Δεν είναι καθόλου αστείο... Από το μεσημέρι της Κυριακής μέχρι τις 3 τα ξημερώματα σήμερα, ζήτημα ήταν να είχα κοιμηθεί 5 ώρες στο σύνολο... Οι λόγοι δεν είναι προς συζήτηση... αυτοί που ξέρουν, ξέρουν.

Κατά τις 3 το πρωί, λοιπόν, με πήρε αγκαλιά ο Μορφέας.... Τί αγκαλιά, δηλαδή... Να με σκάσει πήγε ο κερατάς! Έλιωσα, μιλάμε! Λίγο ακόμα και θα ξεκινούσε η αποσύνθεση!!!...

Τρεις ολόκληρες ώρες κοιμήθηκα!!!!!

Τί είπες?... Λίγες?... Για γύρνα λίγο πίσω, στο σχολείο... και συγκεκριμένα στα μαθηματικά...

Σε 3 μέρες είχα κοιμηθεί λιγότερο από 5 ώρες... Με απλά μαθηματικά, ο μέσος όρος βγαίνει λίγο παραπάνω από μιάμιση ώρα ανά ημέρα...

Τον διπλάσιο χρόνο κοιμήθηκα χθες... (τί λες τώρα!!!!!)

Το πρωινό ξύπνημα, πάντως, έχει γίνει κάτι σαν συνήθεια αυτές τις μέρες... Δεν με ανησυχεί - ακόμα - το γεγονός ότι ξύπνησα στις 6:12, δηλαδή την ίδια ώρα με χθες... Αν γίνει και αύριο, θα πάψω να το θεωρώ σύμπτωση...

Όχι ότι θα αλλάξει κάτι... Μου αρέσει... Όλο το σκηνικό μου αρέσει... Φραπεδάκι και τσιγάρο, στην βεράντα, με θέα την θάλασσα και απέναντι την Αίγινα (όποτε φαίνεται...), και το ραδιόφωνο στο τραπεζάκι, να μουρμουρίζει τις πρωινές ειδήσεις...

Αύριο?...

Αααα, δεν ξέρω... Θα δείξει...