Inside my soul...
24 Σεπτεμβρίου 2018, 16:45
Γενική εκκαθάριση, ίσον ευτυχία!
Δημοσιογραφία  

Δεν είναι λίγες οι φορές, που παρατηρούμε μια στασιμότητα, σε οτιδήποτε αφορά τη ζωή μας, αν και εμείς, δεν καθόμαστε με σταυρωμένα χέρια! Αναρωτιώμαστε, τι να συμβαίνει, και δεν προχωράει τίποτα, αντίθετα, παραμένουμε στο ίδιο σημείο, άθελα μας...Προσωπικά, πριν πολλά χρόνια, αλλά και πρόσφατα, πέταξα αρκετά σκουπίδια απο τη ζωή μου, έτσι ώστε να μπορέσω να συνεχίσω χωρίς εμπόδια το δρόμο μου...Η αλήθεια είναι, ότι κουράστηκα αρκετά, ώστε να πετάξω κάποιους ανθρώπους, οι οποίοι ήθελαν κάτι να πάρουν απο μένα, ένας εκ των οποίων, ήταν και ο πρώην σύζυγος! Σκεπτόμενη, τι να κάνω, ώστε να καθαρίσει γενικώς το τοπίο, και να μπορέσω να δω καλύτερα και με καθαρό μυαλό το μέλλον μου, σημειωτέων, ποτέ δεν σχεδιάσα κάτι, όλα ήρθαν τυχαία στο δρόμο μου, αποφάσισα να τους δώσω ότι ήθελαν, μήπως και με άφηναν επιτέλους στην ησυχία μου, και προχωρούσα και στη ζωή μου, όπως άλλωστε έκανα πριν πολλά χρόνια, και μάλιστα χωρίς τη βοήθεια κανενός! Σχεδόν ότι ήθελαν δηλαδή, διότι δεν είμαι και καμία Βασίλισσα, έτσι; Το πρόβλημα όμως συνεχίστηκε μέχρι σήμερα, ορισμένοι ακόμα κοιτάνε να πάρουν απο μένα, και μάλιστα, με το έτσι θέλω! Κάποτε θυμάμαι, είχα πετάξει απο το σπίτι πολλά σκουπίδια, απο τα συρτάρια και τις ντουλάπες μου...Όταν τα έβαλα στις σακούλες και τα πέταξα στο κάδο των αχρήστων, καθόμουν και τα κοίταζα πολύ ώρα, και αναρωτιώμουν, τι στο καλό τα ήθελα εγώ όλα αυτά, όχι τίποτα άλλο, έπιαναν χώρο άδικα, ενώ θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω το χώρο μου για κάτι πιο επικοδομητικό...Η παρένθεση έγινε, για να καταλήξω στο εξής...Όπως νιώθουμε όταν πετάμε κάθε είδους προσωπικά άχρηστα αντικείμενα απο το σπίτι, δηλαδή, σα να πνέει νέος αέρας, έτσι νιώθουμε, και όταν πετάμε απο τη ζωή μας αρνητικούς και άχρηστους ανθρώπους, οι οποίοι, είναι δίπλα μας, μόνο επειδή έχουν όφελος απο μας...Και η ερώτηση μου είναι η εξής...Όταν εγώ θέλω κάτι συγκεκριμένο στη ζωή μου, γιατί οι άλλοι ανακατεύονται και με αναγκάζουν να συνεχίσω να πετάω σκουπίδια ακόμα και σήμερα, σημειωτέον, αυτά τα σκουπίδια δεν τα είχα δει, τα σκέπαζαν περίτεχνα, σε στυλ δώρου!!! Με άλλα λόγια, όταν εγώ πήγα κάπου για δουλειά, η δουλειά δεν είχε καμία σχέση με την κανονική μου δουλειά! Θα μπορούσα να είμαι πλούσια σήμερα, να μένω αλλού και να κάνω τη ζωή που πάντα ήθελα! Αντί αυτού όμως, παίρνουν απο μένα, και δίνουν σε άλλους, αλλά δεν με ρώτησαν αν συμφωνώ με αυτή την τακτική! Θα ήθελα να ανοίξω ακόμα μια παρένθεση, και να σας αφηγηθώ μια ιστορία απο τα παλιά, τα σχολικά μου χρόνια...Ήμουν λοιπόν σε φροντιστήριο Αγγλικών, και το μάθημα μεταφρασμένο, έλεγε τα εξής...<Είμαστε σε ενα πάρτυ γενεθλίων. Τα παιδιά παίζουν ανέμελα, η μητέρα φτιάχνει το φαγητό, και σε λίγο όταν όλα είναι έτοιμα, φωνάζει τα παιδιά στο τραπέζι...Το φαγητό είναι αρκετό για όλους, τα παιδιά κάθονται και ετοιμάζονται να φάνε, όταν ένα αγοράκι τσιρίζει ότι όλα είναι δικά του και θέλεί να τα δοκιμάσει όλα, τα παιδιά φεύγουν απο το τραπέζι κλαίγοντας επειδή πήρε και το δικό τους φαγητό...Τότε η μητέρα του παιδιού που είχε γενέθλια, του δίνει όλες τις πιατέλες με τα φαγητά, και του λέει, τώρα θα τα φας όλα! Μπορείτε να φανταστείτε την κατάληξη, έτσι; Το παιδί μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο, απο τη λαιμαργία του...Ενώ τα υπόλοιπα παιδιά μαζί με τον εορταζόμενο, πέρασαν ένα υπέροχο βράδυ>! Η ιστορία μπορεί να είναι φανταστική, μια και είναι απόσπασμα απο το σχολικό μου βιβλίο, παρόλα αυτά όμως, είναι και επίκαιρη, διότι, όταν ένας άνθρωπος κλέβει το μερίδιο όλων των άλλων, προκειμένου να έχει περισσότερα απο όλους, το τέλος του δεν είναι ότι καλύτερο! Αργά ή γρήγορα, δεν θα χαρεί τίποτα απο όσα έκλεψε...Κλείνω την παρένθεση, για να συνεχίσω απο κει που σταμάτησα...Σκεφτόμουν λοιπόν, ότι οι περισσότεροι απο όσους πήραν κάτι απο μένα, τελικά δεν το χάρηκαν! Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο...Αν και δεν το έψαξα και πολύ το ζήτημα, τα έμαθα απο άλλους...Οπότε, να υποθέσω, ότι ο Θεός βλέπει και κρίνει; Αυτό δηλάδη εξιπακούεται, δεν είναι απλή υπόθεση! Το θέμα παρόλα αυτά είναι, ότι τα συγκεκριμένα σκουπίδια, αν συνεχιστεί αυτό, θα συνεχίσουν να παίρνουν απο μένα! Οπότε, δεν με συμφέρει! Τι μένει να κάνω λοιπόν; Εγώ λέω να κάνω ότι δεν καταλαβαίνω, αλλά στο τέλος, θα τα ζητήσω απο αυτόν που τα έδωσε αντί για μένα, σε άλλους! Θα του ζητήσω δηλαδή τα χρωστούμενα! Ειλικρινά, ήθελα να ξερα, τι δικαιολογία θα βρει, προκειμένου να μην τα δώσει! Εγώ θα τα πάρω όμως! Πάμε και στοίχημα; 

