Καλησπέρα σας!

Τι, επειδη ειπα πως θα λειπω μεχρι το Σαββατο, νομίζατε πως δεν θα ανέβαζα το τραγουδι της εβδομαδας????? Ειστε γελασμένοι.. Επειδή τελείωσα νωρίτερα την ενοτητα Αρκαδία - Μεσσηνία, σήμερα βρέθηκα Αθηνα... θα ξαναφύγω αυριο για το υπολοιπο πακετακι...

Το σημερινό τραγούδι επιλέγεται λόγω των ταξιδιών των τελευταιων ημερών, οπου ηδη ο χιλιομετρητης του νοικιασμένου Grand Vitara εχει γραψει 1340 χιλιομετρα... και ειναι εν τραγουδι που παντα μου αρεσε να ακουω οταν ογηγούσα μονος στην Εθνική...

Ευτυχως απο αυριο θα εχω και συνοδηγο ενα συναδελφο απο την δουλεια, οποτε θα μοιραστουμε τα χιλιομετρα (η αληθεια ειναι πως νιωθω κουρασμενος για να κανω ολα τα υπολοιπα παλι μονος μου!)

Λεπτομεριες για τα ταξιδακια οταν γυρισω Αθηνα κανονικα!

Ετοιμοι λοιπόν? Φυγαμε!

ΤΑΞΙΔΙ - Νικος Πορτοκαλογλου

Μόνος
οδηγάω μόνος
ατέλειωτος ο δρόμος
ατέλειωτες στροφές.

Σκόνη,
μιά χώρα μές τη σκόνη
μα πάντα με πληγώνει
κι αρχίζω ανασκαφές.

Είδα
την άγνωστη πατρίδα
χαμένη Ατλαντίδα
στις χωματερές.

Τώρα,
περιμένει τώρα
με τα κρυφά της δώρα
τους εθελοντές.

Μην ψάχνεις πιά αλλού
αφού το ξέρεις ήδη
Μην ψάχνεις πιά αλλού
εδώ είναι το ταξίδι.

Φώτα,
της πόλης μας τα φώτα
σάν τα βαρελότα
που ρίχναμε μικροί.

Φιλίες,
οι παιδικές φιλίες
χαμένες παραλίες
χαμένη διαδρομή.

Στάση,
κορίτσια πούχω χάσει
πληγές πούχω ξεχάσει
ανοίγουνε ξανά.

Βράδυα,
τα αφηβικά μου βράδυα
τα πιό πικρά μας χάδια
πατρίδα μας γλυκιά.

Μην ψάχνεις πιά αλλού
αφού το ξέρεις ήδη
Μην ψάχνεις πιά αλλού
εδώ είναι το ταξίδι.

Κρίμα
να μείνεις πάντα θύμα
πάλι το ίδιο ποίημα
γιά ξένες καλλονές.

Μόνος
οδηγάω μόνος
κι όλο με βγάζει ο δρόμος
στις ίδιες γειτονιές.

Καλή μας συνεχεια!