Μένω στο παράθυρο και σκέφτομαι: "Μα δεν είναι πολύ ταξιδιάρικος αυτός ο μήνας"; Κι όχι σα μήνας γενικά, μα ο συγκεκριμένος μήνας! Θυμάμαι παλαιότερα χρόνια που ήμουν πνιγμένη στο διάβασμα και το μυαλό μου ήταν σε λιγότερο..ποιητικά θέματα. Φέτος είναι η μόνη χρονιά που, ενώ γύρω μου γίνεται ο χαμός (στην πολιτική κι όχι μόνο), εγώ θεωρώ πως περνάω τον καλύτερο μήνα της ζωής μου. 

Έχω μια καλή διάθεση χωρίς να είμαι ερωτευμένη (αν κι αυτό με μένα είναι πάντα σχετικό!). Χαίρομαι κι όταν βρέχει, αλλά κι όταν έχει λιακάδα, όπως σήμερα πχ. Το απολαμβάνω! Και γιατί να μην το κάνω, άλλωστε; Είμαι στα 19, έχω όλη τη ζωή μπροστά μου να απολαμβάνω. Να παράγω πρώτα. Αλλά μετά να απολαμβάνω. Αυτή τη στιγμή κυρίως παράγω σκέψη. Θετική.

Κι αναρωτιέμαι, αν θα μπορούσε αυτή η σκέψη να πάει και σε άλλους. Εδώ είναι που σκέφτομαι το πιο συναρπαστικό αγόρι στον κόσμο-ο Piter Pan, μην το ψάχνετε-που για να πετάξει έκανε χαρούμενες σκέψεις. Εγώ τις κάνω και πραγματικά αισθάνομαι στα ύψη της χώρας του Ποτέ. Το δύσκολο είναι να κάνω και τους άλλους να μάθουν να "πετάνε". Φαντάζει ακατόρθωτο.  Γιατί..και στατιστκά να το πάρεις..τα πιο αισιόδοξα άτομα που ξέρω, έχουν..χάσει τις χαρούμενες σκέψεις τους. Δυστυχώς για εκείνους.

Και μοιάζω χαζή να γυρνάω στην Αθήνα με χαμόγελο. Γι' αυτό μία είναι η λύση. Να φύγω απ' την Αθήνα. Γιατί το χαμόγελο δεν το χάνω. Έκανα μια εφηβεία και κάτι, για να το αποκτήσω!

Ο Οκτώβρης συνεχίζει να ταξιδεύει και να με παίρνει μαζί του. Έτσι, όπως θυμάμαι κι από πιο παλιά, στο σπίτι εδώ στη Δάφνη, όταν είχαμε συννεφιές (μόνο στον καιρό!) ανοίγαμε Μελωδία και φτιάχναμε τσάι. Πλέον το σκηνικό θα είναι ίδιο με μια μικρή αλλαγή στη μουσική υπόχρουση. Θα είναι Χατζιδάκις. Και μόνο Μάνος! Μια συννεφιασμένη μέρα δικαιούσαι το μήνα. Ας είναι τουλάχιστο σωστά διαμορφωμένη!  (Ε, φαντάζομαι πως περνώντας οι μήνες θα αλλάξουμε ρεπερτόριο. Προς το Δεκέμβρη ας πούμε!)

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Και μην ξεχνάς: ΧΑΡΟΥΜΕΝΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ!

Πάρτε κι εσείς μια γεύση για το δρόμο: