Μόλις γύρισα από μια υπέροχη συναυλία του Γιάννη Κότσιρα, στο Βεάκειο του Πειραιά.

Το θεατράκι μας έσφυζε από ζωή. Δεν το είχα ξαναδεί ποτέ τόσο γεμάτο. Στη φωτογραφία βλέπετε μια άποψη από το 1/3 της χωρητικότητας. Τα υπόλοιπα 2/3 είχαν την ίδια εικόνα, ενώ υπήρχαν επίσης πολλοί όρθιοι.

Δεν τον είχα ξανακούσει ποτέ ζωντανά και ομολογουμένως εντυπωσιάστηκα, γιατί η απόδοσή του ήταν πολύ καλύτερη από αυτή στο studio.

Μαζί του η Σοφία Στρατή και ο Θάνος Παπανικολάου.

Χαρακτηριστικές ήταν οι διασκευές σε παλιά καλά κομμάτια όπως το "Κοιτάζω τη Βροχή και Κλαίω" του Θοδωρή Παπαδόπουλου επί εποχής Οπισθοδρομικής Κομπανίας, με Ελευθερία Αρβανιτάκη, πριν από 20 περίπου χρόνια. Αλλά και το "Δε Θυμάσαι" των Εκείνος & Εκείνος.

Η βραδυά ήταν γλυκειά και ο καιρός ιδανικός για μια ανοιχτή συναυλία, η οποία μάλιστα έγινε ειδικά για την Κοινότητα ΝΟΣΤΟΣ.

Η συναυλία κλείνει και με τους τρεις καλλιτέχνες επί σκηνής να τραγουδούν Στην Αρχή των Τραγουδιών.

Καληνυχτούν.. (πρώτο άγχος)

Φεύγουν τραγουδιστές, φεύγουν μουσικοί (δεύτερο άγχος..δεν μπορεί θα ξαναβγεί)

Φωνές-κακό από τον κόσμο για encore (έλα άγχοοοοος λέμεεεεε..θα βγει να το πεί?)

Βγαίνει. (να αγχωθώ? θα με πρήξει?)

Το λέει. Μόνο Αυτό. Και φεύγει.

Να δεις πώς πήγαινε..

Ωραία μελωδία είχε..

Χμ..κάτι θυμάμαι

Να έχετε μια όμορφη Τρίτη!