Ξεκινώντας να γραφω αυτό το κείμενο, θα αρχίσω με μια προειδοποίηση: Θα γκρινιάξω, θα μουτζουφλίσω (νέα λέξη ε?) και γενικότερα θα σας μαυρισω την ψυχή. Οποτε, παρακαλώ να απομακρύνετε τα μικρά παιδιά απο τις οθόνες!

Η (ασχετη προς το παρον) φωτογραφία θα εξηγηθεί παρακάτω.

 Βασικά, ηθελα να γραψω κάποια πράγματα για την χτεσινή μέρα... βλέπω ομως με ανακουφιση πως η διαθεση μου εχει φτιάξει λιγάκι σε σχέση με χτες, οπότε δεν θα σας ψυχοπλακώσω παρα πολύ! ;-)

Ας προσπαθήσω να πάρω τα πράγματα απο την αρχή. Χτες, για εναν ανεξήγητο λόγο, από το απογευμα και μετά με ειχε πιάσει μια περίεργη μελαγχολία. Χαλια η διαθεση μου! Και ολα αυτά, διχως να εχει συμβεί κατι! Αυτό ειναι το πιο περιεργο της υπόθεσης! Συνήθως, για να με πιάσουν οι μαυρες μου, θα πρεπει να εχει συμβει κάτι. Ε, χτες, καταρριφθηκε και αυτη η θεωρία!

Και για να ειμαι πιο συγκεκριμένος, δεν αναφέρομαι σε αυτές τις απλές μελαγχολίες που μπορεί να μας πιάσουν σε ανύποπτο χρόνο (για περισσότερες λεπτομέριες δες και σχετικό κειμενο μηνός Νοεμβρίου). Μιλάμε για μια περιεργη κατασταση, μια χαλια διαθεση,  μια γενική καταπτωση! Εφυγα απο την δουλειά λίγο νωρίτερα (οσο νωρίς μπορεί να πει κανεις 7.30 το απογευμα -βεβαια ειχα παει και στις 11 και) και εκτός των αλλων, επεσα και σε μια απίστευτη κίνηση σε Κηφισσίας και Κατεχάκη.

Η διαθεση οσο πηγαινε και χαλαγε ακομα περισσότερο. Μάταια ξεχυνονταν οι νοτες της μουσικής από το ραδιοφωνο - ο εαυτός μου αρνήτο πεισματικά να χαμογελάσει. Εκανα μια μικρή παράκαμψη και μπήκα μεσα στην Πολυτεχνειουπολή για να παρω την μικρή αδερφη μου η οποία σχόλαγε εκείνη την ωρα. Αντί να κατευθυνθώ απευθείας στο κτήριο των Πολιτικών Μηχανικών, εκανα μια μικρή βόλτα από το κτηριο των Ηλεκτρολογων και των Γενικών Εδρών, στα οποία πέρασα τοσα χρονια.

Σε αντίθεση με οσα πιστευα, η εικονα ηταν μαλλον καταθλιπτική... επικρατουσε σχεδόν ερημιά, και μου ξύπνησε μια νοσταλγία για εκείνα τα χρόνια που περάσαν, εκείνα τα ξεγνοιαστα χρόνια που καθε φοιτητης εχει να θυμαται... ισως να εφταιγε και η κακη διαθεση της ημέρας, τι να πω...

Για να μην τα πολυλογώ, γυρισα στο σπίτι γυρω στις 8.30... η διάθεση σταθερά υπο του μηδενός... και επειδή σε μία μερα ολα μπορεί να πάνε στραβά, και στην μικρή αδερφή ειχαν συμβει αναποδιές εκείνη τη μέρα και δεν λαλούσε οπως συνηθως...

Οταν μπήκα στο σπίτι, τα πράγματα χειροτερεψαν! Ενιωθα λες και οι τοιχοι θα με πλακωναν. Χαρακτηριστικό γνωρισμα της κακής διαθεσης για εμένα. Επρεπε να απασχολήσω αμεσα το μυαλό μου με κατι... Καθισα και σκεφτηκα λίγο διαφορες εκρεμμότητες που εχω να κανω:

1. Να συμπληρωσω τα φορολογικά βιβλία μου... μπα, που μυαλό για τετοιο τετοια ωρα!

