...<γεννήθηκα για να αγαπώ>...Αναρωτιέμαι όμως, πόσο εφικτό είναι αυτό, όταν σου έχουν κάνει κακό, όταν δεν σε αφήνουν να ζήσεις, όταν σου κόβουν ακόμα και το οξυγόνο όταν θέλεις να αναπνεύσεις...Έστω ότι γεννήθηκες με μεγάλα αποθέματα αγάπης, και ήθελες να τα διοχετεύσεις στους ανθρώπους γύρω σου, με όλη σου την καρδιά...Είδες όμως στην πορεία, ότι δεν άξιζαν, όλοι...Πως όσο και αν είχες όλη την καλή διάθεση να αγαπήσεις, η καρδιά σου ήταν απόλυτα επιλεκτική απέναντι στους άλλους...Αλλά κανείς βέβαια, δεν αναρωτήθηκε γιατί...Επειδή, όλοι ήταν έξω απο το χορό...Επειδή δεν έζησαν τη ζωή σου...Αλήθεια, μπορεί κάποιος να αγαπήσει τους εχθρούς του; Γίνεται; Εγώ θα έλεγα,όχι...Ακόμα και αν ο άλλος απέναντι σου, μετανιώνει για τις πράξεις του, δεν γίνεται...Διότι, μέσα σου, αυτό το μικρό κομμάτι το οποίο μεγάλωσες, αναζητώντας τους κατάλληλους ανθρώπους για να το γεμίσουν, γκρεμίστηκε, και στη θέση του υπάρχει ενα πολύ μεγάλο κενό...Πως να γεμίσεις αυτό το κενό, όταν η καρδιά σου είναι γεμάτη μίσος, και όχι, άδικα; Όταν γνωρίζεις, ότι θα έκανες πολλά για κάποιους ανθρώπους, αλλά εκείνοι αποδείχτηκαν ανάξιοι των πεποιθήσεων σου; Δεν γίνεται...Στην Αντιγόνη του Σοφοκλή, την οποία ιστορία γνωρίζουμε όλοι, όλα όσα διαδραματίζονται, μας κάνουν να δούμε σε πρώτο πλάνο την αντίθεση της αγάπης και του μίσους...Βλέπουμε δηλαδή, ότι, όσο και αν θέλει κάποιος να αγαπήσει μια δεδομένη στιγμή, όταν γίνεται κάτι εις βάρος του, αυτόματα η καρδιά του κλείνει...Φυσικά, ένας λογικός άνθρωπος, ο οποίος σκέφτεται και λογικά, δεν φτάνει στα άκρα με μια αυτοκτονία, όπως έκανε η Αντιγόνη του Σοφοκλή, αντίθετα, βρίσκει λύσεις στο κάθε πρόβλημα, όσο χρόνο και αν πάρει αυτό...Δηλαδή, όσο και αν βλέπουμε γύρω μας την αδικία εις βάρος μας, δεν πρέπει με καμία δύναμη να φτάσουμε στα άκρα, να κάνουμε κακό στον εαυτό μας με οποιοδήποτε τρόπο, δεν είναι ανάγκη να είναι μια αυτοκτονία...Ο άνθρωπος που αδικείται, αν δεν έχει την ψυχική δύναμη την οποία του δίνει ο Θεός να προχωρήσει, μπορεί να κάνει κακό στον εαυτό του με πολλούς τρόπους. Στο χέρι του είναι, να κάνει ελιγμούς προκειμένου να φτάσει τους στόχους του, όσα εμπόδια και αν υψώνονται μπροστά του! Άλλωστε, η ζωή είναι ωραία, και πρέπει να την απολαμβάνουμε με οποιοδήποτε τρόπο. Αλήθεια, όσον αφορά την αγάπη, είναι θεραπευτική, μπορεί να θεραπεύσει και σώμα και ψυχή, αντίστοιχα...Η αγάπη, είναι δυνατόν να ενώσει και εχθρούς, αλλά, υπάρχει και το <αλλά>!!! Όχι, πάντα! Οπότε, το μόνο που μπορεί κάποιος να κάνει, ώστε να συνεχίσει να αγαπάει και να μη δηλητηριάζει την ψυχή του, είναι, να διοχετεύσει την αγάπη του αλλού! Είτε στη συντροφιά και τη φροντίδα ενός σκύλου για παράδειγμα, είτε στην εκμάθηση ενός μουσικού οργάνου, είτε σε οποιαδήποτε άλλη καλλιτεχνική ή φιλοσοφική δραστηριότητα! Γεννήθηκα για να αγαπώ, είπε η Αντιγόνη του Σοφοκλή, και ναι, μπορούμε να συνεχίσουμε να αγαπάμε κάτι άλλο, όταν δεν το αξίζουν οι γύρω μας! Όταν έχεις τόση αγάπη να δώσεις, αλλά δεν υπάρχει κανείς γύρω σου, κάνε την αγάπη πράξη! Έτσι, δεν θα χαθεί ούτε η δημιουργικότητα σου, ούτε θα ανασταλεί η ψυχική σου ισορροπία! Διότι, μπορεί, είτε οι άνθρωποι, είτε οι καταστάσεις, να καθυποταξουν την αναγκη σου να είσαι Άνθρωπος! Αυτό όμως, μόνο εσύ μπορείς να το αλλάξεις, κανείς άλλος, ούτε καν οι εχθροί σου! Κανείς άνθρωπος δεν γεννήθηκε με κακία μέσα του...Όλοι, στην πορεία γίνονται. Αλλά δεν φταίνε αυτοί, οι καταστάσεις και οι άνθρωποι, φταίνε...Και κανείς δεν μπορεί να τους κατηγορήσει...Παρόλα αυτά, όταν πρέπει να τιμωρούνται, δεν συμβαίνει επειδή θα αλλάξουν σαν άνθρωποι, διότι ο άνθρωπος δεν αλλάζει, αλλά για να κάνουν μια αυτοκριτική όσο διαρκεί η τιμωρία τους, και να συνειδητοποιήσουν κάποια πράγματα...Υπάρχουν και άνθρωποι οι οποίοι τιμωρούνται χωρίς να φταίνε, σηκώνοντας στην πλάτη τους λάθη τρίτων...Σε εκείνους, χρωστά πολλά η ζωή και οι άνθρωποι! Και πρέπει να τα πάρουν! Συνεπώς, για να κλείσω και το θέμα μου, η ουσία όσον αφορά την αγάπη είναι, ότι δεν γίνεται να αγαπήσει κανείς με το ζόρι! Για αυτό και πρέπει να αφήνουμε τους ανθρώπους να αποφασίζουν μόνοι τους, αλλά και με ανθρωπους τους οποίους οι ίδιοι επιλέγουν, έτσι ώστε όλα τα πράγματα να πάρουν το δρόμο τους, δίκαια...Και μπορεί η δικαιοσύνη να είναι τυφλή σε ορισμένα πράγματα, η καρδιά όμως, ποτέ! Μην αναγκάζετε κανέναν να αγαπήσει! Διότι, αν δεν μπορεί, εις βάρος σας θα είναι, και εις βάρος αθώων ανθρώπων γύρω σας...