12 Απριλίου 2007, 23:25
Όνειρο Ήτανε...
Όταν τη νύχτα ξυπνάω μούσκεμα στον ιδρώτα είναι γιατί ένιωσα στ’ όνειρο μου το απαλό σου χάδι..τη ματιά που με έκανε να πετάω στους επτά ουρανούς..κι όταν συνειδητοποιώ που βρίσκομαι και ότι αυτό που ζούσα ήταν απλά ένα όνειρο, βάζω τα κλάματα γιατί δεν ξέρω τι άλλο να κάνω..όχι γιατί δεν έχω το κουράγιο να αντιμετωπίσω την πραγματικότητα αλλά γιατί ξέρω πως αυτό το χάδι δε θα το ξανανιώσω. ‘Ηταν κι αυτό ένα όνειρο από αυτά που τελειώνουν έτσι ξαφνικά? Μάλλον έτσι ήταν…Σηκώνομαι απ’ το κρεβάτι, και ακούγοντας το τραγούδι του Αλκίνοου πλησιάζω στο παράθυρο, κοιτάζω την πανσέληνο και τη ζηλεύω!!! Αυτή είναι ολοκληρωμένη τουλάχιστον, για μένα τίποτα πια δε θα’ ναι όπως πρώτα... άδεια η ψυχή μου, το δωμάτιο άδειο κι εγώ να διερωτώμαι πού να’ σαι τέτοια ώρα όταν εγώ σε ψάχνω στα όνειρα μου. Και την επόμενη να βρίσκομαι αντίκρυ στο απέραντο μπλε σκούρο της θάλασσας και στο γαλάζιο τ’ ουρανού, προσπαθώντας να ανακαλύψω αν τελειώνει κάπου αλλά τίποτα…κι εσύ δεν είσαι εκεί για να με βοηθήσεις. Μου’ πες θα’ σαι κοντά μου αλλά δεν είσαι, όλο φεύγεις μακριά. Δεν είναι ανάγκη να έρθεις, θα έρθω εγώ απλά για μια ματιά όπως τότε και θα φύγω. Απλά για να μου δώσεις κάτι από σένα. Δεν ξέρω αν ο καιρός με κάνει τελικά καλύτερα ή χειρότερα. Αγάπης μπερδέματα… αυτά παθαίνεις όταν αγαπάς με όλη τη δύναμη της ψυχής σου…και η αλήθεια είναι ότι φοβάμαι να ξαναγαπήσω τόσο δυνατά. Μη φοβάσαι, εσύ μπορείς και ξέρεις να ζεις… εγώ κάπου κολλάω και δεν ξέρω που. Μα είναι τα χρόνια ένα δοχείο ένα φτηνό ξενοδοχείο για δυο στιγμές, για να χωράει κάπου ο πόνος τις νύχτες όταν μένω μόνη, τις σιωπές μου να μετράω να σε θυμάμαι όταν πονάω. Θέλω να έρθει το αύριο, κι όλο το αύριο αργεί, θέλω να ζήσω περισσότερο, κι όλο η μέρα μικραίνει, θέλω να σ’ έχω κοντά μου κι αυτό δε γίνεται... θα ξαναρθείς όμως μόλις νυχτώσει… μόνο εκεί σε βλέπω… και τουλάχιστον εκεί είσαι δικός μου…
5 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
sea_like_eyes (13.04.2007)
χαιρομαι που η λεξη Sea...αποτελει για αρκετο κοσμο εδω μεσα πηγη εμπνευσης...
who-lina...Ένα συναίσθημα πολλές φορές μπορεί και να σε απογειώσει...
