Χθες , είχαμε την Χριστουγεννιάτικη συνάντηση με την δουλειά.

Ξέρετε απ’ αυτές τις συναντήσεις που σε περιμένουν στην πόρτα με το απουσιολόγιο και εσύ άσχετα με την διάθεση σου και ενώ κανείς δεν σου επιβάλλει να παραστείς άμεσα , ξέρεις πως πρέπει να παραστείς! 

Ε λοιπόν εγώ χθες δεν ήθελα να παραστώ! Καταρχήν όλη την ημέρα μου την είχα περάσει χουζουρεύοντας στο κρεβατάκι μου , μια και είχα ξυπνήσει νωρίς μετά το ξενύχτι μέχρι πρωίας στο Blue Note και εκτός αυτού η παρέα μου ήταν μαζεμένη σε ένα πολύ ωραίο μαγαζί της Πετρούπολης που είχε Latin Party, όπου πήγα  και τους βρήκα και σίγουρα προτιμούσα να περάσω την βραδιά μου μαζί τους!!!

Επειδή όμως δεν ήθελα να παρερμηνευτεί η απουσία μου απ’ την επαγγελματική βραδιά ξεκίνησα να πάω αρκετά προκατειλημμένη πως δεν θα ήταν και κάτι ιδιαίτερο μιας και φανταζόμουν πως θα καθόμασταν γύρω απ’ το τραπέζι , θα τρώγαμε ήσυχα ήσυχα συζητώντας θέματα που αφορούν την δουλειά ή το πολύ πολύ να χωριζόμασταν σε πηγαδάκια και να είχαμε πάλι συζητήσεις επαγγελματικού και γενικού περιεχομένου.  

Σαν τμήμα γενικότερα είμαστε αρκετά δεμένοι μια και οι ηλικίες μας δεν διαφέρουν πολύ και το κλίμα μεταξύ μας είναι αρκετά παρεΐστικο , νιώθω δε πως όσον αφορά το θέμα του επαγγελματικού περιβάλλοντος είμαι πάρα πολύ τυχερή, (άσχετα απ’ τις «διαμάχες» που μπορεί να δημιουργηθούν πάνω στην δουλειά ) αλλά όσο να το κάνεις σε μια τέτοια συνάντηση υπέθετα ότι θα ήμασταν αρκετά «μαζεμένοι». 

Φτάνοντας στο μαγαζί , (και αφού πέρασα απ’ το πολύ ωραίο και συμπαθέστατο πορτιέρη-απουσιολόγο) καταρχήν εντυπωσιάζομαι από τον χώρο.

Πολύ ωραία διακόσμηση , ωραία μουσική και ωραίος κόσμος!Φτάνοντας στους «δικούς μου» αντικρίζω την κατάσταση που λίγο πολύ περίμενα.

Καθισμένοι σε πηγαδάκια στους καναπέδες του μαγαζιού (ευτυχώς τελικά δεν ήταν για φαγητό η βραδιά αλλά για ποτό) συζητούσαν (ένας Θεός ξέρει τι)…Στρογγυλοκάθισα λοιπόν και εγώ , παρήγγειλα ένα ποτάκι μια και δεν ήθελα να πιώ τον Περπατητή που είχε επάνω στο τραπέζι και συζήταγα  με τα παιδιά τα οποία δεν ήταν σε καλύτερη διάθεση από μένα!

Η βραδιά κυλούσε ήρεμα μέχρι ένα σημείο που ξαφνικά μας έπιασε όλους η διάθεση για χορό και για χαβαλέ! Τα πηγαδάκια έσπασαν και ήσυχη βράδια σταμάτησε να είναι ήσυχη!Χορεύαμε , πειραζόμασταν , βγάζαμε φωτογραφίες( οι παπαράτσι της συνάντησης ήμασταν δυο εγώ και η Στελλού) και γενικότερα γίναμε μια πολύ ωραία παρέα που ξεσάλωνε στους ρυθμούς της μουσικής!!!

Φοβάμαι δε ότι στο μαγαζί αυτό , όταν θα ακούνε το όνομα της εταιρίας μας δεν θα δεχθούν να μας ξανά φιλοξενήσουν μια και από ότι έμαθα αργότερα όταν και τα αφεντικά είχαν φύγει (και εγώ επίσης δυστυχώς είχα φύγει) τα παιδάκια έκαναν το μαγαζί μπάχαλο!!!

Περάσαμε λοιπόν απρόσμενα καλά (σήμερα βέβαια είμαστε όλοι μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας) και πραγματικά χάρηκα που δεν το έχασα γιατί συνειδητοποίησα πως είμαστε ωραία παρέα και εκτός γραφείου.

Φεύγοντας, με την καλή διάθεση που μου είχε αφήσει η Χριστουγεννιάτικη συνάντηση μας, παρατηρούσα την πόλη μας.

Είναι πολύ όμορφη η Αθήνα το βράδυ, ειδικά αυτές τις  γιορτινές μέρες που τα μαγαζιά είναι στολισμένα και οι δρόμοι φωτίζονται απ’ τα υπέροχα Χριστουγεννιάτικα λαμπιόνια.

Σίγουρα , δεν έχει καμία σχέση με αυτό το «πράγμα» που βλέπεις όταν την κυκλοφορήσεις πρωί! 

Ουφ , μετά απ' αυτό το ευχάριστο διάλλειμα ώρα να γυρίσω στην δουλειά!!! 

Άντε εις άλλα με Υγεία και καλά Κριθτουγεννα! :)