Το 3ήμερο του Αγ. Πνεύματος με βρήκε μαζί με την παρέα μου στη συμπρωτεύουσα συλλέγοντας (!) πολλές και ξεχωριστές εμπειρίες.

Έχω βάλει στο cd-player το ολόφρεσκο cd των Ιχθύων, ταξιδεύω και αφήνω τη σκέψη μου να γυρίσει σε όσα έζησα.

...

Μπροστά στο Λευκό Πύργο είναι αραγμένα 4 καραβάκια: Άθως, Κλειώ, Αργώ κι ένα πειρατικό.
Αποτελούν την πλωτή διασκέδαση της πόλης, καθώς από νωρίς λειτουργούν ως καφέ, ενώ στην πορεία το καταστρωμα μεταμορφώνεται σε bar μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες.
Ανά 1.5 ώρα τα καραβάκια αφήνουν το λιμάνι για να πλεύσουν στα ανοιχτά επί 30 ολόκληρα λεπτά. Τόσο το Σάββατο (καφέ) όσο και την Κυριακή (bar) επιλέξαμε την ΑΡΓΩ, πλωτή διασκέδαση επί 7 χρόνια.
Η διαρρύθμιση ιδιαίτερη και η μουσική ταξιδιάρικη όλες τις ώρες.
Η φωτογραφία είναι από το κατάστρωμα του πλοίου, περασμένα μεσάνυχτα της Κυριακής
Η ματιά μου καρφωμένη στο φωτισμένο λιμάνι, με τον Πύργο να δεσπόζει επιβλητικά.
Η ψυχή βρίσκεται στα ανοιχτά της θάλασσας, της γαλήνης, της αφθαρσίας.

Ακούω Morrissey, Cure, James...

Μουσική , εικόνα, ατμόσφαιρα, γίνονται ένα και χορεύουν στο μυαλό μου.
Θέλω να μείνω εκεί για πάντα. Μου μιλούν αλλά δεν ακούω.
"Γιάννη φεύγουμε, πάμε αλλού.."

Ναι, μπορεί να φύγαμε, να πήγαμε αλλού. Αλλά τελικά έμεινα εκεί. Ακόμα εκεί είμαι.
Εκεί θα με βρείτε και θα με βρω μέχρι την επόμενη φορά.