Ως πότε θα περιμένω;

Ως πότε η καρδιά μου θα είναι κλειστή

Η ψυχή μου ματωμένη

Τα μάτια μου στεγνά;

Ήθελα να σε δω…

Μόνο αυτό, ήθελα…

Θα καθόμουν δίπλα σου, όπως τότε

Και θα μιλούσαμε σα να μην πέρασε μια μέρα…

Γιατί δεν ήρθες;

Μια ζωή περίμενα να σε δω…

Μια ζωή, και ας ήσουν μακρυά…

Και εξακολουθείς να είσαι…

Ότι και αν συμβαίνει, γιατί δεν ήρθες;

Δεν ακούς τη μάχη που γίνεται μέσα μου;

Τα όπλα μου έπεσαν στη γη, και δέχομαι τα πυρά, χωρίς δάκρυα…

Μα δεν με νοιάζει και αν με σκοτώσουν…

Λείπεις εσύ, και είμαι ήδη νεκρή…

Δεν με νοιάζει ότι και αν μου πήραν

Λείπεις εσύ, και δεν έχει σημασία…

Τόσα χρόνια ήσουν η αγάπη μου

Μα δεν το έμαθες ποτέ…

Πόσο λυπάμαι που δεν στο είπα…

Τι και αν πήρα λάθος δρόμο

Μόνο εσύ είχες σημασία…

Και μέσα μου, προσευχόμουν να είσαι καλά

Όπου και αν είσαι…

Μα ποτέ δεν έμαθα για σένα…

Ποτέ, όσο και αν έψαξα…

Γιατί δεν ήρθες;

Και αν ακόμα υπήρχε λόγος

Δεν έπρεπε να τον μάθω;

Ήθελα να σε δω

Χωρίς τι, πως και γιατί…

Ήθελα να σ΄αγκαλιάσω

Σα να μη σε ξανάβλεπα…

Ήθελα να σε φιλήσω

Για να κρατήσω τη γεύση σου ως τα γεράματα…

Και να πεθάνω, νιώθοντας τη θέρμη

Από την τελευταία μας συνάντηση…

Θα μου πεις, τι θα ωφελούσε

Αν ήταν να σε χάσω ξανά;

Θα είχα την ευκαιρία να σου πω

Όσα δεν σου είπα, τότε…

Θα είχα την ευκαιρία να σου πω, σ΄αγαπώ…

Αλήθεια, θα με θυμόσουν καθόλου;

Αμφιβάλλω…Εσύ πέτυχες πολλά

Εγώ είμαι ακόμα στην αρχή…

Εσύ, έχεις τα πάντα

Εγω, δεν έχω εσένα…

Εγώ, όλα θα τα έδινα για σένα…

Μόνο για να σε ξαναδώ…

Αλλά ναι, έχεις δίκιο…

Θα ήταν αβάσταχτη η λύπη

Αν ήταν η πρώτη και τελευταία φορά

Που θα σε έβλεπα…

Όμως, αυτό που θα ήθελα να συμβεί

Θα γινόταν πραγματικότητα…

Λίγες ώρες μαζί σου…

Θα ήσουν δικός μου, θα ήμουν δική σου

Έστω για λίγες ώρες…

Θα μιλούσαμε σαν δυο καλοί φίλοι

Αν δεν γινόταν αλλιώς…

Όμως δεν θα έφευγες, αν δεν άκουγες το σ΄αγαπώ μου…

Αυτό, το είχα κρυμμένο μέσα μου, χρόνια…

Να΄ξερες πόσο μετάνιωσα…

Τι θα είχε συμβεί, αν σου έλεγα τότε για τα αισθήματα μου;

Όσο το σκέφτομαι, πολλά…

Όμως, δεν είναι ώρα να σκεφτούμε το πριν

Αλλά το σήμερα, και το μετά…

Γιατί μεθαύριο, αυτό που θα κουβαλάς μέσα σου

Θα είναι η στιγμή της συνάντησης μας…

Τα λόγια που θα πούμε…

Το φιλί που θα δώσουμε, ο ένας στον άλλο…

Τα όνειρα που θα πραγματοποιήσουμε επιτέλους, μαζί…

Αυτά θα μείνουν…

Για αυτό, θέλω να έρθεις…

Να μη χάσουμε άλλο χρόνο…

Γιατί, από δω και πέρα

Πρέπει να ζήσουμε…