Μην ψάχνεις για όρια...δεν υπάρχουν...innuendo (13.04.2007)
στις ώρες της σιωπής ξετρυπώνεις από τις γρίλιες τις μνήμης και είσαι πάλι εδώ όπως τότε, όπως πάντα.." Θα είμαι κοντά σου όταν με θες.."alexia-vicky (13.04.2007)
Οριάναααααααααααααααααααα, τί τέλειο κείμενο? Πόσες εικόνες, πόσα αγγίγματα αλλά και τί πόνος!!!! Κράτα τα όνειρα αλλά προσπάθησε και να ξεφύγεις από αυτά. Με τον καιρό....houlina (13.04.2007)
:) Σημείωση: H photo είναι δική μου από το περασμένο καλοκαίρι, όταν ήμασταν διακοπές με την παρέα! Emilia_ (19.04.2007)
"Μα είναι τα χρόνια ένα δοχείο ένα φτηνό ξενοδοχείο για δυο στιγμές, για να χωράει κάπου ο πόνος τις νύχτες όταν μένω μόνη, τις σιωπές μου να μετράω να σε θυμάμαι όταν πονάω...."
Ayto ta leei ola...se katalavainw kouklitsa mou,min mou synnefiazeis...ola exoun ton logo toys....k min se akouw na les fovamai an tha xanaagapisw,giati pistepse me, tha ginei k ayto...k thanai akoma pio dynato , pio alithino k kyriws xtismeno se gera themelia....
Xamogela mou.... :-)
Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να έχετε συνδεθεί ως μέλος. Πατήστε εδώ για να συνδεθείτε ή εδώ για να εγγραφείτε.
Επιστροφή στο blog
Όνειρο Ήτανε...
Όταν τη νύχτα ξυπνάω μούσκεμα στον ιδρώτα είναι γιατί ένιωσα στ’ όνειρο μου το απαλό σου χάδι..τη ματιά που με έκανε να πετάω στους επτά ουρανούς..κι όταν συνειδητοποιώ που βρίσκομαι και ότι αυτό που ζούσα ήταν απλά ένα όνειρο, βάζω τα κλάματα γιατί δεν ξέρω τι άλλο να κάνω..όχι γιατί δεν έχω το κουράγιο να αντιμετωπίσω την πραγματικότητα αλλά γιατί ξέρω πως αυτό το χάδι δε θα το ξανανιώσω. ‘Ηταν κι αυτό ένα όνειρο από αυτά που τελειώνουν έτσι ξαφνικά? Μάλλον έτσι ήταν…Σηκώνομαι απ’ το κρεβάτι, και ακούγοντας το τραγούδι του Αλκίνοου πλησιάζω στο παράθυρο, κοιτάζω την πανσέληνο και τη ζηλεύω!!! Αυτή είναι ολοκληρωμένη τουλάχιστον, για μένα τίποτα πια δε θα’ ναι όπως πρώτα... άδεια η ψυχή μου, το δωμάτιο άδειο κι εγώ να διερωτώμαι πού να’ σαι τέτοια ώρα όταν εγώ σε ψάχνω στα όνειρα μου. Και την επόμενη να βρίσκομαι αντίκρυ στο απέραντο μπλε σκούρο της θάλασσας και στο γαλάζιο τ’ ουρανού, προσπαθώντας να ανακαλύψω αν τελειώνει κάπου αλλά τίποτα…κι εσύ δεν είσαι εκεί για να με βοηθήσεις. Μου’ πες θα’ σαι κοντά μου αλλά δεν είσαι, όλο φεύγεις μακριά. Δεν είναι ανάγκη να έρθεις, θα έρθω εγώ απλά για μια ματιά όπως τότε και θα φύγω. Απλά για να μου δώσεις κάτι από σένα. Δεν ξέρω αν ο καιρός με κάνει τελικά καλύτερα ή χειρότερα. Αγάπης μπερδέματα… αυτά παθαίνεις όταν αγαπάς με όλη τη δύναμη της ψυχής σου…και η αλήθεια είναι ότι φοβάμαι να ξαναγαπήσω τόσο δυνατά. Μη φοβάσαι, εσύ μπορείς και ξέρεις να ζεις… εγώ κάπου κολλάω και δεν ξέρω που. Μα είναι τα χρόνια ένα δοχείο ένα φτηνό ξενοδοχείο για δυο στιγμές, για να χωράει κάπου ο πόνος τις νύχτες όταν μένω μόνη, τις σιωπές μου να μετράω να σε θυμάμαι όταν πονάω. Θέλω να έρθει το αύριο, κι όλο το αύριο αργεί, θέλω να ζήσω περισσότερο, κι όλο η μέρα μικραίνει, θέλω να σ’ έχω κοντά μου κι αυτό δε γίνεται... θα ξαναρθείς όμως μόλις νυχτώσει… μόνο εκεί σε βλέπω… και τουλάχιστον εκεί είσαι δικός μου…
5 σχόλια - Στείλε Σχόλιοsea_like_eyes (13.04.2007)
χαιρομαι που η λεξη Sea...αποτελει για αρκετο κοσμο εδω μεσα πηγη εμπνευσης...
