(συνέχεια...)

Γ) Παρασκευή 27/07/2007

(Δυσκολο) πρωινό ξύπνημα, ακολουθούμενο από το κλασσικό φραπεδάκι στο μπαλκόνι του δωματίου, ατενίζοντας τον όρμο της Αιγιαλης... η χαλάρωση εχει κάνει την εμφάνιση της σε τέτοιο βαθμό, ωστε με δυσκολία αποφασίζουμε να εγκαταλείψουμε το δωμάτιο και να κατεβουμε στην παραλία, όπου πάμε να παραλάβουμε το αυτοκίνητο που ειχαμε κλείσει. Το μαγαζί ανήκε στην Tomaso, και εκεί το παιδί που μας παρέδωσε το αυτοκίνητο αποδείχτηκε πολύ εξυπηρετικό, καθώς πέραν των άλλων, φρόντισε να μας κατατοπίσει για τα μέρη τα οποία θα έπρεπε να επισκεφτούμε - γεγονός πολύ χρήσιμο για την συνέχεια!

Το αυτοκινητάκι μας επίσης - ένα Χιουντάι Ατος -  βαφτίστηκε αυτομάτως Τουίτι, λόγω του θεσπέσιου κιτρινο-καναρινί χρώματος του! Θα τον δείτε τον Τουίτι σε επόμενο ποστ, πάντως οφείλω να ομολογήσω πως τα πήγε περίφημα στους οχι και τόσο καλούς δρόμους της Αμοργού.

Εχοντας λοιπόν πλέον το αμαξάκι, και με το χάρτη στο ντουλαπάκι (προσοχή, όσοι πάτε να αγοράσετε ενα χάρτη της εταιρείας Αναβαση. Μακράν οι καλύτεροι και λεπτομερέστεροι χάρτες), ξεκινήσαμε για την πρώτη εκδρομή στο νησί, και πιο συγκεκριμένα, για την παραλία της Αγίας Αννας, η οποία βρίσκεται κοντά στην περίφημη μονή της Χοζοβιώτισσας. Η παραλία της Αγίας Αννας αποτελεί ουσιαστικά εναν μικρό κολπίσκο, στον οποίο φτάνει κανείς κατεβαίνοντας αρκετά σκαλάκια. Το μέγεθος της παραλίας με τα βοτσαλάκια πολύ μικρό, αλλά σιγουρα αξίζει να παέι κανείς, καθώς το τοπίο και τα νερά ειναι μαγευτικά! Αποτελεί επίσης μοναδικό μέρος για φιλοσόφηση (βλέπε φωτο με τον zefuro να αγναντεύει το απέραντο γαλάζιο! Αντε τυχερούλια, ειδατε και την κορμάρα μου!!!).

Μετά από κάμποσες ώρες, ξεκίνησε η επιστροφή. Στο ενδιάμεσο, να σημειώσω τους απίστευτα ισχυρούς ανέμους που επνεαν στην περιοχή ψηλότερα της παραλίας, που ειχαν σαν αποτέλεσμα να μου πάρουν το καπελο μου από την Μήλο, το οποίο το ειχα απο το 1999 και ηταν το αγαπημένο μου. Με ενα φφφφφφφφ.....πάει το καπελάκι στο γκρεμό κάτω από την Χοζοβιώτισσα! Αυτή τη στιγμή μάλλον ταξιδεύει κάπου προς Αφρική... ουφ!

Το γεύμα της ημέρας έλαβε χώρα στον οικισμό Λαγκάδα, ο οποίος απέχει 4 χιλιόμετρα απο την Αιγιάλη. Πηγαμε συστημένοι (από το παιδί των ενοικιάσεων αυτοκινητων) σε μια ταβέρνα που λεγόταν "η ταβέρνα του Νίκου". Σας την συστήνω ανεπιφύλακτα επίσης! Ωραίο περιβάλλον, θέα στη θάλασσα, ωραίο φαγητό και κρασί. Δοκιμάστε οπωσδήποτε σπιτική μανιταρόπιτα, ενώ μην παραλείψετε στο τέλος να παρετε και γλυκό, καθώς το μαγαζί έχει ωραία πράγματα! ¨Εκανα μια αυτοψία σε ενα μπακλαβα και ενα ραβανί με παγωτό τα οποία ηταν υπεροχα, αλλά επίσης με το μάτι προτείνω το τεράστιο γαλακτομπούρεκο! (εαν ειχε λίγο χωρο το στομάχι, κατι θα καναμε!).

Στο ιδιο επίσης μαγαζί ακούστηκε για πρώτη φορά το τραγούδι "Ο Γλάρος", που έμελε να αφήσει ιστορία τις μέρες που ακολούθησαν, τραγουδισμένο βέβαια σε μια ομορφη, μοναδική διασκευή! 

Μετά από το ανωτέρω όργιο θερμίδων, επιστροφή στο δωμάτιο για την σχετική χαλάρωση μέχρι το βραδάκι. Το βράδυ το πρόγραμμα έλεγε βόλτα στην Χώρα της Αμοργού, οπότε και πάλι ο Τουίτι ανέλαβε την αποστολή να μας πετάξει μέχρι εκεί. Η Χώρα της Αμοργού πανέμορφη, με τα γραφικά σοκάκια της, και τα διάφορα μαγαζάκια τα οποία ειναι πολύ διακριτικά και δεν εχουν επηρεάσει το τοπίο, σε αντίθεση με άλλα νησιά! Αν και αρχικά ξεκινήσαμε για να πάμε σε κανένα μπαράκι, τελικά μας μαγνήτισε και κάτσαμε σε ενα μεζεδοπωλείο, με το φοβερό όνομα "Χυμα"!

Η κατάσταση οντως αποδείχτηκε έτσι, καθώς το κλίμα ηταν πολύ ομορφο, ενώ με απορία παρατηρήσαμε τα 2 γκαρσόνια να κινούνται με ιδιαίτερα αργούς ρυθμούς, ενώ περιοδικά ακουγονταν και διαφοροι ήχοι από σπασίματα γυαλικών! Τελικά η απάντηση μας δόθηκε λίγο αργότερα απο τον ιδιοκτήτη, ο οποίος μας ενημέρωσε πως τα 2 παιδιά που δούλευαν εκεί ειχαν καθίσει το απογευμα και τα ειχαν πιεί, και για αυτό τωρα δεν μπορούσαν να πάρουν τα πόδια τους!! Όντως, μετά απο λίγο τα 2 παιδιά αράξαν σε ενα τραπέζι πίνοντας τις τελευταίες μπύρες, ενώ το αστείο της ιστορίας ήταν πως ζητούσαν απο το αφεντικό τους να κλεισει νωρίτερα το μαγαζί, για να τους παέι με το αυτοκίνητο μέχρι το σπίτι τους (αυτό παέι να πει θράσος! χα-χα-χα)

Η μέρα έκλεισε με μια τελευταία βόλτα στα σοκάκια της Χώρας, και την επιστροφή στην Αιγιάλη.

Τοπικά Αθλητικά Νέα: Γλάρος-Βραδύποδας: 4-2! Σε ένα χορταστικό παιχνίδι, οι 2 ομάδες αποδείχτηκαν ιδιαίτερα παραγωγικές και προσέφεραν γκολ και θέαμα στους θεατές! Το τελικό σκορ 4-2 κρίνεται ως δίκαιο, καθώς αυτή τη φορά δεν υπήρξε ύποπτη παρέμβαση της διαιτησίας.

Καλό μας απόγευμα!