Δύο λέξεις φευγάτες, ένα δάκρυ φωνάζει
κι ο αέρας βοριάς σε σκορπά
Δε ρωτάω τι ξέρεις, μη μιλάς υποφέρεις
τα όνειρα σου αγκαλιά τα κρατάς
Στιγμές απουσίας, σε μια σκέψη ουσίας
κι όλα γύρω σημάδια γελάς

Φευγάτες αγάπες σε στιγμές απουσίας
φοβάσαι δακρύζεις ξεσπάς
Θυμάσαι δυο λέξεις φωνάζεις αντέχεις
και ένα ψέμα στον τοίχο πετάς

Πάρε με απόψε αγκαλιά
πάνω σε όνειρα φευγάτα
να μπερδευτεί η μοναξιά
που μας κοίτα μέσα στα μάτια
και γυρνά πίσω στις στιγμές
που ψιθυρίζουν το όνομα μας
κρύψου στο πιο γλυκό εσύ
στην τελευταία τη βράδια μας

Σε θυμάμαι στο κρύο, ψιθυρίζω αντίο
ένα δάκρυ στα μάτια κύλα
Δε ρωτάω τι θέλεις, δε μιλάς υποφέρεις
τα όνειρα σου φοβάσαι ζητάς
Στιγμές απουσίας, σε μια σκέψη ουσίας
κι όλα γύρω συντρίμμια πονάς