Σ'αυτή χαρίζω τούτο το Σεπτέμβρη.
Σ'αυτή που το φθινόπωρο λατρεύει,
που χαίρεται τα δέντρα χωρίς φύλλα
και τη φωτιά στο τζάκι να θεριεύει.

Σ'αυτή και τον Οκτώβρη αφιερώνω
κι ολάκερο της ζήσης μου το χρόνο,
στα χέρια της που είναι κομπολόι,
πότε γλυκόπιοτο και πότε μοιρολόι.

Φεύγοντας μου άφησε μονάχα τ'αρωμά της
το σπίτι που στους τοίχους του χορεύει η σκία της,
στα όνειρα μου μπλέκονται τα λαμπερά μαλλιά της
και στο Λονδίνο η θύμηση από τα ζεστά φιλιά της.