Ποιον να βρω να σου μοιάζει

Στις πράξεις, στις σκέψεις, στα συναισθήματα…

Γεννήθηκες μοναδικός σε ένα κόσμο που σε θέλει ίδιο

Και ακροβατείς ανάμεσα στα θέλω σου και τα θέλω των άλλων…

Δεν αντιγράφεσαι, αγάπη μου…

Η ψυχή σου χρωματίζει την πραγματικότητα

Δίνοντας ξεχωριστή νότα στα όσα ζω…

Και δεν πειράζει που δεν είσαι δίπλα μου

Η αύρα σου με πλαισιώνει καθημερινά…

Μου αναπτερώνει το ηθικό

Και υποβιβάζει το ανήθικο…

Γιατί δεν είσαι τυχαίος στο δρόμο μου…

Ήρθες για να μείνεις, χωρίς πως και γιατί…

Δεν αντιγράφεσαι αγάπη μου…

Ακόμα και αν περπατάς σε τεντωμένα σχοινιά

Ξέρεις να ισορροπείς πάνω στο σώμα και τη σκέψη μου…

Χωρίς να με αγγίζεις, χωρίς να με φιλάς…

Μα τι θα ήταν ένα φιλί χωρίς συναίσθημα;

Θα πάγωνε η καρδιά μου…

Ξέρω, τη μέρα που θα΄ρθεις μόνο για μένα

Θα έχεις περάσει στην απέναντι όχθη…

Εκεί που σε περίμενα χρόνια…

Εκεί που ήθελα να ξεκινήσει η αγάπη μας…

Και το πρώτο μας φιλί

Δεν θα είναι αντίγραφο κανενός άλλου…

Θα είναι αυτό που ζωγράφησε η ψυχή μας

Πριν καν συναντηθούμε…

Γιατί όσο και αν έψαξα στα βάθη του χρόνου

Δεν βρήκα κανέναν σαν και σένα…

Και αν τότε δεν προλάβαμε να διαγράψουμε

Την καμπύλη της αγάπης,

Θα έρθει η ώρα, που δίπλα μου θα βρεις

Αυτό που έψαχνες…

Πως αλλιώς, άλλωστε;

Γίνεται, να θαφτούν δυο καρδιές

Σε ένα γαλαξία αντιθέσεων;

Όχι βέβαια…

Γιατί εμείς, δεν είμαστε αντίθετοι…

Ήμαστε ίδιοι…

Και όσο και ψάχνουμε αντίγραφο

Του ενός και του άλλου, δεν υπάρχει…

Μόνο εσύ και εγώ…

Να πετάμε πάνω από τις απόψεις τρίτων

Πάνω από τα χαιρέκακα βλέμματα άλλων…

Γιατί χωρίς κόπο πλέξαμε τις νότες μας

Μακρυά από αδιακρισίες και πάθη…

Ποιον να βρω να σου μοιάζει

Και να συμπληρώνει το Εγώ μου;

Ποιον να βρω να σου μοιάζει

Και να μου δίνει φτερά να πετάξω;

Θα σε περίμενα και στην άλλη ζωή

Κρατώντας στα χέρια μου τη μοναδικότητα σου…

Και θα περνούσα στα έγγραφα της αγάπης μου

Τη διαδικασία του ανεκπλήρωτου…

Μα ποτέ δεν θα είναι αργά για μας

Όσο ανήκουμε ο ένας στον άλλο…