την ελληνική γλώσσα και πολύ περισσότερο απ’ τα τραγούδια μας. Στο τέλος παράστασης είδα τους Φιλανδούς να χορεύουν και πείστηκα γι’ αυτό το περίεργο «touch» που έχει ο Γιώργος Νταλάρας με το κοινό του. Γι’ αυτήν τη μαγική ικανότητά του να σε παρασέρνει, ακόμη κι όταν έχεις γεννηθεί Σκανδιναβός και τα ονόματα «Καλδάρας» ή «Τσιτσάνης» μοιάζουν… κινέζικα.

Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα απ’ την αρχή. Το ότι ξεκίνησε έφηβος σχεδόν, στα 16 του χρόνια, να τραγουδάει και να παίζει κιθάρα, είναι γνωστό. Όπως επίσης και το ότι στα 18 του χρόνια (1968) ηχογράφησε τον πρώτο του δίσκο. Το ίδιο κοινότοπο θα ήταν να αναφέρει κανείς ότι γενιές και γενιές μεγάλωσαν με τα τραγούδια εκείνης της δεκαετίας (από τα τέλη του ‘60 μέχρι και το ‘70) . Με τα τραγούδια του Σταύρου Κουγιουμτζή, με τη φωνή του Γιώργου Νταλάρα ν’ ακούγεται απ’ το τρανζιστοράκι, «Μου ξανάρχονται ένα-ένα, χρόνια δοξασμένα, να ‘τανε το ‘21…». Τριάντα χρόνια αργότερα, ο πρόεδρος της Minos-Emi θυμόταν εκείνη την πρώτη συνάντηση του Σταύρου Κουγιουμτζή και του Γιώργου Νταλάρα: "Τριάντα χρόνια πριν, είχα την τύχη να συναντήσω με απόσταση μερικών μηνών δύο νέους -τότε- καλλιτέχνες που έμελλε οι δυο μαζί αλλά και ο καθένας χώρια να σημαδέψουν την ιστορία της ελληνικής μουσικής. Ο Σταύρος είχε αρχίσει τότε να γράφει τις υπέροχες μελωδίες του, χωρίς να έχει ευτυχίσει μέχρι τότε με τους ερμηνευτές του. Από την άλλη, ο νεαρός Γιώργος Νταλάρας έψαχνε ανήσυχα να βρει την πηγή που θα δρόσιζε τις ανησυχίες του. Μία θεία έμπνευση με οδήγησε να τους φέρω κοντά. Η συνάντηση ήταν μοιραία... . ". Μα κι ο Γιώργος Νταλάρας χαρακτηρίζει εκείνη τη σχέση… «οικογενειακή, βαθιά και μοιραία. Τριάντα χρόνια συνεργασίας με τον Σταύρο, σημαίνουν για μένα συγγένεια, που δεν καθορίζεται από την τυπική σχέση μουσικού-τραγουδιστή. Είναι γνωστό ότι οι άνθρωποι σ’ αυτούς τους χώρους δύσκολα μένουν μαζί. Ο Σταύρος Κουγιουμτζής μου έδωσε φωνή και λόγο σε δύσκολες εποχές, κι αυτό δεν πρόκειται να το ξεχάσω ποτέ». (από συνέντευξη Τύπου στο Μέγαρο Μουσικής με αφορμή την κυκλοφορία του δίσκου «Ύμνοι αγγέλων σε ρυθμούς ανθρώπων») .

Ακολουθεί η συνεργασία του με τον Απόστολο Καλδάρα («Ο Γιώργος Νταλάρας τραγουδά Απόστολο Καλδάρα») , εποχές που όλη η Ελλάδα τραγουδούσε το «Νύχτωσε χωρίς φεγγάρι» και το «Εγώ ποτέ δεν αγαπώ» κι αργότερα η «Μικρά Ασία». Ένας από τους δίσκους που καθιερώνει στην ελληνική δισκογραφία τον όρο «χρυσό» με τις 50. 000 πωλήσεις τότε κι αργότερα τον «πλατινένιο» με τις 100. 000 πωλήσεις, αντίστοιχα. Εκείνη την εποχή πρωτοσυνεργάζεται και με τον Μίκη Θεοδωράκη στα «18 Λιανοτράγουδα της Πικρής Πατρίδας» (1974) κι ακολουθούν οι «Μικρές Πολιτείες», «Στα ψηλά τα παραθύρια» (αμφότερα του Στ. Κουγιουμτζή) . Για να έρθει ένα χρόνο αργότερα, το 1975, ένας δίσκος σταθμός στην πορεία του. Το «50 χρόνια ρεμπέτικο τραγούδι» που έγινε χρυσό μέσα σε λίγους μήνες από την κυκλοφορία του και σε εποχές που κάτι τέτοιο ήταν από σπάνιο έως ανήκουστο… Εποχές των μπουάτ στην Πλάκα, εποχές των κοινών του εμφανίσεων με τη Χαρούλα Αλεξίου, εποχές συναυλιών σε μεγάλα στάδια. Στην κυριολεξία, ο Γιώργος Νταλάρας υπήρξε λαϊκός τραγουδιστής.

