Ζημιές!

Και ποιος δεν εχει κάνει ζημιές στη ζωή του!

Δεν το συζητάω για τα παιδικά μας χρόνια! Εκει η κατάσταση ειναι απελπιστική! Αφησε ελευθερη μια ταξη του δημοτικου, και ειναι ικανή να προκαλέσει μεγαλύτερες υλικές απώλειες και απο τον πιο εκπαιδευμενο λόχο πεζοναυτών!

Θα περάσουμε ομως τωρα στις ζημιες που κανουμε σαν ενηλικες... στις περισσότερες περιπτώσεις αθελα μας! Ειναι βεβαια μερικοι ανθρωποι που εχουν εμφυτο τάλέντο σε διαφορα ηδη ζημιών - πχ εγω ειμαι μια διασταυρωση Σκουντούφλη και Παρκινσον,και συνεχώς μπουρδουκλωνομαι ή ριχνω πράγματα κάτω! Αλλά αυτό ειναι μια άλλη ιστορία.

Σημερα θα ηθελα να μιλήσω για εναν διαφορετικό, αλλιωτικο τύπο ζημιών.

Μερικες ζημιές που τις κανουμε και δεν το καταλαβαίνουμε... και που μερικές φορές ειναι πολύ χειρότερες και απο το να σπάσουμε ολα τα γυαλικά ενός σπιτιού! Ειναι κάποιες ζημιές που συμβαίνουν αθελα μας, και που μπορεί να καταντησουν να εχουν σημαντικές επιπτώσεις... ή και οχι! Εξαρταται απο την περιπτωση... και απο το εαν το προλάβει κανείς στο τσακ πριν εξελιχτει! Μάλιστα, σε κάποιες περιπτώσεις, ελάχιστες μεν,υπαρκτές δε, οι ζημιές αυτές μπορεί να έχουν και θετικές επιπτώσεις! 

Θα σας διηγηθω μια ιστορία που συνέβη πολύ παλιά για μια εξαιρετικα θετική ζημιά. Σε ενα παλικαρι που θα το ονομάσουμε Γ. (οπως το παω, σε λιγο θα μας τελείωσει η αλφαβητα!).

Ο Γ λοιπόν βρισκόταν εκείνη την περίοδο σε μια σχετικά στάσιμη φάση της ζωής του. Σε γενικές γραμμές, ειχε μπλέξει με την καθημερινότητα του, και ειχε ξεχάσει ολα τα άλλα... Αυτό ομως που τον προβλημάτιζε περισσότερο, είναι οτι ειχε πολύ καιρό να νιώσει εστω και ενα απλόν ενθουσιασμο, να εχει ορεξη να ασχοληθεί με κατι αλλο... ωρες ωρες πιστευε πως η καρδιά του ειχε μεταλλαχτεί σε αγκινάρα (κατα την γνωστή εκφραση) και πως πλεόν το να ξανανιώσει ερωτευμένος ειχε τις ιδιες πιθανότητες με το να χτυπήσει τριπλό τζακ-ποτ στο τζοκερ!

Δεν ειχε ομως και πολύ αδικο να νιωθει ετσι. Με ολες τις καταστάσεις που ειχε μπλέξει τον τελευταιο καιρό, και με την γενικοτερη υλιστική καταπτωση της συγχρονης κοινωνιας (Ου ΟΥ ΟΥ, Δεν τα γραφω εγω αυτά, με κατέλαβε τωρα το πνευμα της Ελενης Λουκα!) ειχε σχεδόν απηυδήσει! Ειχε φτάσει στο σημείο να εχει γίνει σχεδόν κυνικός, και να θεωρεί πως πλέον ο ρομαντισμός αποτελεί ειδος προς εξαφάνιση. Το χειρότερο ομως ειναι πως πλεόν κοντευε να φτάσει να πιστευει πως ετσι θα ηταν καλύτερα!

"Δεν ειναι καλύτερα που δεν ερωτευόμαστε?", σκεφτότανε. "Με αυτό το τρόπο γλυτώνουμε και τις μετέπειτα αρνητικές συνέπειες!"

Μεχρι που γνωρισε εκείνη! Για ευκολία, ας την ονομάσουμε Δ!

Ο τρόπος γνωριμίας τους σχετικά περίεργος... ή μάλλον οχι περίεργος... ισως περισσότερο εξω απο τα συνηθισμένα! Ισως και τυχερός, ισως και σημαδιακός... όπως ενα κλικ του ποντικιού του υπολογιστή, όπου τελευταία στιγμή γλυστράει το χέρι σου πάνω στο mousepad, και χτυπάει ενα άσχετο λινκ 2 εκατοστά πιο κατω, το οποίο σου φανερώνει ξαφνικά εναν νεο κοσμο!

Ε λοιπόν, προς μεγάλη του ανακουφιση αρχικά, όταν γνωρισε αυτή τη κοπέλα ενιωσε πάλι κατι να χτυπά εκεί στα αριστερά απο το στηθος του. Αποδειξη πως υπήρχε καρδιά, και οχι αγκινάρα! Και παράλληλα, ενιωσε ενα πράγμα σαν να εβγαζε φτερά! Πλέον, ειχε εναν σημαντικο λόγο να διαβάζει κάθε μέρα την εφημερίδα του, να ανοιγει τακτικά το κουτακι του γραμματοκιβωτίου του,γιατί ολο και κατι ομορφο θα εβρισκε εκει μέσα!

Γενικότερα ενιωθε άλλος ανθρωπος! Και πλέον μπορούσε να καταλάβει το γιατί!

Τι εγινε μετα?

