Κάθε που αγγίζω τα μαλλιά σου
νιώθω το φόβο στην καρδιά σου
απ' του κορμιού τη μελανιά 
Απ’ το πιοτό δε με γνωρίζω
ξεσπάω πάνω σου σε βρίζω
κι όμως το ξέρω σ’ αγαπώ

Φύγε μακριά μου για να γλυτώσεις
αν μείνεις θα το μετανιώσεις
Με πίνει δεν το πίνω... 
Φύγε και πίσω μην κοιτάξεις 
ούτε στιγμή, μη μου διστάζεις
Φύγε γιατί θέλω να πιω...

Κάθε που λέω το όνομα σου
βλέπω το φόβο στη ματιά σου
μήπως μιλάει το πότο
Δακρύζω και αναρωτιέμαι 
σαν άντρας πως το επιτρέπω 
να με ορίζει το πιοτό