Συνειδητοποιείς πόσο αγαπάς κάποιον, όταν είσαι πλαισιωμένος με πολλούς, αλλά σκέφτεσαι έναν! Όταν, ακόμα και αν πέρασαν χρόνια, θυμάσαι για εκείνον απλά, σημαντικά γεγονότα, τα οποία τον χαρακτηρίζουν απόλυτα...Όπως το παίξιμο μιας κιθάρας για παράδειγμα, ή η φλυαρία μέχρι το πρωί, για διάφορα θέματα...Είναι αυτό το κάτι, το σημαντικό που σε κρατάει μαζί του, έστω και αν δεν είστε μαζί ακόμα! Είναι, το πόσο σε σεβάστηκε, το πόσο θυσίασε απο το χρόνο του για σένα, τι έκανε στη ζωή προκειμένου να είσαι ευτυχισμένη...Είναι τόσα πολλά...Αλλά ενα απο αυτά, είναι η αλήθεια του...Την οποία δεν αμφισβήτησες ποτέ...Και είναι ο ίδιος άνθρωπος, ακόμα και σήμερα...Άλλωστε, οι άνθρωποι, δεν αλλάζουν! Η γνωριμία σου με κάποιον που σου αλλάζει τη ζωή, μπορεί να ειναι και ο σταθμός σου...Μπορεί να είναι ενα σκαλοπάτι για το αύριο, μπορεί μια γέφυρα για παρακάτω...Δεν έχει να κάνει μόνο με τον άνθρωπο καθεαυτού, αλλά και με το τι έκανε όσο είσασταν μαζί, προκειμένου να αλλάξει τη ζωή σου...Πόσο σε αγάπησε, ακόμα και αν δεν στο είπε ποτέ...Αλλά σημασία έχουν οι πράξεις...Σημασία έχουν, όλα αυτά που σε ενώνουν με εκείνον, τα οποία δεν είναι πάντα ορατά...Και όμως, θα σε ενώνουν εφ όρου ζωής...Ακόμα, και αν δεν είστε ποτέ μαζί για κάποιο λόγο...Συνειδητοποιείς ότι αγαπάς κάποιον, όταν, αν και το παρελθόν δεν έχει καμία σημασία πλέον, έχει ο άνθρωπος αυτός...Και οτιδήποτε και αν διαγράψεις απο αυτό, το άτομο εκείνο παραμένει στη μνήμη σου, επειδή έκανε, ή είπε κάτι, το οποίο δεν έκανε, ούτε ανέφερε κανείς άλλος! Και αν προχώρησες στη ζωή σου με οποιονδήποτε τρόπο, και μια μέρα βρεθείς με εκείνον τον άνθρωπο, θα τον σεβαστείς και θα παραμείνεις στη ζωή του, ως απλός φίλος, αν δεν γίνεται αλλιώς...Αλλά ποτέ δεν θα μπεις ανάμεσα σε κείνον και σε κάποια άλλη! Γιατί κατά πάσα πιθανότητα, θα υπάρχει άλλη...Η φιλία όμως, θα σας δένει για μια ζωή, άλλωστε, ακόμα και αυτή σήμερα, είναι δυσεύρετη! Υπάρχει όμως πιθανότητα, να ισχύει και αυτό...Να είσαι κομπάρσος για μια μέρα για τους άλλους, πρωταγωνιστής για πάντα, στην καρδιά του άλλου...Και δεν είναι τυχαίο...Η αλήθεια είναι, ότι προχωράμε στη ζωή...Δεν γίνεται αλλιώς...Πάντα υπάρχει λόγος...Και δεν πρέπει να κοιτάμε πίσω...Προσωπικά, ποτέ δεν κοίταξα...Άλλο να θυμάσαι, και άλλο να το ζεις! Έχει μεγάλη διαφορά! Πάντως, είναι ωραίο, να θυμάσαι, τα όμορφα γεγονότα με κάποιον, έστω και αν ποτέ δεν υπήρξατε ζευγάρι! Είναι ωραίο, επειδή, κάθε του θύμηση, σου στέλνει μήνυμα, ότι όλα γίνονται για κάποιο λόγο, και δεν πρέπει να τα βάζουμε με τη μοίρα...Οτιδήποτε μοιραίο, είναι αδυνατο να μη συμβεί, οπότε, οποιοδήποτε σχέδιο απο μέρους του, ή απο μέρους σου, θα αποβεί άκαρπο...Οπότε, εστιάζεις μονο σε αυτό...Θυμάσαι τα όμορφα γεγονότα, και προχωράς...Και ίσως, μέσα απο αυτά, γίνεις και καλύτερος άνθρωπος! Που ξέρεις;