Στου κύκλου τα μπερδέματα 
μωρό μου έχω σκοντάψει
μ’ αλήθειες και με ψέματα
το νου μου έχω κάψει

Σε κύκλους περιστροφικά 
βαδίζουμε με φόρα
διανύοντας κυκλωτικά 
σαν τα λεπτά την ώρα 

Το τέλος μάτια μου ειναι 
η αρχή 
η ανατολή και η δύση
αλλιώς δε βρίσκει δύναμη 
η γη για να γυρίσει 

Αυτός ο κύκλος μάτια μου 
αν σπάσει η αν ραγίσει 
το σύμπαν θα διαλύσει 

Γυρεύω λες στα χώματα
και στα θολά τοπία 
να φτιάξω αναχώματα
στου νου την ουτοπία 

Πες μου λοιπόν ποιά είναι 
η αρχή 
και ποιό είναι το τέρμα
ποιο απ’ τα δυο κυριαρχεί 
ο ήλιος ή το γέρμα

Αυτός ο κύκλος μάτια μου 
αν σπάσει η αν ραγίσει 
το σύμπαν θα διαλύσει 

Δημιουργός: Ακριτας, Αναστάσιος. Π.

Διευκρινίζεται ότι η δημοσίευση των στίχων δε συνεπάγεται παραχώρηση των πνευματικών δικαιωμάτων .