Τα τζάμια είναι υγρά.
Η καρδιά κολλάει ακόμα πιο αργά.
Γυρίζουνε όλα' δω σιγά.
Και κλαίει η ματιά. Είναι πιο θολά.

Τρέχει. Θα σωθεί.
Εκεί είναι όλα.

Τα παιδιά στις θέσεις.
Τα σχολεία στα παλιά.
Τα ντουλάπια είναι άδεια.
Το πιάτο έχει σπάσει.

Τρέχει. Θα σωθεί.
Είναι όλα εκεί.

Το κενό ανοίγει.
Όλο πιο μαύρο γεμίζει.
Η αύρα ξανοιγει
το δακρυ,  σε θερίζει.
Τί είναι; Ποιά είναι;
Πού;
Πιο πέρα. Είναι όλα...

Το τέρμα είναι εδώ

Να ανοίξω, να διαβάσω
να τρέξω, να σκεφτώ
Θα τρέξω, Θα σωθώ.

Ακόμα πιο αργά
το πείσμα σου
κι από τα λόγια τα ξανά
η μουσική
...φύλλα,  ξερά.

Το τέλος είναι εκεί
Το ποτάμι.
Θα τρέξει. Θα σωθεί.