who-lina...Ένα συναίσθημα πολλές φορές μπορεί και να σε απογειώσει...
Μην ψάχνεις για όρια...δεν υπάρχουν...innuendo (13.04.2007)
στις ώρες της σιωπής ξετρυπώνεις από τις γρίλιες τις μνήμης και είσαι πάλι εδώ όπως τότε, όπως πάντα.." Θα είμαι κοντά σου όταν με θες.."alexia-vicky (13.04.2007)
Οριάναααααααααααααααααααα, τί τέλειο κείμενο? Πόσες εικόνες, πόσα αγγίγματα αλλά και τί πόνος!!!! Κράτα τα όνειρα αλλά προσπάθησε και να ξεφύγεις από αυτά. Με τον καιρό....houlina (13.04.2007)
:) Σημείωση: H photo είναι δική μου από το περασμένο καλοκαίρι, όταν ήμασταν διακοπές με την παρέα! Emilia_ (19.04.2007)
"Μα είναι τα χρόνια ένα δοχείο ένα φτηνό ξενοδοχείο για δυο στιγμές, για να χωράει κάπου ο πόνος τις νύχτες όταν μένω μόνη, τις σιωπές μου να μετράω να σε θυμάμαι όταν πονάω...."
Ayto ta leei ola...se katalavainw kouklitsa mou,min mou synnefiazeis...ola exoun ton logo toys....k min se akouw na les fovamai an tha xanaagapisw,giati pistepse me, tha ginei k ayto...k thanai akoma pio dynato , pio alithino k kyriws xtismeno se gera themelia....
Xamogela mou.... :-)
Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να έχετε συνδεθεί ως μέλος. Πατήστε εδώ για να συνδεθείτε ή εδώ για να εγγραφείτε.
Επιστροφή στο blog
Συγγραφέας
houlina
Οριάνα
Φοιτήτρια Αρχιτεκτονικής
από London
Περί Blog
blogs.musicheaven.gr/houlina
προσωπικές σκέψεις, ανάγκη έκφρασης συναισθημάτων
Επίσημοι αναγνώστες (2)
Τα παρακάτω μέλη ενημερώνονται κάθε φορά που ανανεώνεται το blogΓίνε επίσημος αναγνώστης!
Πρόσφατα...
Δημοφιλέστερα...
Αρχείο...
Φιλικά Blogs
Links
houlina
Οριάνα
Φοιτήτρια Αρχιτεκτονικής
από London
Περί Blog
blogs.musicheaven.gr/houlina
προσωπικές σκέψεις, ανάγκη έκφρασης συναισθημάτων
Επίσημοι αναγνώστες (2)
Τα παρακάτω μέλη ενημερώνονται κάθε φορά που ανανεώνεται το blogΓίνε επίσημος αναγνώστης!
Πρόσφατα...
- Στιγμές, Ώρες, Λόγοι
- Long Time...No See
- London sweet London...
- Game Over...Επιτέλους!!
- Περί "Αισιοδοξίας" Το Ανάγνωσμα
- Πόλη Χιόνι
- Όνειρο Ήτανε...
- Παρέα με αναμνήσεις...
Δημοφιλέστερα...
- Game Over...Επιτέλους!!
- Περί "Αισιοδοξίας" Το Ανάγνωσμα
- Παρέα με αναμνήσεις...
- Όνειρο Ήτανε...
- London sweet London...
- Πόλη Χιόνι
Αρχείο...
Φιλικά Blogs
Links