Μερικές φορές κάποια τραγούδια αποτελούν το καλυτερο και πιο αντιπροσωπευτικό μελάνι που μπορεί απο μονο του να γράψει ιστορίες πάνω στο λευκό χαρτί της ζωης μας. Και μερικες φορές επίσης, κάποια μελαγχολικά τραγούδια μας βοηθάνε να ξεπεράσουμε τις προσωπικές μας μικρές μελαγχολίες... και επειδή αυτή η βδομάδα δεν ξεκίνησε και πολύ καλά, σαν αντίδραση και εγώ επιλέγω σαν τραγούδι της βδομάδας αυτη τη υπέροχη μελωδία που ακολουθεί.
Ακόμα κι αν φύγεις .........για το γύρο του κόσμου
θα 'σαι πάντα δικός μου , θα 'μαστε πάντα μαζί
Και δε θα μου λείπεις.......γιατί θα 'ναι η ψυχή μου
........το τραγούδι της ερήμου που θα σ' ακολουθεί
Τα ήσυχα βράδια η Αθήνα θ' ανάβει
σα μεγάλο καράβι που θα 'σαι μέσα εσύ
Και δε θα σου λείπω γιατί θα 'ναι η ψυχή μου
το τραγούδι της ερήμου που θα σ' ακολουθεί
Τα ήσυχα βράδια θα περνάει φωτισμένο
της ζωής μου το τρένο που θα 'σαι μέσα και εσύ
Και δε θα σου λείπω γιατί θα 'ναι η ψυχή μου
το τραγούδι της ερήμου που θα σ' ακολουθεί