Αγάπη μου, είσαι για μένα τα πάντα

μια γλυκιά γεύση σε εναν κόσμο πικρό...

Μια νότα ευτυχίας, στο στόχαστρο όλων

μα, εγώ σ΄αγαπώ...

Μπορεί να μην έχω δικαίωμα να μιλάω για αγάπη

χωρίς να ξέρω που είσαι και τι κάνεις...

Σκέφτομαι όμως, αν αύριο δεν υπήρχα

θα ήθελα να ξέρεις για την αγάπη μου για σένα...

Λυπάμαι τα χρόνια που πέρασαν χωρίς εσένα

λυπάμαι για όλα τα ανυπόγραφα βιβλία που σου έγραψα...

Και αν μείνουν στο συρτάρι, θα είναι επειδή

θα ήθελα να τα υπογράψεις...

Δεν υπάρχουν λέξεις χωρίς δάκρυ

για όσα χάσαμε λόγο απόστασης...

Και όμως, έχουν στερέψει πλέον

αν και πολλά κομμάτια μου έμειναν μαζί σου...

Εκεί, στη νιότη μας, στα ανέμελα χρόνια...

Αν υπήρχε μηχανή του χρόνου

θα ήθελα να σε ξαναδώ...

Θα ήθελα μια μέρα μαζί σου...

Εσύ και εγώ, μόνοι μας...

Θα σου έλεγα, όλα όσα δεν σου είπα ποτέ

θα αποφασίζαμε απο κοινού για μετά...

Όμως αυτή η μέρα θα ήταν δική μας...

Αγάπη μου, θα σε έλεγα, <Αγάπη μου>...

Δεν σε φώναξα ποτέ, έτσι...

Και το μετάνιωσα...

Όπως μετάνιωσα για πολλά στη ζωή μου...

Μου έκανε ενα δώρο ο Θεός

και ήταν η μέρα που σε γνώρισα...

Δεν πήρα άλλο δώρο στη ζωή μου

άλλωστε, δεν υπήρξε ζωή...

Αν σε είχα σήμερα απέναντι μου, θα σου έλεγα

μπορει να πέρασαν τα χρόνια

αλλά τα καλύτερα δεν ήρθαν ακόμα...

Εμείς φτιάχνουμε τη ζωή

δεν εξαρτώμαστε απο τη ζωή...

Και ξέρεις πιο είναι το πιο σπουδαίο;

Ότι θα τη φτιάξουμε, όπως ακριβώς τη θέλουμε...