- Στείλε Σχόλιο


Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να έχετε συνδεθεί ως μέλος. Πατήστε εδώ για να συνδεθείτε ή εδώ για να εγγραφείτε.

Επιστροφή στο blog
Συγγραφέας
andikostas
Αντιγόνη
συγγραφέας-ποιήτρια-δημοσιογράφος-ηθοποιός.
από ΑΙΓΑΛΕΩ


Περί Blog
blogs.musicheaven.gr/andikostas

Η καρδιά, έχει πολλούς τρόπους έκφρασης...Ελάχιστοι όμως, οδηγούν στο πεπρωμένο που λέγεται αγάπη...Δεν χρειάζεται να εναποθέτεις τις ελπιδες σου στον άγνωστο κόσμο του τυφλού παρατηρητή...Αντίθετα, αν αποφασίσεις να ταξιδέψεις, μέσα απο την ποίηση, τη λο

Tags

ΑΛΗΘΕΙΕΣ Αλήθειες Αλήθειες. Αναζήτηση Αστυνομικά. Δημοσιογραφία δημοσιογραφία ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ Διαίσθηση... Ευχές Θέατρο Κοινωνικά. ΜΟΥΣΙΚΗ Μουσική ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ Οι φίλοι μας τα ζώα. Οικογενειακά και άλλα... Οικογενειακά. Περί συγγραφής και ποίησης λόγος Ποίηση ποίηση ΠΟΙΗΣΗ Σκέψεις Σκέψεις. Φιλία



Επίσημοι αναγνώστες (2)
Τα παρακάτω μέλη ενημερώνονται κάθε φορά που ανανεώνεται το blogΓίνε επίσημος αναγνώστης!

Πρόσφατα...
Δημοφιλέστερα...
Αρχείο...


Φιλικά Blogs

Links