Τελευταία μέρα δουλειάς στο γραφείο... Τι και εαν εξακολουθούν να υπάρχουν εκρεμμότητες... η διάθεση και το κλίμα γενικότερα δεν μπορεί να ξεφύγει από το χαλαρό πνεύμα των ημερών.

Η πρώτη εκπληξη της ημέρας προήλθε από την εφορία μου. Πηγα να καταθέσω την φορολογική δήλωση, την οποία έπρεπε να την ειχα δώσει απο το Μάρτη, οποτε το πρόστιμο ηταν δεδομένο.

Φτάνω στην αρμόδια υπάλληλο (άλλο παράξενο και αυτό! Δεν υπήρχαν ουρές σήμερα!), την καλημερίζω και της δίνω την δήλωση:

"Καλημέρα σας. Μια φορολογική δήλωση να καταθέσω, ολίγον εκπρόθεσμη" (πως λέμε ελληνικό με ολίγη? κάπως ετσι)

Σηκώνει το κεφάλι της με απορία και ρωτά:

"Μα καλά, γιατί την καθυστερήσατε τοσο? Το ξέρετε πως προβλέπεται πρόστιμο?"

Απάντηση δική μου:

"Για να σας πω την αλήθεια, δεν εχω καμία δικαιολογία! Απλά την ξέχασα. Το γεγονός πως ξεχνάω επειδή μάλλον ειμαι ερωτευμένος, δεν νομίζω να υπολογίζεται στις περιπτώσεις αυτές!" (Κοίτα τι βρήκα και ειπα σε μια σοβαρη κυρία γυρω στα 50)!

"Για να δούμε τι εχουμε εδώ"  μου λέει και αρχίζει να κοιτά τα εντυπα μου, τα οποία ευτυχώς ηταν συμπληρωμένα σωστά οπως και τα λοιπά εγγραφα, οπότε δεν την εβαλα σε πρόσθετη ταλαιπωρία.

Μόλις τελείωσε με τον ελεγχο, αρχισε να ψαχνει για εναν πίνακα. Θεωρησα και εγω απο μεσα μου πως εψαχνε να βρει το ποσό του προστίμου. Τον βρίσκει τελικά, κοιτάει και μου λέει πως κανονικά η προθεσμία που ειχα ηταν 16 ΜΑρτίου... και απο εκέι που περίμενα να ακούσω το ποσό, πάει στην τελευταία σελίδα, βάζει ημερομηνία παραλαβής 16/3 και μου λέει χαμογελώντας:

"Την επόμενη φορά τα εχετε το μυαλό σας πιο συγκεντρωμένο..." :-)

Την ευχαρίστησα πολύ, και εφυγα χαμογελώντας. Οχι τόσο για την αποφυγή το προστίμου, αλλά για την καλή πράξη μιας υπαλλήλου που την εκανε αυθορμητα και διχως να το ζητήσω. Και ισως επειδή ήταν και το πρώτο σημαδάκι πως η μέρα ίσως παει καλά!

Και τωρα βρίσκομαι στο γραφειακι μου, οργανώνοντας τις εκρεμμότητες που θα αρχίσω να ασχολούμαι απο την Τρίτη, με ρυθμούς σαν αυτούς της φωτογραφίας, δηλαδή με τις στροφές στο ρελαντί, σχετικά ηρεμος και χαλαρός, καθώς η αντιστροφη μέτρηση έχει αρχίσει, και μετά από πολύ καιρό θα εχω την ευκαιρία να κάτσω για τέσσερις σερί μέρες!

Τέλος, επειδή στο σπίτι δεν εχω ιντερνετ στον υπολογιστή μου, δράττομαι της ευκαιρίας να ευχηθώ απο τωρα σε ολους μας καλή Ανάσταση και καλό Πάσχα!

Χαμογελάτε... ειναι μεταδοτικό!