Πόσες θάλασσες ψυχή μου, στα ταξίδια που θα πας

ποσά όνειρα συντρίμμια, για να μάθεις να αγαπάς

Μου 'χες τάξει την αγάπη,  σ’ ένα Βόσπορο καρδιάς

όνειρα ναυαγισμένα, πάλι απόψε με κερνάς

Σαπιοκάραβο ψυχή μου, σε ναυάγια καρδιάς

ρότα σου οι αναμνήσεις και λιμάνι ο βοριάς

 Δίδυμα ψάχνεις φεγγάρια, γαλαξίες μακρινούς

μα αν κρυφτείς στις αναμνήσεις, να με ψάξεις στους τρελούς

Μου 'χες πει η Ατλαντίδα, πως υπάρχει μας ζητά

κι όσα έχουμε ανάγκη, τα κρατάει αγκαλιά

Όλα όμως είναι ίδια, στης ρουτίνας το μετά

όνειρα φυλακισμένα, σε ασπρόμαυρα πανιά