Μια ολόκληρη βδομάδα που τριγυρίζουμε σ’ αυτό το νησί και το μαγαζάκι της  Κυρ – Αφροδίτης το παρατηρήσαμε μόλις σήμερα.

Μπροστά του η θάλασσα, στον χώρο γύρω απ’ τα φρεσκοβαμμένα τραπέζια της αυλής, ένας φράχτης γεμάτος λευκά χωνάκια από μια πυκνή ΠΕΡΙΚΟΚΛΑΔΑ, οι καρέκλες σε διάφορα χρώματα, ο κορμός μιας μεγάλης κερασιάς βουρτσισμένος με ασβέστη, τα πάντα φτιαγμένα με μεράκι.

Το κοιτάς ……… και καταλαβαίνεις πως εδώ, δε γνωρίζουν τη λέξη ΒΡΩΜΙΑ.

Τα πάντα σε τάξη!!

Σ’ ένα μαυροπίνακα μπροστά του, γραμμένο το μενού με υπέροχα καλλιτεχνικά γράμματα.

Εκείνο δε που μας τράβηξε αμέσως την προσοχή, γιατί ποτέ δεν δοκιμάσαμε κάτι παρόμοιο, ήταν στην πρώτη – πρώτη σειρά του πίνακα.

‘’ΑΧΙΒΑΔΑ  με ρύζι ‘’.

Συμφωνήσαμε με την παρέα, να το προγραμματίσουμε για την επομένη, να πάμε για φαγητό εκεί.

Η υπόλοιπη μέρα κύλησε με μπάνιο στην παραλία του Νάκου, ουζάκι στην πλατεία της Χώρας και ποτάκια στο παραλιακό Club.

Αργήσαμε να ξυπνήσουμε ………. Στις δώδεκα το πρωί αρχίσαμε να βγαίνουμε σιγά – σιγά από τα δωμάτια σαν τα σαλιγκάρια μετά τη βροχή.

Καφεδάκι – χαβαλέ ……. Και πλώρη για το παράξενο – πρωτόγνωρο γεύμα στο ταβερνάκι της Κυρ – Αφροδίτης.

Ο ήλιος καυτός, μια ΛΙΑΚΑΔΑ υπέροχη, τα μεζεδάκια φανταστικά, η σπεσιαλιτέ του μαγαζιού όντως αξιέπαινη, αλλά και στο τέλος τα μικρά πιατάκια από την εποχή της γιαγιάς μου, με τη ΜΑΡΜΕΛΑΔΑ τριαντάφυλλο, φτιαγμένη απ’ τα χεράκια της Κυρ – Αφροδίτης, κάνανε τη μέρα αυτή, ίσως την καλύτερη και πιο νόστιμη απ’ όλες τις μέρες των διακοπών.