Απ' το τζάμι κοιτώ και θυμάμαι ένα χάδι

τι παράξενο φως στης ζωής το σκοτάδι

Έχει πιάσει βροχή, είν' η ώρα που φεύγεις

ήρθα για να σε δω μα εσύ μ' αποφεύγεις

Κάτω απ' τη ομπρέλα σου θα μπω

και θα ρωτήσω βιαστικά για τη ζωή σου

αχ πόσο μου έλειψε αυτό

μες τη βροχή να περπατάω εδώ μαζί σου

Απ' το χέρι σου θα κρατηθώ

θα σε κοιτάξω, θα μυρίσω τ' άρωμα σου

κι άλλη μια φορά θα το δεχτώ

πως είναι βάσανο να είμαι μακριά σου

Τι να πεις τι να πω παγωμένα τα χείλι

δε μπορώ να σκεφτώ πως θα μείνουμε φίλοι

Είναι τόσα γιατί, είναι πόνος και θλίψη

πάει τόσος καιρός που δε σ' έχω αγγίξει

Κάτω απ' τη ομπρέλα σου θα μπω

και θα ρωτήσω βιαστικά για τη ζωή σου

αχ πόσο μου έλειψε αυτό

μες τη βροχή να περπατάω εδώ μαζί σου

Απ' το χέρι σου θα κρατηθώ

θα σε κοιτάξω, θα μυρίσω τ' άρωμα σου

κι άλλη μια φορά θα το δεχτώ

πως είναι βάσανο να είμαι μακριά σου