Είμαι γύρω στο μισάωρο πριν μπει ο Νοέμβρης. Και τί κάνω; Διώχνω οριστικά κι αμετάκλητα ό,τι έχει αφήσει πίσω του ο Οκτώβρης. Κάπως έτσι πρέπει να είναι το "προχωράω", ε;

Οι άνθρωποι του παρελθόντος πάνε στη θέση τους, δεν υπάρχουν πια εκκρεμότητες και το στοίχημα πως το χαμόγελό μου δε θα πέσει είναι πολύ κοντά στο να επιτευχθεί.

Βγάζω έξω, λοιπόν, κι εγώ ό,τι έχει μείνει στην ντουλάπα μου, το στοκ μου από συναισθήματα, σχέσεις, ανθρώπους κλπ και το..κλείνω στο χρονοντούλαπο. Προτιμώ να χάσω το κλειδί και στο επόμενο ξεστοκάρισμα απλά να πάρω άλλο ντουλάπι.

Πάμε παρέα με τη Νατάσσα και το Γεράσιμο, που έφτιαξε τραγούδι και γι' αυτή την περίπτωση! 

Αντίο παιδιά! Καλά περάσαμε, αλλά μου προκαλείτε..εκνευρισμό. Χαιρετίσματα στους δικούς σας.