Οσοι απο τους ρομαντικούς αναγνώστες περιμένουν να διαβάζουν για ειδύλλια, ερωτες, ρομαντζα κτλ κτλ θα απογοητευτούν! Βλέπετε, στα μάτια του φίλου μας του Γ, η Δ είχε ενα μεγάλο μειονέκτημα! Ποιο ηταν αυτό το μειονέκτημα?

Μα φυσικά το γεγονός πως η Δ ήταν τέλεια! Γιατί πόσο συχνά συναντά κανείς μια κοπέλα η οποία να συνδυάζει να είναι και πανέμορφη, και πανέξυπνη και να έχει καρδιά μάλαμα και εγώ δεν ξέρω τι άλλο? Νομίζω πως πρόκειται για εξαιρέσεις της φύσης!

Έτσι λοιπόν και ο φίλος μας ο Γ άμεσα συνειδητοποίησε πως έτσι και κάτσει και πέσει στην λούμπα να ερωτευτεί αυτόν τον άγγελο, θα το είχε χάσει το παιχνίδι! Και δεν τον ενοιαζε το γεγονός να λάβει την απόρριψη - αυτό λίγο πολύ το ειχε δεδομένο και δεν τον πολυένοιαζε. 2 ήταν οι πραγματικοί λόγοι για τους οποίους δεν θα εμπλεκε σε μια τέτοια διαδικασία:

1. Το γεγονός πως σε μια τέτοια περίπτωση θα υπήρχε περίπτωση να χάσει τελείως αυτόν τον ανθρωπο, και αυτό ηταν ένα ρίσκο το οποίο δεν ηταν διατιθεμένος να πάρει (βλέπε παραπανω περί καρδιάς μάλαμα και πανεξυπνου ανθρώπου). Ποσες τέτοιες περιπτώσεις συναντάμε στην ζωή μας? Οχι πολλές!

2. Το γεγονός πως και ο ιδιος έβλεπε πως μεταξύ τους δεν θα ταιριάζαν σαν ζευγάρι, καθώς ηξερε πως δεν θα μπορούσε να της προσφέρει ολα οσα θα έπρεπε να της προσφέρει (βλέπε παραπάνω περί πανέμορφης και φέρτε στο μυαλό σας μια εικονα της Αντζελίνα Τζολί να είναι ζευγάρι με τον Ντανι ντε Βιτο! Δεν κολλάει! ;-)) ) Αν και σε αυτό το σημείο δεν εμπαινε μέσα μονο το κομμάτι της εμφάνισης, αλλα ας μείνουμε προς το παρόν εδώ!

Έτσι, ευτυχώς ο φίλος μας ο Γ πρόλαβε και τράβηξε τα χαλινάρια του και πρόλαβε τα χειρότερα! Δηλαδή να πέσει στο ατόπημα και να αρχίσει να το βλέπει το ολο θέμα ερωτικά! Και κατάφερε να μην ερωτευτει! (Τωρα πως το κατάφερε, μην με ρωτάτε, και εγώ απορία το έχω με όσα διαβάζω!) :-) Οριακά μεν, αλλά το πρόλαβε!

Η Δ όμως με την εισοδο της στη ζωή του κατάφερε να κάνει και κάτι ακομα! Κατά κάποιον τρόπο, να τον κάνει να ξυπνήσει! Ειδικότερα, να μετατρέψει την αγκινάρα πάλι σε καρδιά! Και να κάνει τον φίλο μας τον Γ να αρχίσει να βλέπει πάλι τα πράγματα διαφορετικά! Να συνειδητοποιησει πως υπάρχουν ακομα ανθρωποι... να ανέβει ψυχολογικά... να μπει σε μια άλλη διαδικασία στη ζωή του! Μονάχα αυτή την ζημιά επαθε απο ολη αυτή τη ιστορία! Δηλαδή - μεταξύ μας - μια εξαιρετικά θετική ζημια!

Τον ειχα δει πρόσφατα τον φίλο μας τον Γ... Ειχε και να μου πει καλά νέα! Σε συνέχεια των οσων αναφέραμε παραπάνω, τον τελευταίο καιρό εχει γνωρίσει και κάποια η οποία κατάφερε επίσης να κάνει την καρδιά του να χτυπά δυνατότερα... βέβαια την Δ δεν την φτάνει... αλλά καλύτερα ετσι, να ειναι και πιο κοντά στα κυβικά του! ;-))) Και γενικότερα, ειχε να μου πει πως απο τότε που γνωρισε την Δ και μετά, η ζωή του σε γενικές γραμμές τα παέι πολύ καλύτερα! Γιατί - ανάμεσα στα άλλα - με τον καιρό απέκτησε και μια φίλη εξαιρετική, πράγμα σπανιο στις μέρες μας!

Άλλωστε, για αυτό καμιά φορά συνηθίζει να αποκαλεί χαμογελώντας την Δ ζημιαρικο! Γιατι του εκανε τελικά τοσο μεγάλο καλό!

Και εάν κάθομαι και τα γραφω εγω ολα αυτά, ειναι επειδή με παρακάλεσε να τα γράψω, γιατι δεν ειχε προλάβει μέχρι τοτε να της πει ενα μεγάλο ευχαριστώ! Και να της υπενθυμίσει επισης ποσο υπέροχος ανθρωπος είναι... γιατί η Δ, ακομα και μέσα στην τελειότητα της, εχει ένα μικρό μειονέκτημα: Σε κάποιες περιπτώσεις το ξεχνάει!

Χρησιμοποιώντας λοιπόν τις λέξεις του φίλου μας του Γ, και εγώ με ενα στομα,μια ψυχή θα αναφωνίσω:

Ζημιάρικο Δ!

;-))))))

Καλό μας απογευμα!