Θα μπορούσε κανείς να γράψει σελίδες ατέλειωτες για τις συνεργασίες του: Σταύρος Κουγιουμτζής, Μάνος Λοίζος, Μίκης Θεοδωράκης, Απόστολος Καλδάρας, Γιάννης Σπανός, ’κης Πάνου, Σταύρος Ξαρχάκος, Δημήτρης Λάγιος, Θάνος Μικρούτσικος, Ελένη Καραίνδρου, Χρήστος Νικολόπουλος κ. α. Ένας μακρύς κατάλογος συνεργασιών, συναντήσεων, προσωπικών δίσκων, συμμετοχών, συναυλιών στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Θα μπορούσε κανείς να αναφερθεί σε αριθμούς. Οκτώ εκατομμύρια πωλήσεις θαρρώ πως είναι ενδεικτικός αριθμός…

Θα μπορούσε κανείς να αναφερθεί στα «Latin», τις πωλήσεις τους που έχουν ξεπεράσεις τους 600. 000 δίσκους και στα γεμάτα στάδια εκείνης της εποχής, της συνάντησής του με τον Al Di Meola και τον Paco de Lucia.

Θα μπορούσε κανείς να γράψει για τις 500 συναυλίες του σ’ όλο τον κόσμο, μέχρι το 1981 (όταν το ελληνικό τραγούδι είχε ελάχιστους εκπροσώπους στο εξωτερικό) , για το γεμάτο από κόσμο Γουέμπλεϊ, για το Brendan Byrne Arena της Νέας Υόρκης… Αλλά και για τις περιβόητες δικαστικές του διαμάχες (με τους Μ. Ρασούλη, Τζ. Πανούση, Στ. Κραουνάκη) και για το φλέγον ζήτημα των συναυλιών συμπαράστασης στην Κύπρο. (Ποτέ δεν κατάλαβα αν δήλωσε κανείς ανοιχτά ότι «τα παίρνει»…) . Ένα άλλο μεγάλο κεφάλαιο επίσης, αφορά στη συνεργασία του με μεγάλες ορχήστρες απ’ όλο τον κόσμο (Φιλαρμονική του Ισραήλ, Metropole Orchestra της Ολλανδίας, τη Ρωσική Ορχήστρα Όσιποφ κ. α. ) .

Στάθηκε συνεπής σ’ ότι αγάπησε από τα μικράτα του. Στάθηκε συνεπής στην Τέχνη του, δηλαδή, έμεινε έξω από μαγαζιά και πίστες, επέβαλε τους δικούς του όρους και τα κατάφερε. Θα ακούσεις πολλούς να λένε ότι ο Γιώργος Νταλάρας, σ’ αυτά τα 30 και βάλε χρόνια της πορείας του, κατάφερε να μη ρίξει τον πήχη ούτε ένα εκατοστό πιο κάτω απ’ αυτό που θα μπορούσε να προσφέρει. Μπορεί τα παραπάνω ν’ ακούγονται υπερβολικά, αλλά όταν εκδόθηκε το «Μουσικό Κουτί» (η γνωστή κασετίνα με τα 10 CD) βρεθήκαμε αντιμέτωποι με την πλήρη δισκογραφία του, για να καταλήξουμε πολύ γρήγορα –ρίχνοντάς της μια εξίσου γρήγορη ματιά- ότι όλοι του οι δίσκοι (με εξαίρεση ίσως έναν ή δυο) ήταν αξιόλογοι.

Τα τελευταία χρόνια εμφανιζόταν στην σκηνή της «Ιεράς Οδού» και φέτος θα επιστρέψει στα νεανικά του λημέρια, στην Πλάκα, ενώ αναμένεται να κυκλοφορήσει λίγο πριν από τις γιορτές ο καινούριος του διπλός δίσκος. Πολλοί διερωτώνται τι άλλο μένει να τραγουδήσει ο Γιώργος Νταλάρας… Είτε από κακεντρέχεια, είτε από αγάπη. Αλλά έτσι κι αλλιώς, «ο δρόμος είναι δρόμος», όπως έχει τραγουδήσει κι ο ίδιος.

Σχετικοί δίσκοι στο δισκοπωλείο:

-Γ. Νταλάρας:  Η άσφαλτος που τρέχει - 2001
-Γ. Νταλάρας:  Εβρεχε Ο Κόσμος - 2000
-Γ. Νταλάρας:  Νάτανε Το 21 - 2000
-Γ. Νταλάρας:  Τρελλοί Και Αγγελοι - 2000
-Γ. Νταλάρας:  Οταν Ανθίζουν Πασχαλιές - 2000
-Γ. Νταλάρας:  Μικρές Πολιτείες - 2000
-Γ. Νταλάρας:  Στα Ψηλά Παραθύρια - 2000
-Γ. Νταλάρας:  Ινα Τι - 2000
-Γ. Νταλάρας:  Τα Τραγούδια Μας - 2000
-Γ. Νταλάρας:  Θα ‘ρθω Να Σε Βρω - 2000
-Γ. Νταλάρας:  Τα Χρώματα Του Χρόνου - Συλλογή 1 - 1999
-Γ. Νταλάρας:  Τα Χρώματα Του Χρόνου - Συλλογή 2 - 1999
-Γ. Νταλάρας:  Γιώργος Νταλάρας & the Israel Philarmonic Orchestra - 1999
-Γ. Νταλάρας:  Υμνοι Αγγέλων Σε Ρυθμούς Ανθρώπων - 1998
-Γ. Νταλάρας:  Live & Unplugged - 1998
-Γ. Νταλάρας:  Ζωντανή Ηχογράφηση Στην Ιερά Οδό 2 - 1998
-Γ. Νταλάρας:  Το Μουσικό Κουτί - 1997
-Γ. Νταλάρας:  Ζωντανή Ηχογράφηση Από Την Ιερά Οδό - 1997
-Γ. Νταλάρας:  Θεσσαλονίκη Γιάννενα Με Δυό Παπούτσια Πάνινα - 1997
-Γ. Νταλάρας:  Μεθυσμένα Τραγούδια - 1996