(συνέχεια...)

Β) Πέμπτη 26/07/2007

Ξύπνημα χωρίς ξυπνητήρι κατά τις 10.00! Αδιανόητο για δεδομένα Αθήνας, ελα ομως που ο καθαρός αέρας δίνει την δυνατότητα να ξεκουραστεί κανείς με λίγες ώρες υπνου! Η μέρα ξεκινάει με την 1η  επιδρομή στον τοπικό φούρνο, όπου απαλλοτριώνονται με συνοπτικές διαδικασίες τα καθιερωμένα σαντουιτσάκια, milko, τυροπιτες και χυμοί. Ακολουθεί συνοπτικό κολατσιό στο μπαλκόνι του δωματίου, και εν συνεχεία κάθοδος στην παραλία.

Σε αυτο το σημείο να μην ξεχάσω να αναφέρω και το περιφημο συστημα του κυρ Νίκου, με τα κοκκινοπράσινα βότσαλα (φωτο). Εξω από κάθε δωμάτιο, υπήρχε ενα βότσαλο, το οποίο απο την μια πλευρά ήταν βαμμένο πράσινο, ενώ απο την άλλη κόκκινο. Τα βοτσαλα αυτά ειχαν την εννοια που εχουν οι ταμπελίτσες "μην ενοχλείτε" στα ξενοδοχεία! Εάν αφηνες το πρασινο, σημαινε πως μπορεί να μπει η γυναίκα που εφτιαχνε το δωμάτιο. Εάν αφηνες κόκκινο, σημαινε "μην μπαίνεις μέσα"! Καλλιτέχνης κανονικός ο κυρ Νίκος, και οχι μονο για αυτό,αλλά γενικότερα για την διακόσμηση των δωματίων την οποία και ειχε επιμεληθεί προσωπικά, με διάφορες προσωπικές του συνθέσεις!

Πάμε παρακάτω.

Στην Αιγιάλη, εκτός από την κύρια παραλία, υπαρχουν και άλλες δύο μικρότερες, από την απέναντι πλευρά του κόλπου. Η πρώτη (Λεβρωσός) ειναι επισκέψιμη τόσο απο στεριά (κατεβαίνοντας τα σκαλάκια απο το απέναντι ξενοδοχείο) όσο με με ενα καραβάκι το οποίο αναχωρεί κάθε μία ωρα από την προβλήτα της Αιγιάλης. Η δεύτερη (Ψιλή ’μμος) ειναι επισκέψιμη μονάχα με το καραβακι, εκτός βέβαια εαν εχει κανείς το κουραγιο να πεζοπορήσει 20-30 λεπτά κάτω απο τον καυτο ήλιο σε ενα υποτυπώδες μονοπατάκι.

Για να μην τα πολυλογώ, μετά από την σχετική αυτοψία, συστήνω ανεπιφύλακτα την Λεβρωσο, στην οποία και έλαβε χώρα το σχετικό μπάνιο μας. Προσοχή στον βαρκάρη, ο οποίος ειναι σχετικά προχωρημένης ηλικίας και σχετικά στον κόσμο του, καθώς ειναι ικανός να σας ξεχάσει στην παραλία, ή να σας ρίξει στην θάλασσα απο αφηρημάδα! (Εμ, την ωρα που ημουν με το ενα ποδι στη βαρκα και το άλλο στην προβλήτα, αυτός ξεκίνησε! ;-) )

Εν συνεχεία, και καθώς η ωρα ειχε προχωρήσει, έλαβε χώρα το δεύτερο γευμα της Αμοργού, σε σχετική ταβέρνα παραπλήσια και της προηγούμενης μέρας. Το φαγητό και εδώ συμπαθητικό, με αποτέλεσμα η ζεφυρο-μπάκα να αρχίσει να κάνει ξανά την εμφάνιση της! Ακολούθησε το σχετικό ρελάξ, και το βραδάκι, βουρ, πάλι ετοιμοι για 'εξοδο στην Αιγιάλη.

Σε αυτό το σημείο λοιπόν θα κάνουμε την γνωριμία μας με το μαγαζί στο λιμάνι "Αμοργιαλό". Ενα μαγαζάκι που αρχικά δεν σου γεμίζει το μάτι, όπου ομως οταν κάτσεις, νιώθεις να αρχίζεις να ταξιδεύεις αλλού, λες και σε μεταφέρει σε άλλη διάσταση! Ο κόσμος, η μουσική, η όλη ατμοσφαιρα πολύ όμορφη! Αρκεί να σας πω, πως ενώ αρχικά κάτσαμε εκεί για να πιουμε μια ρακή και να τσιμπήσουμε κάτι, καταλήξαμε να εχουμε χτυπήσει 3 καραφάκια, και να αναγκαστούμε να μην συνεχίσουμε παραπερα, καθώς μας ειχαν πιάσει τα πρωτα σύννεφα ζαλάδας! ;-) 

Τοπικά Αθλητικά Νέα: Γλάρος - Βραδύποδας: 3-2. Στη ρεβάνς του αγώνα της πρώτης μέρας, οι δύο ομάδες ολοκλήρωσαν τον αγωνα ξανά με το ίδιο σκορ. Το παιχνίδι όμως ειχε διαφορετική εξέλιξη σε σχέση με το αρχικό,καθώς ενώ αρχικά η ομάδα του Γλάρου προηγήθηκε ανετα και με διαφορά στο σκορ, εν συνεχεία η ομάδα του Βραδύποδα ανέκαμψε και μείωσε σε 3-2. Μαλιστα οι παίκτες του Βραδύποδα έχουν να διαμαρτύρονται για τα τελευταία λεπτά του αγώνα που κυνηγουσαν την ισοφάριση, καθώς ενώ ήταν έτοιμοι να πετύχουν το τέρμα της ισοφάρησης, ο διαιτητής σφύριξε την λήξη του αγώνα! Αν εξαιρέσει κανείς αυτή τη φάση, κατά τα λοιπά τοπαιχνίδι ήταν αρκετά ποιοτικό,αφήνοντας ξανά ικανοποιημένους τους θεατές που κατέκλυσαν το μικρό στάδιο.

(συνεχίζεται...)