Είναι η περίοδος που οι περισσότεροι επιστρέφουν από τις διακοπές τους και η πρώτη κουβέντα που τους έρχεται στο στόμα είναι "άντε καλός χειμώνας". Ποτέ δεν μου άρεσε αυτή η έκφραση, την θεωρώ πολύ ισοπεδωτική, απαξιωτική κι εν τέλει απαισιόδοξη. Ε, όχι και χειμώνας από τώρα! Ζούμε σε μια πανέμορφη (ακόμη) χώρα, όπου το καλοκαίρι διαρκεί πολύ. Οι παλιοί μάλιστα, ονόμαζαν αυτή τη γλυκιά περίοδο κατά την οποία το καλοκαίρι σβήνει αργά, νωχελικά, δίνοντας τη σκυτάλη στις πρώτες δροσιές του φθινοπώρου "αποκαλόκαιρο". Δεν είναι ακόμη ούτε καν φθινόπωρο, πόσο μάλλον χειμώνας! Δεν χρειάζονται πολλά πράγματα για να ζήσει κανείς σε ρυθμούς καλοκαιρινούς. Ούτε χλιδάτες διακοπές, ούτε εξωτικοί προορισμοί, ούτε ξέφρενο clubbing. Η καλή διάθεση είναι εσωτερική υπόθεση, όλα μέσα στο μυαλό και την καρδιά μας είναι. Μια φέτα από καρπούζι στη βεράντα, με καλή παρέα και καλή μουσική είναι αρκετά για μένα. Καλό αποκαλόκαιρο λοιπόν και δεν θέλω να ξανακούσω "καλός χειμώνας", τουλάχιστον όχι πριν δροσίσει για τα καλά.