Μάγισσα η ανάμνηση τρελή, αγκαλιάζει κάθε μου στιγμή 
που φοβάμαι Θεέ μου τόσο, δεν θα αντέξω και θα δώσω 
τέλος πριν χαράξει η αυγή 
Που φοβάμαι Θεέ μου τόσο, δεν θα αντέξω και θα δώσω 
τέλος πριν χαράξει η αυγή 

Εχω ανάγκη για να ξεχαστώ, από κάπου Θεέ μου να πιαστώ 
να περάσει ετούτη η μπόρα, να χαμογελάσει η ώρα 
με μια καλημέρα που θα πω 
Να περάσει ετούτη η μπόρα, να χαμογελάσει η ώρα 
με μια καλημέρα που θα πω 

Κερνά με ελπίδα να την πιω, με ένα άγγιγμα να λυτρωθώ 
ένα φίλο να με νιώσει, με δυο λέξεις να με σώσει 
απ’ της μοναξιάς μου το κελί 
Ένα φίλο να με νιώσει, με δυο λέξεις να με σώσει 
απ’ της μοναξιάς μου το κελί 

Χάραξε κι ακόμα είμαι εδώ, με τα λάθη να συνομιλώ 
δεν γιατρεύεται ο πόνος, Θεέ μου όταν εισαι μόνος 
η απάντηση είναι τόσο απλή 
Δεν γιατρεύεται ο πόνος, Θεέ μου όταν εισαι μόνος 
η απάντηση είναι τόσο απλή 

Άκουσε αυτή την προσευχή, τελευταία μου αναπνοή 
Σου το λέω δεν την παλεύω, τη σιωπή δεν τη σμιλεύω 
προτιμώ το θάνατο απ’ αυτή…