Τελικά μπορεί ορισμένα πράγματα να μας επηρρεάζουν τόσο ... ? Κι όμως .....

Η λογική ειναι κάτι το οποίο μας διακρίνει από τα υπόλοιπα πλασματάκια που έφτιαξε ο καλός θεούλης ...Πόσοι ομως έιμαστε οι ικανοί να διαχειριστούμε σωστά αυτό το Θείο Δώρο ... ? ... Πόσοι είμαστε ικανοί να ανταπεξέλθουμε στις απρόβλεπτες καταστάσεις που μπορεί να μας προκύψουν εντελώς ξαφνικά , βάζοντας σε ισχύ αυτό που λέμε "μυαλό" και να πράξουμε αναλόγως .... ???

Το τελευταίο καιρό έχω αποφασίσει να λειτουργώ περισσότερο με τη λογική παρά με τον γενικότερο αυθορμητισμό που με διακρίνει ως άνθρωπο ... το αποτέλεσμα βέβαια δεν ειναι αυτό που θα έπρεπε αλλά είναι - σε συνάρτηση με διάφορα γεγονότα - ότι πιο κοντινότερο στα θέλω μου και σε αυτά που με κάνουν να νιώθω καλά .. Πριν λίγο διάβαζα και το μπλοκ της Πεπόνας και η αλήθεια ειναι οτι ,διαβαζοντας το, διάβαζα και πράγματα τα οποία θα ηθελα κι εγώ να γράψω εδω ... " γυρεύω στο σκοτάδι ενα φως κι ανασα μου τρέχει " ... πόση αλήθεια μπορεί να κρύβει αυτό το δίστιχο ....

Για ολ αυτα που συμβαίνουν γύρω μου το μονο σίγουρο είναι οτι το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης το έχω εγώ ... Παρ όλ αυτα το ένστικτό μου . μου λέει να συνεχίσω ... Δεν μου αρέσει να τα παρατάω ( φταίει και το ζώδιο " Ταυρος " γαρ ) ... Γενικά δεν μπορώ να ζω με αμφιβολίες ... Δεν μπαίνω σε αεροπλάνο διότι δεν μπορώ να νιώθω οτι δεν υπάρχει γη στα πόδια μου .. Μου αρέσουν τα σταθερά πραγματα χωρίς επικίνδυνες αλλαγές . Βέβαια , αν υπάρχει δρόμος μπροστά μου μπορεί να ξεκινήσω να πάω μεχρι τη Λαμία και να καταλήξω στο Παρίσι ...

Ας είναι όμως ... με την υπομονή κανείς δεν έχασε ... άλλωστε όταν κάτι θεωρείς ότι αξίζει να περιμένεις , μπορεί να σου φανεί στο τέλος ο χρόνος πολύ λίγος σε σχέση με αυτά που κέρδισες κάνοντας υπομονή ... όσο για τη λογική ... μερικές φορές με αφήνει στην ησυχία μου ... κάποιες άλλες όμως με αγκαλιάζει τόσο σφιχτά που ... αισθάνομαι τα νύχια της κολλημένα πάνω μου ... και μέτά ...άντε να ξεφύγεις ....