Η G. Thunberg, μία 16χρονη γεμάτη ζωή και σπιρτάδα έφηβη από τη Σουηδία, κατάφερε και έγινε με τον αγώνα της, σε χρόνο ρεκόρ, πηγή έμπνευσης σε όλο τον κόσμο της προσπάθειας για τη σωτηρία του Πλανήτη από την κλιματική αλλαγή. Αυτό που ίσως οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν είναι πως αυτή η τόσο ξεχωριστή για τις ευαισθησίες, το δυναμισμό και την αποφασιστικότητά της έφηβη είναι ξεχωριστή και για έναν επιπλέον λόγο. Η G. Thunberg έχει σύνδρομο Asperger, δηλαδή, μια διαταραχή που ανήκει στο φάσμα του αυτισμού. Και όμως, αυτή η σοβαρή διαταραχή όχι μόνο δεν την εμπόδισε να είναι και να καταφέρνει αυτό το μικρό ή μεγάλο θαύμα που συντελείται εξαιτίας της αλλά και να διαθέτει μία σοφία που σπάνια συναντάς σε ένα παιδί της ηλικίας της. Ακούστε, λοιπόν, τι είπε, αυτόν τον Γενάρη που μας πέρασε, ως προσκεκλημένη σε μια τηλεοπτική εκπομπή.

"Εάν δεν είχα Asberger και δεν ήμουν τόσο παράξενη για τον περισσότερο κόσμο, τότε θα είχα εγκλωβιστεί σε αυτό το κοινωνικό "παιχνίδι" με το οποίο οι περισσότεροι μοιάζει να γοητεύονται".

Ανέφερε, επίσης, πως η ίδια  λειτουργεί διαφορετικά απ΄ότι οι άλλοι άνθρωποι, πως βλέπει τα πράγματα μέσα από ένα πρίσμα άσπρου-μαύρου, όπως, για παράδειγμα, το ζήτημα της κλιματικής αλλαγής.

"Η λύση είναι τόσο απλή" αναφέρει "που, ακόμα και ένα 5χρονο παιδί, μπορεί να την αντιληφθεί. Πρέπει να σταματήσουμε τις εκπομπές των καταστροφικών ρίπων. Αυτό είναι οπτική άσπρου-μαύρου"!

Γίνονται, εδώ και ατέλειωτα χρόνια, ατέρμονες συζητήσεις και έχουν γραφεί χιλιάδες βιβλία για τα δικαιώματα των γυναικών, των μεταναστών, των ομοφυλοφίλων και άλλων μειονοτήτων, και πολύ καλώς γίνονται. Ελάχιστα, όμως, γράφονται και γίνονται για τα δικαιώματα των ατόμων με διάφορα ψυχιατρικά/ψυχικά προβλήματα. Η κοινωνία κωφεύει και εμείς οι υπόλοιποι, ως σύγχρονοι Νέρωνες, παρατηρούμε τις κοινωνικές πυρκαγιές που μας περιτριγυρίζουν σαν να βρίσκονται πολύ μακριά μας και σε απόσταση ασφαλείας. Η  G. Thunberg, όμως, παρά ή εξαιτίας της διαφορετικότητάς της, μας δείχνει με τόση φυσικότητα και αποφασιστικότητα τον τρόπο και το δρόμο για τη σωτηρία του Πλανήτη.

Για την ιστορία να αναφέρουμε πως, στη Βιέννη της Ναζιστικής εποχής, υπήρχε το "περίφημο" ψυχιατρικό νοσοκομείο Steinhof όπου στέλνονταν μικρά παιδιά, που θεωρούνταν "πνευματικά ή σωματικά αποκλίνοντα", για να πεθάνουν, αφού πρώτα χρησιμοποιούνταν σε ιατρικά πειράματα. Ο Hans Asperger, από το 1934 ως 28χρονος γιατρός, έγινε διευθυντής αυτού του νοσοκομείου και επεξεργάσθηκε ένα νέο σύστημα ταξινόμησης παιδιών με "αυτιστική ψυχοπάθεια". Οι διαγνώσεις του άνοιξαν το δρόμο για την Ηρώδεια αντιμετώπιση παιδιών που απέκλιναν του ναζιστικού προτύπου. Οι Ναζί εκμεταλλεύτηκαν τις διαγνώσεις του Asperger με πολύ πιο σκληρό και απάνθρωπο απ΄ότι ο ίδιος ο Asperger που διαπίστωσε πως ορισμένα από αυτά τα παιδιά ή τους εφήβους είχαν ιδιαίτερη ευφυΐα και θα μπορούσαν να γίνουν "κοινωνικά χρήσιμα", παρά τις όποιες ιδιαιτερότητές τους ή τις δυσκολίες τους για κοινωνική ένταξη.

Ο Asperger, μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, πήρε αποστάσεις  από το ρόλο που είχε και σταμάτησε την έρευνά του για τον αυτισμό. Η διάγνωση "σύνδρομο Asperger" καταργήθηκε επίσημα από το 2013, αν και συνεχίζει να χρησιμοποιείται ακόμα από πολλούς ειδικούς, παρά την αντικατάστασή του από τη διάγνωση "Διαταραχή του αυτιστικού φάσματος"...