Χθες και προχθές ήταν οι δύο συναυλίες στο Ηρώδειο με γενικό τίτλο "Όταν συμβεί στα πέριξ - Τραγούδια για ...τσίλιες και μια νύχτες"! Τραγουδούσαν οι Γιώργος Νταλάρας, Μπάμπης Τσέρτος, Χρήστος Θηβαίος, Στέλιος Βαμβακάρης, Χαρά Κεφαλά, Νίνα Λοτσάρη, Θέμης Σερμιέ, Ασπασία Στρατηγού, Μάρθα Φριντζήλα και Ταξιάρχης Χάνος. Έπαιζε η Εστουδιαντίνα Νέας Ιωνίας. Οι συναυλίες αποτελούσαν ένα μουσικό ταξίδι από τα τέλη του 19ου αιώνα μέχρι τις μέρες μας, και περιλάμβαν τραγούδια, από ρεμπέτικα μέχρι σημερινά, τα οποία μιλούν για τις "απαγορευμένες ουσίες". Μπορώ να πω πως οι συναυλίες αυτές αποτελούν μιααναδρομή σ' ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού τραγουδιου! Ήταν υπέροχες!

Δυστυχώς όμως, δεν έλειψαν τα "παρελκόμενα"... Κάποιοι ήρθαν στο Ηρώδειο χωρίς να ξέρουν τι επρόκειτο ν' ακούσουν!!! Την πρώτη μέρα ήταν όλα καλά μ' αυτό το θέμα. Τη δεύτερη όμως, καθόταν ακριβώς από πίσω μας μια τύπισα η οποία σε όλο το πρώτο μέρος (πριν το διάλειμμα) μας είχε πρήξει κι αυτά που δεν έχουμε (οι κοπέλες)! Τα τραγούδια αυτά είναι ρεμπέτικα και ως γνωστόν λένε μέσα για τεκέδες, μαστούρα, χασίσια, αργιλέδες, "μαύρο", κλπ. κλπ. Αυτή λοιπόν, κάθε φορά που ακουγόταν μία "επίμαχη" λέξη την επαναλάμβανε! Π.χ.: στον "Μπουφετζή":

Λέει ο στίχος: "Μπουκάρω μέσα στον τεκέ, βλέπω τρία μεράκια"

Κι αυτή: "Άκου! Στον τεκέ!"

-"Η μια ρουφά τον αργιλέ κι η άλλη το τσιμπούκι"

-"Τς τς τς! Η μια ρουφά τον αργιλέ! Άκου στίχο!"

-"κι η τρίτη η μικρότερη τρελή στο μαστουρλούκι"

-"τρελή στο μαστουρλούκι! Αίσχος! Τι είναι αυτά τα πράμγατα!!"

Αυτό να γίνεται όλη την ώρα! Σε κάποια στιγμή που υπήρξε μια παύση μεταξύ δύο τραγουδιών, ένας φίλος φώναξε "Γειά σου μαγκίτη Νταλάρα!" Και ο Νταλάρας σήκωσε τα μάτια στο άνω διάζωμα και του απάντησε! Αυτές είναι πραγματικά μαγικές στιγμές στις συναυλίες! Όμως δυστυχώς δεν κατάφερα ν' ακούσω τί του απάντησε, γιατί αυτή η @@ που καθόταν πίσω μου έσπευσε να κάνει το σχόλιο: "Ναι, ναι, μαγκίτης, αλλά τα τραγούδια..." Οπότε γυρνάω εγώ πίσω και της κάνω "Σσσσσσσς!!" Και μετά στο διάλειμμα ήθελε να ζητήσει και τα ρέστα γιατί της είπαμε να σταματήσει! Σε κάποια φάση, στο διάλειμμα, ρώτησε εμένα και την παρέα με την οποία ήμουν στο Ηρώδειο, αν είμαστε του Φεστιβάλ(!) (Αθηνών) Κι άρχισε να λέει κάτι μαλακίες του στύλ "Ντροπή στο Φεστιβάλ, που δίνουν το Ηρώδειο για τέτοια!" Τη ρωτάμε "Δεν ξέρατε τι θ' ακούσετε;" "Όχι!" Λέει εκείνη(!) Και μετά, αφού συνέχιζε να λέει τα δικά της, της λέμε "γιατί δε φεύγετε αν δε σας αρέσει;" Και λέει "Όχι θα κάτσω, για να δω τι άλλα θα πούν! Θα πάρω τηλέφωνο το Φεστιβάλ αύριο να διαμαρτυρηθώ! Και θέλω να ξέρω τι θα τους πώ!" (έλεος...) Εμ, δε τους φταίει κανείς! Δε διαβάζουν τι γράφουν τα προγράμματα, δεν ξέρουν πού έχουν έρθει, τι θ' ακούσουν! Αν δεν ξέρεις πού πηγαίνεις δεν "φταίει ο Νταλάρας", ούτε ο Μπάμπης ο Τσέρτος, ούτε τα τραγούδια, ούτε το Φεστιβάλ Αθηνών, ούτε οι πέτρες του Ηρωδείου, ούτε ο ηχολήπτης, ούτε ο ταξιθέτης...

Εν πάσει περιπτώσει, οι συναυλίες ήταν υπέροχες, ιστορικές! Ήταν τέλειες! Να μην παραλείψω πως το πρόγραμμα επιμελήθηκε ο Π. Κουνάδης, και συνεπώς ήταν πάρα πολύ καλή η επιλογή των τραγουδιών. Λέγεται δε, πως οι συναυλίες θα κυκλοφορήσουν σε CD και DVD! Ελπίζω στα CD και DVD να μπεί ολόκληρο το πρόγραμμα, να μην κόψουν τίποτα, γιατί πραγματικά αξίζει!