2. Να ξεκινησω να φτιαχνω τις φορολογικές δηλώσεις της οικογένειας? Μπα, που μυαλο και διαθεση για κατι τετοιο!

3. .......................

Γενικότερα, απέρριψα καθε τι που θα απαιτουσε πνευματική συγκεντρωση... καθως κατι τετοιο δεν υπηρχε χτες! Ουτε να κατσω να διαβασω κανενα βιβλίο δεν ειχα ορεξη, που συνηθως με ηρεμει και με κανει να ξεχνιέμαι!

Ελλείψει άλλων εναλλακτικών, ξεκίνησα με κατι που απαιτούσε μηδενική πνευματική διαυγεια: Πηρα την αποφαση να κατσω να πλύνω τα συσσωρευμενα απλυτα ποτηρια και λοιπά αντικείμενα στο νεροχύτη! Η κίνηση αυτή ηταν τοσο απρόσμενη, ωστε η αδερφή μου, οταν με ειδε να βουτάω στις σαπουνάδες, προθυμοποιήθηκε να μου βάλει θερμόμετρο, για να δει αν ειμαι αρρωστος! :-)))))))))))))))))))))))).

Ελα ομως που και αυτό τελείωσε γρηγορα... και ακομη η διαθεση χαλια! Τοσο χαλια, που σε λίγο αρχιζε το παρα5 (ειμαι σχετικά φανατικος θεατής) και δεν ειχα ορεξη ουτε αυτο να δω!

Οποτε εδώ κολλάει η φωτογραφία που εβαλα. Η αληθεια ειναι πως μερος της ιδέας μου ηρθε και απο το blog του φιλτατου jorge, σχετικό με τα σφηνοποτηρα. Ειδικότερα:

Παλιότερα ειχα μανία να συλλέγω σφηνοπότηρα! τοσο απο τα διαφορα μέρη που μπορεί να πήγαινα, οσο και οτι ειχε πανω του τυπωμενο κατι. Τα τελευταια χρόνια βεβαια το ενδιαφερον μου ειχε ατονήσει λιγάκι, και η αυξηση της συλλογής ειχε ψιλοσταματήσει. Επίσης, λόγω ελλειψης χωρου, το τελευταίο καιρό τα ειχα στοιβαξει ολα μεσα σε ενα ντουλάπι της κουζίνας, αφήνοντας εξω μοναχα 2-3 πανεμορφα που μου εχουν φερει απο το εξωτερικο.

Οπότε μπορείτε να μαντέψετε τι εκανα.... κατεβασα ολο το ντουλάπι κατω! Αλλά επειδή ειμαι και γνησιο πρεζάκι.... καθισα για πρωτη φορά και τα μέτρησα και τα κατεγραψα! Μιλάμε για πολύ κόλλημα!

Τα αποτελεσματα ηταν τα εξής:

Σε συνολο 96 υποψηφίων:

30 σφηνοπότηρα από Ελλάδα

15 σφηνοπότηρα διαφημιστικά κτλ κτλ 

14 σφηνοποτηρα από εξωτερικό

και η διαδικασία ανέδειξε και 17 λευκά! (κοινώς, δεν ειχαν τπτ πανω τους)!

Και οσο χαζό και εαν σας ακουγεται... μεχρι να τελειωσω με ολη αυτη τη διαδικασία... ειχα ψιλοξεχαστει!

Θα σταματησω καπου εδώ γιατι ειμα ικανός να γραφω επι ωρες χαζομαρες. Απλα ενιωσα πως γραφοντας θα ξαλαφρώσω... και οντως ετσι εγινε!

Υ.Γ. 1. Χαιρομαι που δεν εχω Internet σπιτι και δεν καθισα να τα γραψω χτες... γιατι εαν τα εγραφα χτες, θα τα παρουσιαζα ολα πολύ μαυρα! Και πιθανά να αφηνα ανοικτα και τα σκοτεινά μονοπάτια του μυαλού μου να με ριξουν ακομα περισσότερο

Υ.Γ. 2. Και τοση ωρα που γραφω εδω τα αλαμπουρνεζικα μου, μου περασε απο το μυαλό μια σκέψη σχετικά με το τι προκάλεσε τα χτεσινά χωρίς να το καταλάβω... Θα το διερευνησω και θα σας ενημερωσω!