Για αρκετούς, η κλασική μουσική είναι το καλύτερο…υπνωτικό, με την έννοια ότι είναι βαρετή. Ίσως και να είναι έτσι…
Υπάρχουν όμως και κομμάτια που είτε μαγεύουν με την μελωδία τους, όπως η «Η λίμνη των κύκνων» του Τσαϊκόφσκι και το «Greensleeves» που γράφτηκε από κάποιον άγνωστο για μια γυναίκα, είτε συναρπάζουν με τον επικό τόνο τους, όπως η «9η Συμφωνία» του Μπετόβεν και το «Finale of Pirogov» του Σοστάκοβιτς το οποίο ακούστηκε στην είσοδο της Ολυμπιακής Φλόγας το 2004 στο Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας.

Οι περισσότεροι από μας, σίγουρα έχουν αποτυπώσει στο μυαλό τους κλασικές μελωδίες, που ακούγονται είτε σαν ύμνοι διαφόρων σχημάτων, όπως το «Carmina burana» που αποτελούσε άλλοτε το σήμα κατατεθέν του ΠΑΣΟΚ, ο «Ηπειρώτικος χορός» του Σκαλκώτα που αποτελούσε το ηχητικό σήμα του κόμματος του Δημήτρη Αβραμόπουλου και το «Zadok the priest» που αποτελεί σήμερα τον ύμνο της ΟΥΕΦΑ, είτε έγιναν διάσημες μέσα από ταινίες και διαφημίσεις, όπως το «Can Can», το «Les toreadors», το «Ride of the Valkyries» και πολλές άλλες.

Για τους εκλεκτικούς και αυστηρά επιλεκτικούς, υπάρχουν κάποιες από αυτές τις μελωδίες εδώ, τις οποίες μπορούν ν’ ακούσουν ή (και) να κατεβάσουν.

Καλή ακρόαση…