Ευριπίδου και Αισχύλου  Ομόνοια... 

Κόσμος τρελός πάει και έρχεται χωρίς να δίνει κανείς σημασία  σε κανέναν.

Παρκάρω το αυτοκίνητο και μαζεύω τα χαρτιά μου πριν κατέβω για το ραντεβού.

Οι εφτά φυλές του Ισραήλ είναι εδώ σκέφτηκα .... Εδώ  είναι ο πύργος  της Βαβέλ.

Ακριβώς δίπλα μου μια κοπελιά κάθεται σε ένα σκαλί και ετοιμάζετε να πάει ταξίδι...."Ταξίδι στο Όνειρο" που λέει και ο ποιητής .... Συντροφιά με ένα μπουκάλι νερό ένα Κουτάκι από αναψυκτικό κομμένο στην μέση έναν αναπτήρα και μια σύριγγα....

Οχι ότι έχω συνηθίσει την εικόνα αλλά δεν μου έκανε και ιδιαίτερη εντύπωση το θέαμα, αυτά τα παιδιά όσο και να κρυφτούν τους βλέπουμε, αλλά τους βλέπουμε μόνο εμείς και όχι αυτοί που πρέπει να τους δουν...κάτι σαν τα φαντάσματα, βλέπει ο καθένας το δικό του...

Εν πάση περιπτώσει...

Μια ώρα σχεδόν μετά, γύρω από το αυτοκίνητο μου είχε μαζευτεί κόσμος.

Τι έγινε ρε; Σκέφτηκα.

Αστυνομία, ΕΚΑΒ, κόσμος, όλοι εκεί.... εκτός από την κοπελιά... "είχε φύγει για ταξίδια άλλα..."